موزه ایران باستان

موزه ملی ایران

آدرس:
خیابان امام خمینی، مجموعه تاریخی باغ ملی، نبش خیابان پروفسور رولن و خیابان سی تیر
زمان بازدید:
بهار و تابستان ۹ تا ۱۸:۱۵، پاییز و زمستان ۹ الی ۱۶:۱۵
تعطیلی هفته
ندارد
تعطیلات سالانه
۱۴ خرداد، شهادت حضرت علی، رحلت پیامبراکرم (ص)، شهادت امام جعفرصادق(ع)، عاشورا و تاسوعای حسینی
بلیط ورودی
موزه باستان: ۵۰۰۰۰ ریال و هنر اسلامی: ۳۰۰۰۰ ریال
بلیط اتباع خارجی
۳۰۰۰۰۰ ریال موزه باستان و ۲۰۰۰۰۰ ریال موزه اسلامی
چکیده: موزه ایران باستان

موزه ملی ایران در تهران واقع است و از مکانهای دیدنی این شهر محسوب میشود.موزه ملی ایران شامل دو ساختمان مجزا به نامهای موزه ایران باستان (تاریخ تاسیس 1316 هجری شمسی) و موزه دوره اسلامی (تاریخ تاسیس ۱۳۷۵ هجری شمسی) است هم اکنون موزه ملی ایران سیزده بخش مختلف شامل بخشهای پیش از تاریخ، تاریخی، اسلامی، مهر و سکه، مرمت، بخش کتیبه ها، کتابخانه و مرکز اسناد، پژوهشی تاریخ هنر ایران، پژوهشی تاریخ تمدن ملل، عکاسی، روابط عمومی و روابط بین الملل و پایگاه اطلاع رسانی و حفاظت فیزیکی را در برمی گیرد، که در طی سالیان متمادی در فضای داخلی موزه ملی ایران راه اندازی شده است.

ساخت این موزه در ۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۱۳ خورشیدی به دستور رضا شاه توسط معمار فرانسوی، آندره گُدار، شروع شد. ساختمان موزه در سال ۱۳۱۶ به اتمام رسید و موزه برای بازدید عموم افتتاح شد.
موزه ملی ایران با قدمتی حدود هشتاد سال، نه تنها بزرگترین موزه باستان شناسی و تاریخ ایران است، بلکه این موزه در فرهنگ موزه داری ایران به عنوان موزه مادر محسوب می‌شود.

مشخصات کلی
نام
موزه ایران باستان
سال تاسیس
1316 خورشیدی
ویژگی خاص
بزرگترین موزه باستان شناسی و تاریخ ایران
پیشنهادات
مدت زمان بازدید
یک ساعت
نزدیک ترین جاذبه های گردشگری
موزه پست و تلگراف، موزه آبگینه و سفال، پارک شهر، کاخ گلستان، موزه جواهرات ملی
مسیر دسترسی
آدرس
خیابان امام خمینی، مجموعه تاریخی باغ ملی، نبش خیابان پروفسور رولن و خیابان سی تیر
نحوه دسترسی
تاکسی٬ خودرو شخصی٬ ایستگاه مترو میدان حسن آباد و امام خمینی
شماره تماس
02166702061-6
وب سایت
nationalmuseum.ichto.ir
امکانات
راهنمای موزه
سرویس بهداشتی
رستوران
بوفه
توضیحات بیشتر
در این موزه فروشگاه نیز دایر است.
نزدیکترین جاذبه ها و محل اقامت به موزه ایران باستان
متن کامل: موزه ایران باستان

پیشینه
برای اولین بار پیشنهاد ایجاد مکانی به نام موزه توسط مرحوم مرتضی قلی هدایت ملقب به صنیع الدوله عنوان شد.
در سال ۱۳۰۶ خورشیدی امتیاز بدون قید و شرط طرف باستان شناسان فرانسوی در ایران لغو گردید. به آنها اجازه داده شد تنها در شوش به حفاری بپردازند. همچنین از آنجا که ایران تصمیم گرفته بود تا موزه و کتابخانه ملی تاسیس نماید، لذا امتیاز طراحی و اجرای آن به فرانسویان داده شد. به همین منظور آندره گدار مهندس فرانسوی در سال ۱۳۰۸ خورشیدی ۱۹۲۹ میلادی برای تاسیس موزه و کتابخانه به ایران آمد و رسماً کار خود را شروع کرد.

