نام: شهرستان هیرمند

نام قدیمی: دوستمحمدخان سارانی، میانکنگی

استان: سیستان و بلوچستان

تاریخچه: آثار به جا مانده از دوران کهن در این شهرستان گواه قدمت بسیار زیاد شهرستان هیرمند است.

تقسیمات کشوری: این شهرستان دارای 2 بخش مرکزی وقرقری و 5 دهستان است.

موقعیت جغرافیایی: شهرستانهای زابل، زهک و نیمروز از غرب و کشور افغانستان ازشرق همجوار می باشد.
 
آب و هوا: دارای اقلیمی  گرم و خشک با بادهای 120 روزه می باشد.

مساحت: شهرستان هیرمند با مساحت 1100 کیلومتر مربع است.

فرهنگ و آداب و رسوم: به علت بافت سنتی جمعیت شهرستان هیرمند هنوز هم آداب و رسوم گذشتگان در میان این مردمان رایج است، از نحوه پوشش زنان ومردان با لباس محلی تا سبک معماری خانه ها، رسوم رایج در مراسم عزا وعروسی همه نشانگر پایبندی مردم منطقه هیرمند به آداب ورسوم قدیمی است.

جمعیت: ۶۵٬۱۶۶ نفر (۱۳۹۰)

اقتصاد: پتانسیل ویژه شهرستان هم مرزی با کشور افغانستان و وجود 2 بازارچه مرزی میلک و گمشاد می باشد. شهرستان هیرمند دارای ناحیه صنعتی است که به علت نزدیکی با کشور افغانستان ظرفیت تولید و صادرات کالا را دارد.

زبان محلی: مردم شهرستان هیرمند عموماً به زبان پارسی به گویش سیستانی تکلم می‌کنند همچنین زبان بلوچی نیز در شهرستان رواج دارد.

جاذبه های گردشگری: این شهرستان دارای قدمتی چند هزار ساله می باشد که بقایای آن نیز در این شهرستان یافت یافت می شود مانند آتشکده کرکویه از دوران ساسانیان و بقایای تخت شاه و میلک و تپه های اشکانی در بی بی دوست و زیارت شاه اسماعیل از جمله آنان میباشند. از دیگر آثار تاریخی این شهرستان آسیاب بادی رنده می باشد که جهت مهار کردن انرژی باد واستفاده از انرژی مکانیکی جهت آسیاب گندم بوده است.

غذای محلی: در خصوص خوراکیهای محلی این منطقه می توان  چلبک، قلیفی وتجگی(سمنو) که نوعی از نان های روغنی می باشد و از قدیم الایام مورد استفاده مردم این منطقه بوده نام برد. در بحث غذاهای محلی نیز کشک زرد و قروت(کشک سفید)دو نوع غذای محلی این شهرستان است که مورد استقبال همه اهالی شهر وروستاهاست را می توان نام برد.

محصولات: عمده محصولات کشاورزی تولیدی این شهرستان، محصولات جالیزی، گندم و جو  و باغات انگور یاقوتی(روچه) می باشد.

بهترین زمان بازدید: بهار

منابع:
sbportal.ir
fa.wikipedia.org
tishineh.com