نام: سروآباد

استان: کردستان

تاریخچه: سروآباد مهمترين منطقه استان از لحاظ اهميت و تعدد جاذبه‌ هاي طبيعي است. قسمت اعظم منطقه اورامان كه داراي ارزش تاريخي، فرهنگي و طبيعي قابل توجهي است در اين شهرستان واقع شده است. سروآباد از ديرباز مركز تصوف و محل اجتماع دراويش و صوفي‌ هاي طريقت ‌هاي مختلف بوده و آبادي دورود به عنوان پايگاه تصوف منطقه در حومه سروآباد واقع گرديده است. كشت توت ‌فرنگي به عنوان ميوة فصل نیز از شهر سروآباد فعلي به ساير قسمتهاي استان منتقل شده است. سروآباد تا سال ۱۳۸۲ يكي از بخش‌هاي مريوان بوده و در اين سال از شهرستان مريوان مجزا و مستقل شد.

تقسیمات کشوری: این شهرستان از دو شهر (سروآباد و اورامان) و هشت دهستان و هفتاد و سه روستا تشکیل شده است.

موقعیت جغرافیایی: این شهرستان از شمال به شهرستان مریوان، از شرق به شهرستان سنندج، از جنوب به شهرستان کامیاران  و از غرب با عراق هم مرز است. این منطقه بخشی از ناحیه اورامانات نیز به حساب می‌آید. این شهرستان با موقعیت ۴۶ درجه و ۴ دقیقه تا ۴۶درجه و ۴۳ دقیقه طول شرقی و ۳۵ درجه و ۳ دقیقه تا ۳۵ درجه و ۲۵ دقیقه ی عرض شمالی واقع شده است.

آب و هوا: شهرستان سروآباد با میكروكلیماهای متفاوت شامل مناطق كوهستانی و سردسیر تا مناطقی با آب و هوای تقریبا معتدل می گردد و حتی در بعضی از نقاط درختان مناطق نیمه گرمسیری جزء درختان بومی منطقه محسوب می شوند و این مسئله دامنه برداشت یك نوع محصول را وسیع کرده كه حتی پایان برداشت در یك نقطه همزمان با رسیدن آن در نقطه دیگر برای همان محصول است.

مساحت: حدود ۱۲۰۰ كیلومتر مربع

فرهنگ و آداب و رسوم: مراسم سالانه عروسي پيرشاليار از آداب و رسوم معروف کردستان است که در این منطقه برگزار میشود. هر سال دو بار در نیمه بهار و نیمه زمستان مراسمی به نام «مراسم پیر شالیار» در اورامان تخت برگزار شده و عروسی «پیر شالیار» را در سه روز جشن می ‌گیرند. مقبره پیر شالیار که از معتمدان قابل احترام منطقه بوده است در شهر اورامان تخت واقع شده است. این مراسم شامل ذبح دام قربانی، دف‌زنی، نوعی رقص (ذکر دراویش)، خوردن آش مخصوص (هولوشینه Holloshineh)، شب ‌نشینی و خواندن شعر و دعا است که نزدیک به هزار سال است برگزار می ‌شود. البته از قدیم چون مردم این منطقه مانند سایر ایرانیان پیرو آیین زرتشت بوده‌اند این مراسم باستانی تشابهاتی با آیین‌ های زرتشتیان دارد.

جمعیت: ۶۶۷۰۹ نفر

زبان محلی: کردی

جاذبه های گردشگری: آبشارهاي فصلي، چشمه ‌هاي آب‌معدني مانند چشمة گواز و غارهاي تاريخي و طبيعي مانند تفرجگاه ذرلي و دركي، چشمه آب معدني بل، اورامان (هورامان)، روستاي شگفت‌انگيز اورامان تخت و...

سوغاتی و صنایع دستی: بيشترين مردم منطقة اورامان كه در اين شهرستان زندگي مي ‌كنند از صنايع دستي قابل توجهي برخوردار هستند به ويژه اينكه صنعت جولايي (نساجي سنتي)، كلاش ‌دوزي، صنايع چوبي در اين منطقه رونق بسيار دارد.

غذای محلی: قارچ، کرفس، کنگر، ریواس، خوژه، پنیر، شیر، عسل، گردو، انجیر، و انگور موادغذایی غالب این منطقه را تشکیل می ‌دهند. پلو، آش دوغ (دوغه‌وا)، ساوار، گردول، ترخینه، دوختن یا آش گزنه، هتیمچه با گوشت گوسفند، شدروا، گرما، رشته پلو، رشته رون یک آبه، پرشین، کلانه، خورش خلال بادام و انواع کباب‌ های محلی از غذاهای این منطقه است.

بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان

منابع:
فرمانداری سروآباد
میراث فرهنگی استان کردستان
fa.wikipedia.org
sarvabadi.ir