نام: جوانرود

وجه تسمیه: بنا به روایتی جوانرود از کلمه جوان+ رو تشکیل شده است که جوان به معنی جوانی و جوانان و رو به معنی گریان و زاری. چون جوانرود بیشتر در مرکز جنگ قرار داشته و جوانان زیادی را از دست می داده به این اسم خوانده شده است.

نام قدیمی: جوانرو

استان: کرمانشاه

تاریخچه: در زمان خلیفه دوم، عمر بن خطاب در تاریخ از جوانرود و پاوه اسم برده شده است. در صورتی که شهرستان فعلی پاوه یکی از روستا های تحت نفوذ حاکمان جوانرود بوده است. جوانرود در اصل از قلعه‌ های حکومتی متعددی تشکیل شده بود که در این منطقه در چند قرن اخیر توسط حکومت ‌ها بنا نهاده شده‌ بودند. در این قلعه ها امارات عالیه بنا شده بود. آبی را از کوهستان مشرف به آنجا، بداخل قلعه آورده بودند و استخر های بزرگی ساخته بودند که از این استخرها، آب به میان قلعه برده و حوض های متعددی دردرون قلعه ساخته شده بود  که پر از آب می شد و در اطراف قلعه، باغهایی که دارای درختان زیادی بوده وجود داشته است. قلعه های مذکور از بی مبالاتی حکام آن روز رو به نابودی نهاده است. آثار و شواهد مکتوب بدست آمده در منطقه تاریخ و قدمت جوانرود و نامش را به بیش از ۷۰۰ سال می‌ رسانند. حمدالله مستوفی در کتاب خویش ازاین منطقه با نام «الانی» یاد می ‌کند.

تقسیمات کشوری: شهرستان جوانرود دارای ۲ بخش، ۴ دهستان و ۱۲۸ روستا است.

موقعیت جغرافیایی: شهرستان جوانرود در شمال غربی استان کرمانشاه واقع شده است که از شمال و شرق به شهرستان روانسر، از حنوب به شهرستان دالاهو و از غرب با شهرستان ثلاث بابا جانی و کشور عراق هم مرز است. شهرستان جوانرود در عرض جغرافیایی 34 درجه و طول جغرافیایی 46 درجه قرار دارد.

آب و هوا: آب و هوای این شهرستان معتدل کوهستانی بوده و از مناطق خوش آب و هوای استان کرمانشاه به شمار می‌ رود. سرمای هوا معمولاٌ از آذرماه شروع شده و تا پایان اسفند ماه ادامه دارد

مساحت: ۷۷۲ کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: حدود ۱۳۳۹ متر

کوهها: شهرستان جوانرود در ناحیه ای کوهستانی واقع شده و دارای کوهها و ارتفاعات متعددی می باشد.  کوههای سرملکشاه، کشه کوه و ماموکران در این شهرستان و در دهستانهای شروینه و بازان واقع شده اند.

رودها: شهرستان جوانرود دارای رودخانه های فصلی و دائمی زیادی بوده که مهمترین آنها آب سفیدبرگ و رود لیله می باشد. کلیه رودخانه های شهرستان جزء حوزه آبریز خارجی محسوب میشوند چرا همه آنها نهایتاٌ از کشور خارج و به رودخانه دجله می ریزند.

پوشش گیاهی: جنگلها و بیشه های منطقه جوانرود شامل درختان بلوط، مازوج، ونوشک، زالزالک وحشی، امرود (گلابی کوهی)، بادام کوهی، آلبالوی کوهی، گون، انجیرکوهی و درخت بید می باشد. درنواحی کوهستانی و هموار منطقه انواع گیاهان خوراکی و دارویی می روید که به زبان کردی می توان به: توله که، وله ره، پرنه، خوژه، کاشمه، کلاقن، پبتز وحشی، شنگ، قازیاخه، ریواس، سوره بنه، پیچک و از گیاهان خوشبو ودارویی می توان به: وره کرمه ر، به رزه لنگ، شه وبو و چنور اشاره کرد.

