نام: دشت آزادگان

نام قدیمی: در متون کهن عربی، فارسی، یونانی و سریانی از این منطقه با نام‌ های «کشور میسن»، «مملکت کرخ میسان»، «کرخ میشان»، «فرات میشان»، «ایالت میسن» یا «میسان» و «میشان» یاد شده است. این شهرستان زمانی نیز به نام شهر حکومت نشین خود، «نهرتیری» نام داشت. دست میسان یا سهل میان, بنی طرف, دشت میشان نیز از دیگر نامهای این منطقه بوده است.

استان: خوزستان

تاریخچه: این سرزمین در روزگار هخامنشیان آباد بوده است، چنان که از رود کرخه به عنوان زندگی بخش این سرزمین یاد کرده اند. اگرچه ایالت میسان گاه مستقل و گاه تابع فرمانروایان خوزستان بود، اما تا به روزگار سلوکیان و ساسانیان شهرت خود را حفظ کرد. در روزگار اشکانیان بیشتر از «میسن» به نام مرکز ایالت اشکانی که شوش و خوزستان را زیر فرمان داشته سخن به میان آمده است. بعدها در جنوب و جنوب غرب این سرزمین، کشور یا ایالت دیگری بنیان گرفت که «دشت میسان» نامیده شد و بعدها به «دستمیسان» تغییر یافت. سلطنت میسانی بیش از ۳۵۰ سال به درازا کشید تا این که اردشیر بابکان شاه ساسانی برای براندازی سلطنت‌ های مستقل و ملوک الطوایفی به منطقه دشت میسان آمد و سلطنت ۳۵۰ ساله آن را برانداخت. پایتخت این دولت را کرخه میشان می ‌نامیده‌ اند. این منطقه در قرون وسطی، «ولایت هویزه» و در دوران قاجاریه و اوایل سلطنت رضاخان پهلوی «بنی طرف» و «هویزه» خوانده می ‌شد. در سال ۱۳۱۴ خورشیدی بنا به تصویب هیأت وزیران به واسطه وجود احشام و مراتع سرسبز در این ناحیه دشت میشان نام گرفت و بعد از جنگ تحمیلی، نام آن به دشت آزادگان تغییر یافت. ‏دشت آزادگان از نخستین مناطق ایران است که به اشغال نیروهای عراقی در آمده‌ است. این شهرستان در سال ۱۳۲۳ تشکیل شد و قبل از آن جزء شهرستان اهواز بود.

تقسیمات کشوری: این شهرستان دارای سه بخش بستان (به مرکزیت شهر بستان)، بخش مرکزی (به مرکزیت شهر سوسنگرد) و بخش هویزه (به مرکزیت هویزه) است.

موقعیت جغرافیایی: این شهرستان بین 47 درجه و 41 دقیقه تا 48 درجه و 30 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و 31 درجه و 5 دقیقه عرض شمالی از خط استوا، در غرب استان خوزستان واقع گردیده است و از شمال به شهرستان شوش و استان ایلام، از جنوب غرب به کشور عراق و از شرق به شهرستان اهواز محدود می ‌شود. ‏

آب و هوا: شهرستان دشت آزادگان دارای آب و هوای گرمسیری بوده و هوای آن بسیار گرم است.

مساحت: 5566 کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: ۱۰ متر

ارتفاعات: این شهرستان چند تپه کم ارتفاع به نام‌ های تپه الله‌اکبر، میشداغ یا میشداخ و عین آسمان دارد.

رودخانه: رودخانه کرخه با شاخه های متعدد آن در این شهرستان جریان دارد و منبع اصلی تامین آب منطقه است، کرخه در دشت آزادگان مسیر طولانی و پرپیچ و خم خود را به پایان برده به هور هویزه می پیوندد.

اقتصاد: کشاورزی، ماهیگیری، دامداری از مشاغل مردم این شهرستان است.

محصولات: از مهمترین محصولات کشاورزی آن می ‌توان گندم، جو، ‌برنج، حبوب، انواع صیفی، جالیز، علوفه و خرما را نام برد. انواع میوه نیز محصولات باغی آنرا شامل می ‌شود.

فرهنگ و آداب و رسوم: مردم این منطقه بیشتر عرب و پیشه عمده مردم کشاورزی است. از جمله طوایف ساکن در شهر سوسنگرد می‌ توان از بنی طرف نام برد که طایفه‌ای بزرگ است. بیت سیاح، آلبویلال (جلالی)، بیت محمد الصالح، بنی ساله، دحیمی، حمودی، بیت داغر، الحریزات، نیس (مدحج)، مرمض، آلبوعبید، الحیادر، سواری، سادات، زبیدات، ابوچلده، سواعد، الباویه، بیت حردان، بیت مهاوی، شرفی و نگراوی و عبیات والبوحرز و مزرعه و طایفه بزرگ بنی اسد (اسدی و سداوی و بیت جویدر) از طوایف ساکن این شهرستان میباشند.

زبان محلی: عربی، فارسی

جاذبه های گردشگری: از آثار موجود در دشت آزادگان می‌ توان سلطان داور، قدمگاه امام زین العابدین (ع)، مولا فاضل، ابراهیم خلیل، ابوالفضل العباس (ع) و امیر المومنین (ع) را نام برد. منطقه حفاظت شده میشداغ، تالاب هورالعظیم، هورالهویزه یا تالاب بزرگ هویزه (بزرگ‌ ترین تالاب استان خوزستان و از بزرگ ‌ترین تالاب ‌های داخلی ایران) نیز از دیگر جاذبه های طبیعی منطقه هستند.

بهترین زمان بازدید: زمستان

منابع:
fa.wikipedia.org
ettelaat.com
tec.ajums.ac.ir
portal-khz.ir