نام: بستک

نامهای قدیمی: بست، بسته، بست، بند

استان: هرمزگان

تاریخچه: بستک پیشینه تاریخی و سیاسی طولانی دارد و در قدیم محلی برای استراحت کاروان‌ ها بوده ‌است. این شهر تا سال ۱۳۳۴ جزء لارستان در استان فارس بود. بستک دارای بیش از دویست روستا بوده، که در سال ۱۳۶۴ بخش وسیعی از روستاهای منطقه‌ای به نام روئیدر از بستک جدا شد و به بخش خمیر پیوست و در سال ۱۳۷۰ تعدادی دیگر از روستاها در حوالی لمزان از بستک جدا شدند. بد نیست بدانید که در  یکی از امیرنشین‌ های امارت دبی، محله‌ای وجود دارد که بنام محلهٔ «بستکیه» معروف است.

تقسیمات کشوری: شهرستان بستک دارای سه بخش (مرکزی، کوخرد، جناح) و ۹ دهستان (گوده، دهستان دهتل، فتویه، کوخرد، هرنگ، فرامرزان، جناح و کمشک) و ۱۱۰ آبادی سکنه و ۴۰ پارجه آبادی خالی از سکنه ‌است.

موقعیت جغرافیایی: شهرستان بستک از شمال به شهرستان لارستان، از جنوب به شهرستان پارسیان و شهرستان بندر لنگه، از مغرب به شهرستان لامرد و از سمت مشرق به شهرستان خمیر محدود می‌ شود. بستک در 10 درجه و 3 دقیقه عرض شمالی 54 درجه و 23 دقیقه طول شرقی قرار دارد. فاصله زمینی آن تا بندرعباس 255 کیلومتر است.

آب و هوا: شهرستان بستک به علت نزدیکی به خلیج فارس و نزدیک بودن به منطقه حاره و داشتن موقعیت کوهستانی، دارای ویژگیهای اقلیمی مخصوص به خود است، در تقسیمات اقلیمی، شهر بستک دارای اقلیمی گرم و خشک است. بستک دارای آب و هوای گرم و خشک در تابستان و سرد و خشک در زمستان است. اصولاً آب و هوای منطقه گرم است. بنا براین منطقه «گرمسیر» یا «گرمسیرات» نامیده شده ‌است. بعلت ازدیاد بارندگی درماههای تابستان میزان رطوبت بطور چشم گیری افزایش می ‌یابد و این امر موجب می ‌شود که هوا دم کرده و طاقت فرسا شود. ضمن اینکه رطوبت تابستان موجب تشکیل شبنم سحرگاه و مه صبحگاهی شده و به برکت آن گیاهان این منطقه خشک به حیات خود ادامه می‌ دهند. در زمستان در برخی مواقع در قله‌ های برخی از کوه‌ های شهرستان بستک مانند: قله کوه گاه‌ بست و قله کوه ناخ یخ می ‌بندد، همچنین روی آبهایی که در ظرفهای بدون سرپوش و در اماکن باز گذاشته شود نیز از شدت سرما یخ می‌ زند.

مساحت: ۴/۵۶۵۳ کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: ۴۰۰ متر

ارتفاعات: شهرستان بستک از جمله ناهموارترین مناطق استان هرمزگان است به گونه‌ای که برخی از ناهموارترین و بلندترین ارتفاعات استان در این شهرستان واقع شده ‌است. کوه گاه ‌بست و کوه سیاه در شمال شهرستان، و کوه ناخ و زنگارد در جنوب شرقی شهرستان واقع هستند. دامنه ارتفاعات کمتر از ۱۰۰ متر تا بیش از ۲۰۰۰ متر تا ۳۰۰۰ متر میرسد.

رودهای مهم: مهران، شور، بستک، روئیدر

فرهنگ و آداب و رسوم: مظاهر عرفان و تصوف در شهرستان بستک به وفور دیده می ‌شود که این خود نشانه رایج بودن زهد و تقوا میان مردمان این شهرستان و مناطق اطراف بوده است. صوفیان بستک بسیار بوده‌اند. از بازیهای محلی میتوان داربازی، دارتوپ، چلک بازی را نام برد.

جمعیت: ۶۵٬۷۱۶ نفر (آمار سال ۱۳۸۵)

زبان محلی: مردم بستک به زبان اچمي با گویش بستکی سخن می‌ گویند که از دستهٔ زبانهای پارسی جنوب غربی ایران است.

جاذبه های گردشگری: کاروانسرای بستک، کاروانسرای عباسی، مسجد جامع قدیم بستک، حمام خان، قنات های دهنگ، آرامگاه شیخ احمد شیخ راشد مدنی، آرامگاه سید مظفر کوخرد، مدرسه مصطفویه، موزه مردم شناسی جناح، مجموعه بازار بستک، مجموعه کریکی، آب گرم فاریاب، آب گرم فتویه، آب گرم تودرویه، روستاهای نمونه گردشگری فاریاب و تدرویه، مسجد بنه نه دار، برج های گری کوه، کوهیج، ملاعلی، رودبار، گلویه، قله های خان، ایلود، کلات، بهاره، گرگی، آستاب، خنجو، دومن، آرامگاه عبدالرحمن شیخ، زیارتگاه های سید احمد عامر، زاهد دانیال، شاه ابوالقاسم، سید محمد علی توانا، محمد یمبویه، میرعبدالعزیز، محمدعلی هاشم، کانال آب ترنه، قنات ناخری، مستان، حمام سیبه، کاروانسرای ابوالفتح خان، آب گرم های مناطق مختلف بستک مانند تپه کوشک، انوه، کشمک، غار یا اشکفت آهویی

سوغاتی و صنایع دستی: عبا بافی اصلی ترین صنعت دستی بستک است. چادر شب بافی، خوس دوزی، سفال گری، گلابتون دوزی از دیگر صنایع دستی این شهرستان هستند.

غذای محلی: من بلی، مفلک، دیخی، دال، مسما، قاتق مشوَکی، مهوه یا مهیاوه و...

بهترین زمان بازدید: اوایل بهار و اواخر زمستان

منابع:
صدا و سیمای خلیج فارس
fa.wikipedia.org