نام: بندرلنگه

وجه تسمیه: عده ای وجه تسمیه «لنگه» را به یکتایی آن در تجارت مروارید می دانند و گروهی هم معتقدند که لنگه به بزرگ محله این بندر که لنگیه نام دارد، منسوب است.

نام قدیمی: گوگانا

استان: هرمزگان

تاریخچه: بندرلنگه در زمان هخامنشیان از بنادر مهم تجاری خلیج فارس بوده و از آن به نام «گوگانا» یاد شده است. این بندر در زمان کریم خان زند با ارتباطات دریایی و رونق تجاری آباد گردید. طوایف عرب قواسمی و جواسمی به امر و اجازه کریم خان زند با توجه به سیاست نظامی و بازرگانی وکیل الرعایا، در بندرلنگه ساکن شدند و از آنجا که دریانوردانی دلیر و بازرگانانی خبره بودند، به آبادی و رونق این بندر همت گماشتند. بندرلنگه در گذشته به بندر مروارید شهرت داشته و دارای بافت شهری بسیار زیبایی بوده است. بندرلنگه دارای بیش از پانزده محله مسکونی قدیمی بوده و از لحاظ قدمت دارای دومین مدرسه کشور پس از دارالفنون و دومین فرودگاه کشور پس از قلعه مرغی است. شهرداری آن نیز با قدمتی صد ساله دارای اولین طرح جامع شهری کشور است.

تقسیمات کشوری: بندر لنگه دارای پنج شهر به نام های ( بندرلنگه، كيش، کنگ، بندر چارک، لمزان) و همچنين چهار بخش به نام هاي (مركزي،
مهران، شيبكوه و كيش ) می باشد.

موقعیت جغرافیایی: شهرستان بندرلنگه در 251 کیلومتری جنوب غربی بندرعباس قرار دارد. این شهرستان از سمت شمال با استان فارس و شهرستان بستک، از سمت جنوب با خلیج فارس، از سمت شرق با شهرستان بندرخمیر، از غرب با شهرستان پارسیان هم مرز بوده و در 33 درجه و 26 دقیقه عرض شمالی و 54 درجه و 53 دقیقه طول شرقی قرار دارد.

آب و هوا: این شهرستان آب و هوایی بسیار گرم و مرطوب دارد و درجه حرارت آن به دلیل رطوبت و وزش باد بالاست و بارندگی در آن متغییر و گاه همراه با باران های سیل آساست.

مساحت: ۸۲۱۰ کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: حدود ۱۱ متر

پوشش گیاهی و زیست جانوری: در کوه‌ های اطراف بندر لنگه حیوانات و پرندگان مختلفی وجود دارند مانند: آهو، روباه، گرگ، شغال، جوجه‌تیغی وکفتار. از پرندگان میتوان به کبک، شاهین، و قُمری و بلبل و تیهو اشاره کرد. در اطراف لنگه درختان بزرگ و تنومندی وجود دارند مانند: کُنار، کُور و سمر، سَلَم و ...، در زمان قدیم مردمان لنگه از هیزم این درختان برای پخت و پز و برای تدفئه خانه‌ های خود بهره می برده اند.

فرهنگ و آداب و رسوم: بندرلنگه به همان نسبت که مهاجر پذیر است، همچنین منطقه ای است که از آن هجرت صورت گرفته است و شاید هشتاد درصد مردم بومی بندرلنگه به کشورهای حاشیه خلیج فارس هجرت کرده اند. مردم کنونی یا از روستاهای اطراف هستند و یا از استانهای دیگر بخصوص استان فارس و کرمان به این شهرستان آمده اند، اقوام عرب زبان که معروف به بحرانی هستند نیز در این منطقه زندگی میکنند.

جمعیت: شهرستان بندرلنگه طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰، برابر با ۱۳۴،۷۱۳ نفر جمعیت داشته ‌است.

زبان محلی: زبان فارسی با گویش محلی

جاذبه های گردشگری: خانه فکری، مسجد ملک ابن عباس، مسجد افغان، مسجد خداداد، قلعه لشتان، قلعه مغویه، بافت تاریخی بندرکنگ، خانه گلبتان، ساحل مهتابی، چشمه آب گرم بادون، چشمه آب گرم آسک، چشمه آب گرم ملایجی، آب گرم چارک، برکه دریا دولت، پنج برکه، برکه خلیف، خانه بستکی، خانه سعدی، خانه واحدی، حمام معتمدی، برج مدور کنگ، برکه های کنگ، مجموعه برکه های بشاری، کوه شو، کوه سیاه، امامزاده شیخ ابوالقاسم حصور، امام زاده شیدا، امامزاده شیخ حمزه و کارگاه های لنج سازی بندرکنگ از مهمترین جاذبه های این شهرستان هستند. سواحل مرجانی، آکواریوم بزرگ دریایی، اسکله تفریحی، ورزش های آبی، غواصی، معماری خاص، شهر تاریخی حریره، مسجد ماشه، کشتی یونانی، پارک دلفین ها نیز از مکانهای دیدنی کیش میباشند. همچنین جزیره هندورابی نیز از نظر طبیعی یکی از جزایر زیبای استان هرمزگان است. جزیره شیدور نیز از با ارزش ترین و مهمترین پناهگاه های حیات وحش در خلیج فارس است و یکی از مناطق حفاظت شده کشور می باشد. این جزیره به عنوان منطقه نمونه گردشگری به تصویب رسیده است.

سوغاتی و صنایع دستی: از مهمترین صنایع شهرستان بندرلنگه به ویژه شهر بندرکنگ لنج سازی است. گلابتون دوزی، خوس دوزی، زری دوزی و سوزن دوزی، برقع از سوغات و صنایع دستی این شهرستان میباشند.

غذای محلی: قلیه ماهی ، ماهی سرخ کرده، شوربا، دم پختک یا مجبوس، تلیت گوشت، هواری، ناشف، دُسی، هریسه، مهیاوه و سوراغ از غذاهای محلی بندرلنگه است. چنگال، خم فروش، جُلاب، لگلی مات، حلوای خبیث، شیرین خاکو، شیرینی عصیه از شیرینی های این شهرستان بشمار میروند. نان تومشی، نان فلزی، نان تنوری، نان خمیر، نان تنکی، نان فتیر، نان شُل شُلی، نان گُپکی و نان رگاگ از نانهای طبخ شده در این منطقه هستند.

بهترین زمان بازدید: اواخر زمستان و اوایل بهار

منابع:
استانداری هرمزگان
صدا و سیمای خلیج فارس
fa.wikipedia.org