مشخصات معماری موزه
از آنجایی که طرح و نقشهٔ یک موزه باید با موضوع و اشیای داخل آن ارتباط و هماهنگی داشته و با تاریخ و هنر آن سرزمین مرتبط و پیوسته باشد از این نظر، نما و سردر ورودی موزه به سبک نمای ایوان کسری ساخته شد. (ایوان کسری نام کاخ شناخته‌شدهٔ شهر تیسفون پایتخت دولت ساسانی است که ایوان آن ۳۵ متر بلندی، ۵۰ متر پهنا و ۲۵ متر ژرفا دارد). رنگ آجرها نیز به همین منظور به رنگ سرخ تیره تعیین شده تا نمایانگر معماری عصر ساسانی باشد. بنای موزه حدود ۱۱٬۰۰۰ متر مربع است که ساختمان اصلی آن در سه طبقه ایجاد شده‌است.

معمار این ساختمان آندره گدار معمار فرانسوی بوده‌ است که در طراحی آن کاخ کسری در شهر تیسفون در دوران ساسانی را در ذهن داشته‌ است. آغاز ساخت آن سال ۱۳۱۴ خورشیدی است که در مدت دو سال عملیات ساختمانی آن بوسیله حاج عباسعلی معمار و استاد مراد تبریزی تکمیل و در سال ۱۳۱۶ خورشیدی رسماً گشایش یافت.

مشخصات موزه ملی
در حال حاضر موزه ملی ایران شامل دو موزه ایران باستان و دوران اسلامی است. این موزه در زمینی به مساحت ۱۸۰۰۰ متر مربع و با حدود سیصد هزار شی باستانی مهمترین موزه کشور محسوب شده و در رابطه با فرهنگ وهنر ایران غنی ترین موزه جهان به حساب می‌آید. موزه ملی ایران آثار مربوط به دوران مختلف پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی ایران را در خود جای داده‌ است که قدیمی‌ ترین آثار آن حدود هشت هزار سال قدمت دارد.
موزه ایران باستان دارای مجموعه‌های غنی از آثار باستان‌ شناسی است که کهن ترین آنها مربوط به دوره پارینه سنگی (بین یک میلیون تا حدود ۱۲ هزار سال پیش) و جدید ترین آثار آن مربوط به دوره ساسانی با قدمت بیش از ۱۵۰۰ سال است. در موزه ایران باستان دو بخش اصلی وجود دارد که متناسب با تقسیم بندی ادوار فرهنگی و گاه نگاری مصوب باستان شناختی، تحت عنوان بخش پیش از تاریخ و بخش تاریخی معرفی شده است.
در طبقه همکف موزه ایران باستان، سفالینه ها و اشیا نفیسی به نمایش گذاشته شده متعلق به ادوار مختلف تاریخ از دوره معاصر تاهزاره هشتم قبل از میلاد مسیح .از الهه باروری تا اولین انیمیشن در جهان ( تصویر متحرک یک بز کوهی ) از تندیسهای شاهان ، تا آدمهای نمکی و از مراسم اهدا هدایا تا مراسم دینی همه و همه را در این مجموعه با ارزش میتوان دید.
قدیمیترین دست ساخته بخش پارینه سنگی در سالن ایران باستان که از سنگ کوارتز یا در کوهی ساخته شده‌اند، مربوط به حوزه رودخانهٔ کشف رود در شرق مشهد هستند، که بیش از یک میلیون سال قدمت دارند. از دیگر مجموعه‌های قدیمی این بخش دربند و گنج پر مربوط به استان گیلان و شیوه تو در نزدیکی مهاباد است که حدود هفتصد تا دویست هزار سال قدمت دارند. از دوره‌های پارینه سنگی میانی و جدید نیز آثار جالب توجهی در سالن موزه به چشم می‌ خورد که بین دویست هزار تا حدود دوازده هزار سال قدمت دارند. از دوره پارینه سنگی میانه که همزمان با حضور انسان نئاندرتال در ایران است ابزارهای ساخته شده از سنگ آتش زنه و بقایای سنگواره جانوران مربوط به غارهای منطقه زاگرس و فلات مرکزی ایران از جمله غارهای بیستون و خرم آباد به نمایش در آمده است.
تعدادی از اشیای به نمایش درآمده در بخش پیش از تاریخ سالن متعلق به تمدن عیلام است. از تمام دوره‌های عیلامی آثار هنری فراوانی برجای مانده، خصوصاً از دوره عیلام میانه که یکی از پرشکوهترین ادوار سه گانه دوره عیلامیها است. معبد چغازنبیل یکی از مهم ترین بقایای معماری این دوره است که آثار قابل توجهی مانند پیکره گاو با کتیبه، لوله‌های شیشه‌ای، آجرنوشته‌ها و کلون در از آن به دست آمده که در سالن به نمایش درآمده است. لوله‌های شیشه‌ای چغا زنبیل از جمله قدیمی ترین نمونه‌های شیشه در ایران است.
آثار قابل انتساب به دوره ماد در سالن موزه از مکانهای باستانی نوشیجان، حسنلو، گودین و باباجان به دست آمده‌اند. در این دوره ساخت اشیا آهنی گسترش یافت که از نمونه‌های بارز آن در سالن می‌توان به اشیا حسنلو اشاره کرد. در این دوره سفالینه‌های لعابداری زیبایی ساخته می‌شد که یک نمونه جالب توجه آن تنگ لعابدار زیویه است نقش دو بز را در دو سوی یک گل لوتوس به نمایش گذاشته است.

