مارمیشو

مارمیشو یک زیستگاه آبی، کوهستانی و جنگلی واقع در شمالغربی‌ ترین نقطه کشور در نزدیکی سرحدات ایران با کشور ترکیه است.

در طول رودخانه تا دریاچه علاوه بر انواع و اقسام درختان جنگلی، درختان بید به عنوان حفاظ طبیعی، دور دریاچه را فرا گرفته‌ اند. در پوشش جنگلی علاوه بر درختان بید و وفور درختان گردو در اطراف روستاها و منطقه، درختان بلوط، بنه، عناب، گلابی، زالزالک، بادام، گز، صنوبر و سایر درختچه ها جلوه‌ای از سرسبزی را به طبیعت منطقه بخشیده‌ اند تا در میان انواع مختلف گون مکان مناسبی برای پرورش زنبور عسل و جذب زنبورداران فراهم آورند. از گونه‌ های گیاهی آن باید از خارشتر، گزنه، زنبق، لاله کوهی، شیرین‌ بیان، خشخاش، پیاز کوهی، بومادران، کاسنی، آویشن، کنگر و غیره نام برد.

حیات جانوری آن به دو دوره تقسیم شده است به نحوی که در وضعیت فعلی از خرس، روباه، گرگ، خرگوش نام می‌ برند. حال اینکه قبلاً بزکوهی، گراز و پلنگ نیز جز جانوران منطقه بوده است. از پرندگان نیز باید به کبک، شاهین، بلدرچین و غیره اشاره نمود. ماهی قزل‌آلا، ماهی سفید و سمور از جمله آبزیان فراوان دریاچه بوده‌ اند که با بازشدن پای آدمیزاد و صید بی‌رویه آن اکنون با کاهش جدی رو به‌ رو هستند. شاید دیگر از سمورها خبری نباشد.

مارمیشو جدا از همه اوصاف خود، سرچشمه اصلی رودخانه نازلوچای (پر آب‌‌‌‌ ‌ترین رود‌‌ منطقه) نیز است که از غرب به شرق جریان داشته که از به هم پیوستن دو انشعاب اصلی دیگر “سروچای” و “ارزین‌چای” در کوههای مرزی با عبور از دره تنگ “موانا” در حوالی قریه “نازلو” وارد جلگه ارومیه شده تا در نزدیکی کوه “زنبیل” به دریاچه شور ارومیه ملحق شود.

استفاده از قلاب برای صید ماهی قزل‌آلا و ماهی سفید از دیگر لذتهای طبیعی مارمیشو است که می‌ تواند با ضوابط و مقررات بدون آسیب‌ رسانی جدی به زندگی آبزیان ادامه داشته باشد. شنا در دریاچه مارمیشو تقريبا برابر مرگ است، چون آب آن شناگر را به ته دریاچه مي كشاند.

دریاچه مارمیشو:

در این محیط و طبیعت جنگلی دریاچه ای طبیعی و بسیار زیبا به نام دریاچه مارمیشو خودنمایی می کند. وسعت این دریاچه در حدود ۵ هکتار است و آب این دریاچه از چشمه‌ های طبیعی و نزولات جوی تأمین می‌شود.

این دریاچه در مسیر رودخانه ای پر آب و خروشان قرار گرفته و وجود کوه های بسیار زیبای کناره دریاچه که از اواسط اردیبهشت تا مهرماه سرسبز و دلگشا هستند، منظره ای بدیع را ایجاد نموده است.

پیدایش دریاچه را به ناآرامی‌ های درون زمین نسبت می‌ دهند، به نحوی که براثر زلزله و ریزش کوه مسیر آب مسدود و ضمن تشکیل دریاچه‌ ای، اکنون به وضعیت فعلی درآمده است.

به دلیل این که این دریاچه در منطقه ای کوهستانی واقع شده است، طبیعتا تنها در ماه های گرم سال می تواند به عنوان استراختگاه مورد استفاده قرار گیرد. در فصل گرما وجود انواع گیاهان و پرندگان آن چنان جذابیتی به این منطقه می دهد که هر بیننده ای را مبهوت خویش می نماید. رودخانه در فصل گرما کم عمق بوده و با احتیاط می توان از برخی نقاط آن گذشت و از مناطق بکر و دیدنی آن بیشتر استفاده نمود، هر چند این کار چندان خالی از خطر هم نخواهد بود.

برای رسیدن به دریاچه مارمیشو باید از جاده خاکی بگدرید، ولی بدون شک دیدن این دریاچه به زحمات آن می ارزد و از رفتن به آن جا پشیمان نخواهید شد.

روستای مارمیشو:

روستاي مارميشو با آب و هواي معتدل و دلپذير، جنگلهاي سرسبز، چشم‌ انداز کوههاي بلند و سر به فلک کشيده، دره‌ هاي سرسبز و خوش منظره، يکي از مناطق زيبا و ديدني استان آذربايجان غربي به شمار مي‌ رود. روستاي مارميشو به دليل بارندگي‌ هاي فراوان، از سرسبزي و طراوت سرشار است. از مهمترين جاذبه‌ هاي گردشگري اين روستا مي‌ توان به جنگل‌ هاي انبوه و سرسبز، درّه باني و درياچه مارميشو اشاره کرد. تکيه قديمي مارميشو از آثار تاريخي روستاست و قدمتي طولاني دارد و به صورت غاري در دل کوه کنده شده است.

موقعیت مکانی:

دسترسي به روستاي مارميشو از طريق شهر اروميه و شهر سيلوانه با جاده‌ اي مناسب، است.

مسیر شما از حاشیه رودخانه زیبای نازلوچای در غرب شهر ارومیه می گذرد و در میان راه از روستاهای پسان، بانی و هلانی می گذرید و به روستای مارمیشو می رسید. مسیر جاده در دره زیبایی قرار گرفته كه خود از منظره كوهستانی خاصی برخوردار است. در روستاي مارميشو با پيدا كردن زيارتگاه پير خراساني و ادامه دادن مسيري سنگلاخي اما زيبا مي‌توانيد به درياچه مارميشو برسيد. مسيرتان از شهر اروميه تا درياچه تنها 45 كيلومتر است.

منابع:

beradost.blogfa.com

citypedia.ir

tebyan.net

irandeserts.com