نام: محمودآباد

استان: مازندران

تاریخچه: تاریخ محمودآباد با روستای تاریخی اهلم در این منطقه یکی دانسته می ‌شود؛ ولی تا دوره ناصرالدین ‌شاه تنها اثر معماری مهم، راه ساحلی شاه عباسی و یک امامزاده بوده‌ است. شالوده شهر محمودآباد در دوره ناصرالدین‌ شاه پایه ‌گذاری شده و در دوره رضا شاه بیشترین توسعه را یافته‌ است. محمودآباد در قدیم بندرگاه آمل بوده است و به عنوان یکی از کانون ‌های حمل و نقل کالاهای تجاری ایران و روسیه ایفای نقش می‌ کرد که با توسعه بنادر نوشهر و انزلی از اهمیت آن کاسته شد. در سال ۱۳۷۰ شهرستان محمودآباد تأسیس و شهر محمودآباد به مرکزیت آن انتخاب شد.

تقسیمات کشوری: شهرستان محمودآباد دارای دو بخش مرکزی و بخش سرخرود است. شهرهای آن محمودآباد و سرخرود می‌ باشند.

موقعیت جغرافیایی: محمودآباد بر سر جاده ساحلی و در مجاورت دریای خزر قرار دارد و یکی از زیباترین نواحی شمال ایران و استان مازندران است که در آن ساحل دریا به باریک ترین پهنای خود می ‌رسد. این شهرستان از شمال به دریای مازندران، از شرق به شهرستان بابلسر، از غرب به شهرستان نور و از جنوب به شهرستان آمل محدود و از راه آمل به تهران متصل است. همچنین جاده محمودآباد-آمل ارتباط آن را با جاده هراز برقرار می ‌کند. از نظرجغرافیایی نیز  در ٥٢ درجه و ١٦ دقیقه‌ درازای شرقی و ٣٦ درجه و ٣٨ دقیقه‌ پهنای شمالی قرار گرفته است.

آب و هوا: در محمودآباد آب و هوا گرم و معتدل است. بیشتر باران های محمودآباد در زمستان رخ می دهد تا در تابستان.

ارتفاع از سطح دریا: حدود ٢٢- متر

پوشش گیاهی: درختان جنگلی این منطقه ممرز، بلوط، زبان کنجشک، انجیل، توسکا، افرا، شیردار، گردو، نارون (ملج یا اوجا)، راش، ولیک، کرات، لرگ، آل، مِرس، ازار … هستند. بوته های آن نیز شامل تلی، تمشک، تم لوار، لَلِة، پلم، چماز، گزنا، سرخاب، واش، شالدُم، اوجی، پتنیک و … می باشد.

اقتصاد: اقتصاد این شهرستان برپایه گردشگری، ماهیگیری و کشاورزی استوار است. محمودآباد یکی از قطب ‌های تولید برنج مرغوب و معطر و خوش‌پخت در شمال ایران و به قولی در دنیا است. از ارقام معروف برنج ‌های زیر کشت منطقه می ‌توان طارم عطری، ندا، نعمت، فجر، دم سیاه، ب ۱را نام برد.

فرهنگ و آداب و رسوم: “کشتی لوچو، ورزش سنّتی و باستانی مازندران است که به ورزش پهلوانی لوچو” نیز شهرت دارد و از زمانهای قدیم، جایگاهش را در فرهنگ و باورهای ارزشی مردم مازندران، تثبیت کرده و در این شهرستان نیز رایج است.

جمعیت: در سال ٩٠  محمودآباد مازندران، ۹۶،۰۱۹   نفر جمعیت  داشته است.

جاذبه های گردشگری: پلاژ خط آهی یا همان سرزمین رویاها مناسبترین ساحل منطقه محمودآباد برای استراحت و شنا می باشد. این پارک ساحلی از امکاناتی چون شهر بازی، آلاچیق، قایق سواری،  سفره خانه و محل شنای آقایان و بانوان برخوردار است. پارک شهرداری محمود آباد، ساحل دریای سرخ رود،  جنگل تشبندان، جنگل بونده تا شیرکلا (پیتسر)، امام زاده فضل خشت سر، امامزاده قاسم، امام زاده هفت تن شومیا، تالاب ها، پلاژهای ساحلی گلشهر، چاکسر، قوری و غیره در طول نوار ساحلی از دیگر جاذبه های این شهرستان هستند.

محله های قدیمی شهر محمودآباد: از قدیمی ‌ترین محله‌ های محمودآباد می‌ توان به توسکا محله و سوراخ مازو (سوراخ مازو سفلی، سوراخ مازو علیا و سوراخ مازو وسطی) و آهومحله اشاره نمود.

سوغاتی و صنایع دستی: سبدبافی، گلیم بافی، جاجیم بافی، سفال، ظروف و مجسمه های چوبی، بافتن پارچه ها و دست بافت های سنتی از مهم ترین صنایع دستی محمود آباد به شمار می‌آیند. ماهی، برنج، پرتقال نیز از سوغات این شهرستان هستند.

بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان

منابع:
میراث فرهنگی استان مازندران
fa.wikipedia.org
fa.climate-data.org