نام: ماه نشان

استان: زنجان

تاریخچه: این شهرستان قدمتی ۴۰۰۰ ساله از زمان مهاجرت آریایی‌ها به این سرزمین احداث شده واز بنای کهن دژ به این مطلب پی می‌بریم. این محل از قدیم محل استقرار قوم ماد بود. که مرکز آن‌ها در منطقه جایی بوده که اکنون روستای مادآباد (در ۱۵ کیلومتری ماه‌نشان) قرار دارد. وجود قلعه هاي دفاعي همچون قلعه بهستان در 12 كيلومتري ماهنشان معماري زيبا و هنرمندانه اي را به نمايش گذاشته است. در دوره افشاريه اين شهرستان محل استقرار ايل افشار بوده كه بيشترين موقع جغرافيائي اين ايل در حاشيه رودخانه قزل اوزن بوده است ايل افشار يكي از مهمترين تيره هاي غني بگلو بوده كه در كتاب مراه البلدان از اين منطقه به عنوان منطقه افشاريه ياد شده است. همچنين دهستان قزل گچيلو نيز به عنوان منطقه افشاريه عنوان شده كه از فرهنگ دولت نادرشاه افشاري خبر مي دهد . در دوره صفويه اين منطقه از موقعيت استراتژيكي خاصي برخوردار بوده و محور تدافعي در مقابل تهاجمات عباسيان بوده كه مبارزاتي بين شيعيان صورت گرفته كه مقبره هايي با زبان عربي از جمله قبرستان شهيدلر وجود دارند.

تقسیمات کشوری: شهرستان ماهنشان در تاریخ ۱۳۷۵ از شهرستان زنجان منتزع و با تأسیس فرمانداری به شهرستان تبدیل گردید که هم اکنون شامل دو بخش (مرکزی و انگوران) دو شهر (ماهنشان و دندی) پنج دهستان (ماهنشان، اوریاد، قزل گچیلو واقع در بخش مرکزی، قلعه جوق سیاه منصور و انگوران واقع در بخش انگوران) با ۱۲۸ روستا ۶۲ روستا در بخش مرکزی و ۶۶ روستا در بخش انگوران می باشد.

موقعیت جغرافیایی: این شهر در فاصله ۱۱۳ کیلو متری غرب زنجان قرار گرفته‌است. در امتداد ۴۸ درجه و ۱۰ دقیقه تا ۳۶ درجه و ۲۰ دقیقه  طول شرقی نصف النهار گرینویچ و ۳۷ درجه و ۱۰ دقیقه تا ۳۶ درجه و ۲۰ دقیقه عرض شمالی خط استوا واقع شده است. اين شهرستان از موقعيت جغرافيايي ويژه و ممتازي به لحاظ قرارگيري و ارتباط با ساير نواحي برخوردار مي باشد بطوريكه از شمال به استان آذربايجان شرقي، از غرب با آذربايجان غربي از جنوب با استان كردستان و از شرق با شهرستانهاي زنجان و ايجرود محدود مي شود.

آب و هوا: اوضاع جوي و شرايط اقليمي منطقه كوهستاني و اغلب سال پوشيده از برف و داراي آب و هواي نسبتاً سرد مي باشد.

مساحت: با مساحت 4180 كيلومترمربع

ارتفاع از سطح دریا: ۱۳۵۰ متر

جمعیت: ۴۰،۳۱۲ نفر (۱۳۹۰)

زبان محلی: ترکی آذربایجانی

منابع طبیعی: این شهرستان دارای زیستگاه و محیط های طبیعی حیات وحش منطقه حفاظت شده انگوران با مساحت ۱۲۵ هزار هکتار دارای انواع گونه های جانوری می باشد. همچنین پناهگاه حیات وحش بخش انگوران یکی از زیستگاههای مهم و با ارزش قوچ و میش وحشی است که دارای مساحت ۳۵ هزار هکتار بوده و در محدوده منطقه حفاظت شده انگوران قرار گرفته است. این پناهگاه بدلیل دارا بودن موقعیت ویژه و منحصر به فرد اکولوژیکی و پوشش گیاهی مناسب از گونه های مختلف و با ارزش منطقه امنی برای مهاجرت احشام وحشی وپرندگان مختلف ایجاد نموده است. از گونه های مهم گیاهی میتوان زرشک؛ بادام ؛ تنگرس؛ بنه و آویشن و از گونه های مهم جانوری میتوان قوچ و میش ارمنی؛ بز و پازن؛ خرس قهوه ای؛ سیاه گوش؛ شنگ؛ شاهین؛ باکلان؛ اردک سر سبز؛ حواصیل و افعی زنجانی نام برد.

جاذبه های گردشگری: قلعه بهستان متعلق به دوره هخامنشیان، حسینیه روستای قلعه ارزه‌خوران اواخر قاجاریه، مقبره مولانا همتی انگورانی (سدهٔ دهم هجری)، قلعه کلیسا در روستای کلیسا، گنجعلی بیگ قلعسی در روستای گنج‌آباد، قلعه یاستی قلعه در روستای یاستی قلعه، منجیق لیق در روستای یاستی قلعه دوره ساسانی، گیلار تپه قرن ۶ هجری قمری در روستای قلعه جوق سیاه منصور، اورتاتپه ۶۰۲ هجری قمری در روستای یاستی قلعه، تپه تکلی کانی ۱۰۹ هجری قمری روستای پری، قبرستان گورتپه در روستای ینگیجه، دریاچه طبیعی خندقلو، یخچال طبیعی قوشقار، قلعه جوق سیاه منصور و ...

بهترین زمان بازدید: فصل های بهار و تابستان

منابع:
fa.wikipedia.org
ojebidari.ir