اقتصاد: شغل اصلی مردم جوانرود کشاورزی و دامداری است. در این شهرستان پرورش زنبور عسل رونق چشمگیری دارد. با فعال شدن مرز شیخ صله در ثلاث باباجانی، در جوانرود بازاری موسوم به بازارچه در سیل بند جنوبی شکل گرفت که بیکاران زیادی را مشغول به فعالیت نمود. این بازارچه تقریباٌ تمامی بازارهای سطح استان را تحت تأثیر قرارداده و هرساله پذیرای مهمانان زیادی از تمام نقاط کشور است.

محصولات: محصولات کشاورزی جوانرود عبارتند از گندم، جو، بنشن، گیاهان علوفه ای، سیب، آلو، توت، گردو، و انگور، که از این میان بنشن، گردو، سیب، و آلو جزء صادرات این شهرستان نیز به شمار می ‌آیند.

فرهنگ و آداب و رسوم: مردم جوانرود لباسهای سنتی پیشینیان خود را حفظ کرده و هنوز آنها را می پوشند. پوشش مردان این منطقه چوخه و رانک می باشد که معمولاٌ پشمی و نخی است و روی آن شال می بندند. در این منطقه از کلاش هورامی در فصول گرم استفاده می کنند. اکثر مردان جوانرود کلاه نخی بر سرنهاده و دستمال ابریشمی دور آن می بندند که به آن (کلاودزمال) می گویند. زنان جوانرود در پوشیدن لباس رنگارنگ و زیبا زبانزد می باشند. آنها روی پیراهن بلندشان سخمه ای پوشیده و روی آن نیز کوا و سلته به تن می کنند. زنان این منطقه اغلب (فس و لچک) به سر می کنند و به وسیله یک رشته مهره های طلایی که به آن (زیرچناکه) می گویند کلاه را نگه می دارند. برای زیبایی بیشتر دور سرهم چتفه و گولنگ می بندند که از نوار پهنی با منگوله های بزرگ و کوچک تشکیل شده است.

جمعیت: براساس آمار سال ۱۳۹۰ جمعیت این شهرستان ۷۱۲۳۵ نفر می‌ باشد.

زبان محلی: مردم جوانرود کرد هستند و زبان کردی را با لهجه جافی تکلم می ‌کنند.

جاذبه های گردشگری: از مناطق تفریحی این شهرستان می ‌توان زیبا پارک هلانیه، پارک ورودی شهر، منطقه تفریحی سفید برگ، باغهای سرود و صفی‌آباد و چشمه‌ نزار،  قلعه چنگیزخان، قلعه آلانی و نقاره خان، برج جوانرود، قلعه دوان، تپه صفی الدین خان، غارکاوات، سراب بالاخانی و مسیر شروینه را نام برد.

محله های قدیمی: هلانیه، زمین شهری، گرگه چال، عه مه له، باباجانی، سنجابی و قرگه که مقر حاکم نشینان محل بوده است.

سوغاتی و صنایع دستی: در زمینه صنایع دستی بافت گلیم‌ های عشایری با طرح‌ های کردی و جاجیم‌ های مرغوب و کم نظیر و نیز بافت انواع شال و جوراب و دستکش پشمی از رونق ویژه برخوردار است.

غذای محلی: نان، کلوچه، کلانه، انواع آش و...

مسیرهای ارتباطی: شهرستان جوانرود از سمت شرق از طریق یک راه آسفالته با کانون شهری کرمانشاه با فاصله 87 کیلومتر و از سمت غرب نیز به شرستان ثلاث باباجانی در ارتباط است. لازم به ذکر است فاصله هوایی کانون شهری جوانرود تا تهران 456 کیلومتر است.

بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان

منابع:
فرمانداری جوانرود
fa.wikipedia.org
bighbigh.ir
dana.ir