نام: اندیکا

نام قدیمی: اندکو، اندکا

واژه شناسی: در گذشته در گویش محلی آنرا اندکو (اندی+کوه) می‌ گفتند که اندی در زبان پارسی به معنای شگفتی و «کو» همان «کوه» است یعنی سرزمین کوه ‌های شگفت. همچنین این شهرستان را (ان +ده +گا) به معنی «دهگاه» و محل نگهداری انبار غله هم گفته‌ اند.

استان: خوزستان

تاریخچه: این مکان نخستین مکان اسکان قوم پارس در جنوب غرب ایران بود که آثار نخستین معماری پارسی (سنگ چین بدون ملات) در قلعه بردی اندیکا نمایان است. ادامه آثار نخستین پارسی را می‌ توان در پی کلگه زرین و دژ حکومتی (آتشکده سرمسجد) مسجدسلیمان مشاهده کرد. قدیمی ترین آثارسطحی بدست آمده در دشتگل، شوایی، چلو، آبزر و.. مربوط به دوره پارینه سنگی میانه (حدود چهل هزار سال قبل ) می باشد. این شهرستان پیش از این بخشی در شهرستان مسجدسلیمان استان خوزستان بود. جریان تبدیل شدن بخش اندیکا به شهرستان از سال ۱۳۸۴ آغاز و در نیمه دوم سال ۸۶ نهایی شد.

تقسیمات کشوری: شهرستان اندیکا شامل سه بخش مرکزی، آبژدان و چلو است. این شهرستان دارای ۵۹۵ روستا و آبادی و ۶ دهستان است.

موقعیت جغرافیایی: این شهرستان بین ۴۹درجه و ۵۲ دقیقه تا ۴۹درجه و ۵۳ دقیقه طول شرقی و بین ۳۱درجه و ۴۳دقیقه تا ۳۲درجه و ۳۹ دقیقه عرض شمالی در شمال شرقی استان خوزستان و تقریبا در مرکز رشته کوههای زاگرس قرار گرفته است. این شهرستان از شمال و شمال شرقی به استان چهارمحال بختیاری، از شمال غربی به شهرستان دزفول، از غرب به شهرستان لالی و از جنوب و جنوب غرب به شهرستان مسجدسلیمان و از قسمت جنوب غربی به شهرستان ایذه محدود است.

آب و هوا: شهرستان اندیکا منطقه ای است کوهستانی نسبتا مرتفع که حدود ۷۰درصد آن را کوه ها و تپه ماهورها و حدود ۳۰ درصد آن را دشت ها و فلات های میان کوهی تشکیل می دهد. غالباَ بارش ها در ارتفاعات به صورت برف بوده و بخاطر وجود ارتفاعات پوشیده از برف، یکی از قطب های گردشگری زمستانه جنوب کشور محسوب می شود. اندیکا بهاری زود رس اما سرسبز و پر طراوت دارد که از اوایل اسفند ماه آغاز می گردد و از اوایل خرداد ماه هوای بهاری به تدریج جای خود را به گرما می دهد.

مساحت: ۲۳۰۰ کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: حدود ۸۰۰ متر

ارتفاعات: مهمترین رشته کوه این شهرستان کوه کینو است که ۳۷۱۰ متر ارتفاع دارد و عنوان بام خوزستان را یدک می کشد. کوه های منار، تاراز، لیله، لندر از دیگر ارتفاعات مهم خوزستان هستند.

رودها: رود کارون به عنوان مهمترین و پر آب ترین رود کشور از حوزه جغرافیایی این شهرستان می گذرد ضمن اینکه سر چشمه های مهمی همچون رودخانه سوسن سرخاب، پلزی، تنگ سرد، سرحونی، آبسور، تلوک، الما، موری و..را سخاوتمندانه به جریان حیاتی کشورهدایت می کند.

پوشش گیاهی و جانوری: منطقه کوهستانی از درختان بلوط، بادام کوهی، کِلخُنگ، بَنه، ارزن، تَنگِس، زال زالک، مهلو، کیکُم (افرا)، چنار، کنار، تُتُم، انجیر، انار، انگور، گلابی، زیتون، گردو، توت، همچنین انواع قارچ، کَرفس، تره کوهی، چَویل، آوندول و پونه پوشیده است. در فصل بهار انواع گلهای وحشی نظیر شقایق، لاله، سُنبل، گلایل وحشی، نرگس، بابونه و گیاهان دیگر طبیعت زیبای اندیکا را سبز پوش می کنند. حیات وحش منطقه در خطر جدی و رو به انقراض است اما هنوز بازماندگانی از حیوانات وحشی مانند خرس قهوه ای، پلنگ، گرگ، کفتار، روباه، شغال، گراز، خرگوش، خارپشت، راسو، بزکوهی و پرندگانی چون کبک، تیهو, عقاب، کلاغ، کرکس، پرستو، گنجشک، بلدرچین وغیره دیده می شود.

فرهنگ و آداب و رسوم: مردم شهرستان اندیکا به لحاظ بافت روستائی وعشایری از آداب ورسوم خاص خود پیروی می کنند. زندگی سنتی آنها براساس نظام اجتماعی ایلی و طیفه ای استوار است و بخاطر بافت طبیعی و جغرافیائی منطقه از شیوه معیشت دامداری و کشاورزی و کوچ روی تبعیت می کنند.

جمعیت: طبق آمارنفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ این شهرستان دارای  ۸۰۰۰۰ نفر جمعیت می باشد.

جاذبه های گردشگری: دویست اثر تاریخی در این شهرستان شناسایی شده که سی و هشت مورد از آنها به ثبت ملی رسیده اند. از مهمترین آثار بصری این شهرستان می توان به قلاع باستانی همچون (قلعه بردی، قلعه لیت، دژملکان، قلعه ارکی شلا، قلعه دلی محمدحسین خان، قلعه دزورا، قلعه خواجه و..) کتیبه های نقوش برجسته ایلیمایی همچون( نگارکند های تنگ بتا، کتیبه نگین، کتیبه چلو، نقش برجسته سوزتینا، نقش برجسته موری، نقش برجسته تاراز، نقش بر جسته سوسن سرخاب) بقاع متبرکه (شاهزاده عبدا..، بابازاهد، بویر، صالح ابراهیم، شیخ احمد، سلطان ابراهیم، بابا احمد، امیرالمومنین، ممی هموم ، آقا سلیمان و…) و آثار شاخص دیگری همچون پل نگین، بند قلعه خواجه، بند آبزالو و … اشاره کرد. آبشار زیبای موری، منطقه زیبای للر که یکی از بکرترین مناطق طبیعی خوزستان است، تالاب شیمبار و... از جاذبه های طبیعت زیبای اندیکا  بشمار میروند. محور خوزستان به چهارمحال بختیاری (جاده دلا) جزء هشت محور برتر گردشگری کشور محسوب میشود.

سوغاتی و صنایع دستی: قالیبافی، گبه بافی، گلیم بافی، توبره بافی، موج بافی و وریس بافی، شیردنگ بافی، جاجیم بافی، چوقا بافی و دوخت البسه محلی از جمله صنایع دستی رایج اندیکا محسوب می شود.

بهترین زمان بازدید: بهار

منابع:
fa.wikipedia.org
dana.ir
farmandari-andika.blogfa.com