نام: نوشهر

نام قدیمی: سنگ تجن، حبیب آباد، نوده

استان: مازندران

تاریخچه: این شهرستان در گذشته به همراه شهرستان نور و شهرستان چالوس کنونی یک ایالت کهن و تاریخی به نام رویان را تشکیل میدادند که مرکز آن شهر کهن کجور بود که بعدها با جدا شدن چالوس از آن ایالت، به رستمدار و استندار تغییر نام داد. شهر کهن رویان محل حکومت سلسله پادوسپانیان بود که دومین سلسله طولانی جهان پس از سلسله آفتاب در ژاپن بود و حدود هزار سال در این منطقه حکومت کردند. نوشهر دارای بندر بوده و از دیرباز با کشورهای حاشیه دریای خزر مراودات تجاری داشته و دارد. نوشهر در سال ۱۳۲۶ بعنوان شهرستان معرفی شد.

تقسیمات کشوری: این شهرستان دارای دو بخش کجور و مرکزی و شهرهای نوشهر، پول، کجور میباشد.

موقعیت جغرافیایی: شهرستان نوشهر از غرب به شهرستان چالوس، از شرق به شهرستان نور، از شمال به دریای خزر و از جنوب به رشته کوه‌ های البرز متصل است. بندر نوشهر نزدیکترین بندر به پایتخت ایران (تهران) است و مجهز به خطوط هوایی میباشد. فاصله این بندر تا تهران ۲۰۰ کیلومتر است.

مساحت: ۱,۷۱۶ کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: ۰

جمعیت: این شهرستان در سال ۱۳۹۰، برابر با ۱۲۸۶۴۷ نفر جمعیت داشته است.

زبان محلی: زبان مردم این شهرستان مازندرانی با گویش کجوری است که به گویش مردم شهرستان نور و شرق چالوس شباهت دارد همچنین زبان رسمی کشور (فارسی) نیر در این منطقه رایج است.

جاذبه های گردشگری: پارک جنگلی سی سنگان، موزه کندلوس، غار قندیلی خاچک، دریاچه خضر نبی، چشمه (اورننو) چورن، روستای ساحلی جنگلی نجارده، پارک جنگلی خانیکان، قلعه تاریخی اسپیروز (سپرز)، بازار روز نوشهر، چشمه گردوک، دیوچشمه، دریاچه ارواح، آرمگاه شهراگیم ساسانی، آرامگاه درویش رستم، پیست کارتینگ، روستاهای لتینگان، مزگاه، کجور و پندپی، امامزاده ها و...

غذای محلی: بیشت واش از غذاهای محلی نوشهر است.

بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان

منابع:
فرمانداری نوشهر
fa.wikipedia.org
gilnar.ir