نام: شهرستان سیب و سوران

استان: سیستان و بلوچستان

تاریخچه و وجه تسمیه: شهرستان سیب و سوران همچنان که از ترکیب نام آن پیدا است از دو منطقه بنام روستای سیب و شهر سوران تشکیل شده است که قدیمیترین بافت شهرستان می باشد و قدمت روستای سیب به اواسط دوره صفویه بر می گردد. این منطقه به استناد آثار تاریخی و باستانی فراوانی که وجود دارند بعنوان یکی از کهن ترین مناطق زیستی محسوب میشود.

تقسیمات کشوری: چهار دهستان(پسکوه، سیب و سوران، هیدوچ و کنت) و دو مرکز شهری شامل سوران و هیدوچ می باشد.

موقعیت جغرافیایی: مختصات جغرافیایی شهرستان سیب و سوران در نقشه 62 درجه و 5 دقیقه طول شرقی و 27 درجه و 14 دقیقه عرض شمالی می باشد.

آب و هوا: آب و هوای شهرستان سیب و سوران گرم و خشک می باشد.

مساحت: با وسعت 6780 کیلومتر مربع معادل 6.3 درصد مساحت استان را به خود اختصاص داده است.

ارتفاع از سطح دریا: ارتفاع آن از سطح دریا 1131 متر می باشد.

فرهنگ و آداب و رسوم: از آداب و رسوم مردم ساکن شهرستان سیب و سوران می توان به  میهمان نوازی یا همان پناه دادن، حشر و مدد و بجار اشاره نمود. بجار مراسمی است که با هدف کمک به زوج های جوان، کلیه بستگان و آشنایان کمک های نقدی خود را برای تشکیل زندگی جدید به خانواده داماد تقدیم میکنند.

جمعیت: ۷۳٬۱۸۹ نفر (۱۳۹۰)

جاذبه های گردشگری: آثار باستانی این شهرستان نظیر قبرستان قدیمی سیب، میل مارو، پیر کهور و کله برزاد به قبل از اسلام برمیگردد. قلعه خشتی و گلی روستای سیب با ارتفاع 30 متر بلند ترین بنای خشتی و گلی ایران و جهان میباشد. دو قلعه کنت و هیدوچ واقع در بخش هیدوچ نیزاز بناهای مهم تاریخی این شهرستان محسوب می شوند.

محصولات: عمده ترین محصول باغی شهرستان، خرما می باشد محصولات عمده زراعی شهرستان یونجه، جو ، گندم و ذرت میباشد.

غذاهای محلی: از انواع غذاهای رایج شهرستان سیب و سوران میتوان به تنورچه، تباهگ یا تباهه، انواع آش ها، خورشت ها و نانهای محلی اشاره کرد.

بهترین زمان بازدید: بهار

منابع:
fa.wikipedia.org
sbportal.ir