آثار باشکوه دوره هخامنشی از نمونه‌های برجسته موزه ایران باستان هستند که بازتاب هنر غنی این دوره است.


بخش‌های پژوهشی
موزه ملی ایران دارای ده بخش پژوهشی و یک کتابخانه و مرکز اسناد است:

  • بخش پارینه سنگی
  • بخش پیش ازتاریخ
  • بخش تاریخی
  • بخش اسلامی
  • بخش مهر و سکه
  • بخش مرمت
  • بخش کتیبه‌ها
  • بخش سفال
  • بخش استخوان شناسی
  • کتابخانه و مرکز اسناد


اینک دو بخش پیش از تاریخ و بخش تاریخی رابا اندک توصیفی ارائه میدهیم:

  • پیش از تاریخ

گنجینه ی ملی ایران، آثار فرهنگی هنری خود را که ازابزارهای سنگی دوران حجر شروع و به اشیا و وسایل مورد استفاده ی انسان های عصر آهن ختم می شود در بخش پیش از تاریخ موزه متمرکز کرده است. اشیای موجود در این بخش که از مواد مختلفی چون سفال، فلز، سنگ عاج، قیر و ... ساخته شده اند از طریق کاوش های علمی باستان شناسی یا به طور اتفاقی از محوطه های پیش از تاریخ ایران کشف شده اند. قدیمی ترین آثار به نمایش درآمده در موزه ایران باستان، تیغه های سنگی کشف رود است که در بررسی های باستان شناسانه سال ۵۴ و ۱۳۵۳ در ناحیه  خراسان و در کنار رودخانه کشف رود به دست آمدند.
قدیمی ترین آثاری که در آن تفکرات مذهبی و معنوی انسان پیش از تاریخ جلوه گر است، پیکرک های انسانی و حیوانی کشف شده از تپه ی سراب در شرق کرمانشاه در سال ۱۳۳۹  است. یکی از این مجسمه های گلی زنی است که به نام ونوس شناخته میشود. ظروف سفالی قرمز به دست آمده از چشمه علی و اسماعیل آباد نیز جزو اولین و قدیمی ترین آثاری است که بازدیدکنندگان در موزه ی ایران باستان با آن مواجه می شوند و قدمت آن متعلق به هزاره ی پنجم پیش از میلاد است. در این ظرف تصویر چهار انسان دیده می شود که رو به روی یکدیگر قرار گرفته اند و دست های خود را به طرف بالا برده و در حال نمایش رقص های آیینی و نیایشی هستند.
در طبقه ی دوم موزه ی ایران باستان، گنجینه ی نفایس دوران پیش از تاریخ قرار دارد که در بر گیرنده ی آثار منحصر به فردی چون جام طلای مارلیک، جام طلای حسنلو، جام خشایار شاه، ریتون طلای همدان، الواح زرین و سیمین از کاخ آپادانای تخت جمشید، زیور آلات مکشوفه از زیویه ی کردستان و ... است.

 

  • بخش تاریخی

آثار این دوره نیز اکثرا حاصل حفاری های علمی بوده و در کنار اشیای مکشوفه از استانها به نمایش گذارده شده اند. دوران تاریخی را اشیای هخامنشی، سلوکی، اشکانی و ساسانی تشکیل می دهند و یکی از منحصر به فردترین نمونه های موجود دوره ی اشکانی، بقایای نیم تنه ی مردی است که در سال 1372 به طور اتفاقی به همراه چند قطعه استخوان، یک لنگه چکمه به همراه ساق پای درون آن، یک سنگ ساب، چند سفال، یک چاقوی آهنی، یک سنجاق نقره، یک شلوارک پشمی، چند قطعه پارچه و یک عدد گردو وجود داشت. این نیم تنه پس از کشف به مرد نمکی معروف گردید.
 

سنگ قانون حمورابی٬ موزه ایران باستان




منابع:

  • موزه ملی ایران
  • aryazamyn.com
  • fa.wikipedia.org
  • wikimedia.org
  • panoramio
شما هم می توانید در این مورد نظر دهید: