نام: کامیاران

استان: کردستان

تاریخچه: در دوره حکومت آشوریان کامیاران مطابق با ایالت خارخار، یکی از ایالات کشور آشور بود. متعاقب جنگ جهانی اول که روس‌ ها بخشی از کشور ایران در شمال و ترک‌ ها بخش دیگری را در غرب اشغال کردند؛ روس‌ ها در این منطقه شکست سختی خورده و از راه سنندج به بیجار و از آنجا به زنجان عقب‌ نشینی کردند.

تقسیمات کشوری: این شهرستان از دو بخش مرکزی و موچش و دو شهر کامیاران و موچش و شش دهستان (ژاورود، شاهو
در بخش مرکزی و امیرآباد، سورسور، عوالان، گاورود در بخش موچش) تشکیل شده است.

موقعیت جغرافیایی: كامیاران از شهرستانهاى زیبای استان كردستان است كه در فاصله ۶۵ كیلومترى جنوب سنندج واقع شده است. این‌ شهرستان‌ از شمال‌ به‌ شهرستان‌ سنندج‌، از جنوب‌ به‌ كرمانشاه‌، از شرق‌ به‌ سنقر كلیایی‌ و از غرب‌ به‌ پاوه‌ و استان‌ كرمانشاه‌ محدود است‌.

آب و هوا: بخش‌ شرقی‌ و شمال‌ شرقی‌ كامیاران‌ كوهستانی‌ است‌ و دره‌ های‌ زیبا و خوش‌ آب‌ و هوایی‌ دارد و در بخش‌ جنوبی‌ به‌ دشت‌ كرمانشاه‌ متصل‌ است‌. این شهرستان در فصول بهار و پاییز آب و هواى دلپذیرى دارد.

مساحت: ۱٫۸۵۲ کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: ۱٫۴۶۴ متر

ارتفاعات: کامیاران جنوبی‌ ترین شهرستان استان کردستان است به گونه ‌ای که بر روی گسل مروارید قرار گرفته و حصاری از کوهستان ‌های شاهو و بیستون اطراف آن می ‌باشند. رشته کوه‌ های زاگرس از کوهستان بیستون در جنوب دشت کامیاران آغاز می‌ شود و با استان کرمانشاه مرز مشترک دارد.

رودها: سیروان مهمترین و معروفترین رودخانه ناحیه اورامان می‌ باشد. سیروان بعد از طی مسیری طولانی با رودخانه لیلی تلاقی پیدا كرده و وارد كردستان عراق می گردد. رودخانه لیلی نیزاز دیگر رودهای این منطقه است.

اقتصاد: ميوه‌هاي سردرختي مانند گردو، زردآلو، انار و بادام از صادرات اين شهرستان محسوب مي ‌گردند و بخش اعظم توت ‌فرنگي به عنوان ميوه فصل استان در باغات اين شهرستان توليد شده و همچنين به علت وجود مراتع مناسب در اين شهرستان و اهميت دامداري  آن به عنوان مهمترين توليد كنندة خامة قالي در استان محسوب میشود به طوريكه بيشتر استان ‌هاي توليد كننده فرش دستباف جهت تهيه خامة طبيعي فرش به مراكز توليد و فروش خامة طبيعي در اين شهرستان مراجعه مي‌ نمايند.

جمعیت: ۱۰۶۱۰۰  نفر

زبان محلی: کردی (زبان ساکنان این شهر کردی سورانی است، اما بخشی از مردم شهر از گویشوران هورامی و کلهری هستند.)

جاذبه های گردشگری: کامیاران دارای ۱۳۰ بنای تاریخی است که ۷۴ اثر آن به ثبت ملی رسیده است. کامیاران همچنین دارای ۳۰ منطقه نمونه گردشگری و ۴ روستای هدف گردشگری می ‌باشد که زیبا ترین آن روستایی به نام پلنگان (به زبان محلی پالنگان)ا ست و به آثار طبیعی و همچنین معماری خانه های مردمانش مشهور است. همین پتانسیل ‌ها سبب شده است که کامیاران بیشترین درصد بازدید گردشگر در استان و بویژه در بخش گردشگری روستایی داشته باشد. نقاط دیدنى و جذاب این شهرستان عبارتند از كتیبه باستانى تنگى ور، بقعه‌ پیرعكاشه‌، مقبره‌ شیخ‌ عباس‌ كومایین‌، تپه تیانه، تپه تومره ریزه، نقش برجسته و سنگ نبشته اورامان، چشمه آب معدنى گوار، رودخانه تنگى ور، روستاى شگفت انگیز و تاریخى پالنگان.

سوغاتی و صنایع دستی: صنایع چوبی، لباس کردی، کلاش بافی

بهترین زمان بازدید: بهار و پاییز

منابع:
فرمانداری کامیاران
fa.wikipedia.org
yjc.ir
kurdistan.ichto.ir