نام: شهرستان مهران

 

نام قدیمی: منصورآباد

 

استان: ایلام

 

وجه تسمیه و تاریخچه: مهران از گذشته‌های دور محل سکونت طایفه با نام‌های بهین و بهروزان و صیفی زرگوش بوده است. شهر مهران در زمینی بسیار حاصلخیز بنا شده که تاپیش از رضاخان منصورآباد نامیده می‌شد. در زمان حکومت رضاخان با دستور یکجانشین کردن ایلات و همچنین اطمینان از عدم دست درازی قبایل کشور همسایه (عراق) به زمینهای مرزی، مردم چندین ایل منطقه تشویق به سکونت در مهران شدند. مهران در ساحل رودخانه كنجان چم واقع شده و با مرز عراق بيش از چند كيلومتر فاصله ندارد. محل كنونی مهران در گذشته، منصور آباد نام داشت كه در سال ۱۳۰۹ خورشیدی با تصويب فرهنگستان ايران، مهران ناميده شد.

 

تقسیمات کشوری: ایجاد و تشکیل تعداد ۵ دهستان در شهرستان مهران استان ایلام در سال ۱۳۶۷ ، شهرستان دارای دو بخش و پنج دهستان است. به ۴ بخش فرخ‌آباد، هرمز آباد، رستم‌آباد و بهین و بهروزان تقسیم می‌شود. داراي سه بخش مهران، صالح آباد و اركواز ملكشاهي است. بخش صالح‌آباد در دشت نسبتاً وسيع هيژدانه واقع شده است و در سالهاي پر باران يكي از مناطق حاصل‌خيز استان محسوب مي‌شود.

 

موقعیت جغرافیایی: شهر مهران مرکز شهرستان مهران در ۱۰۰ کیلومتری جنوب غربی شهر ایلام و در مسیر ایلام  دهلران واقع شده و از غرب با عراق هم‌مرز است. این شهر در فاصله ۱۵۷ کیلومتری بغداد و ۲۹۰ کیلومتری کربلا قرار دارد.

 

آب و هوا: داراي آب و هوايي بسيار گرم و خشك در تابستان و سرد و معتدل در فصل زمستان است.

 

ارتفاع از سطح دریا: ۱۳۶ متر

 

فرهنگ و آداب و رسوم: سرزمین ایلام با حوزه سیاسی فعلی به واسطه همجواری با استانهایی همچون كرمانشاه،لرستان و خوزستان تنوعی از فرهنگ، نژادها و گویشهای ایرانی را در خود جای داده است.  تا سه دهه پیش در حدود 50 درصد مردم ایلام به صورت عشایری زندگی کرده و اکنون نیز بافت قابل توجهی از ترکیب جمعیتی ایلام به زندگی عشایری اختصاص دارد. استان ایلام بازی و سرگرمی های متنوعی داشته که اکنون نیز برخی از آنها در بین ایلامیها رایج است. برخی از آنها عبارتند از: كِلاورِوان، پَلان، چُوزَر، قاچان يا قَمچان و... سازهای محلی ایلام شامل دوزله و دهل است. عید نوروز، چهارشنبه سوری و عید فطر اهمیت خاصی در این منطقه دارد. مراسم چمر از مراسم سوگواری این منطقه محسوب میشود.

 

جمعیت: جمعیت شهرستان مهران در سال ۱۳۸۵برابر با55271 نفر بوده است.

 

زبان محلی: مردم مهران کرد و زبان آنها کردی جنوبی(کردی جنوبی از شاخه های کردی گوران است و مردم محلی به آن کردی فیلی میگویند) است.

 

جاذبه های گردشگری: قلعه نظامی کنجیانچم، امامزاده علی صالح (خاص علی)، امامزاده سید حسن ابن موسی بن جعفر، ته چقا آهوان، سنگ نبشته تخت خان،‌ قلعه والي در كنجانچم، آتشكده متعلق به دوره ساسانيان درارتفاعات كوه پشمين بخش ملكشاهي، غار معروف زينه گان يا غار بهشت كه يك غار رو باز است و در ۶ كيلومتري صالح آباد واقع شده است.

 

اقتصاد: شغل غالب مردم آن کشاورزی است و محصول کشت بسیار کشاورزان گندم می‌باشد. روزانه حجم بالایی از کالا از ایران به عراق صادر می‌شود که عمده این کالاها شامل سیمان و فولاد و مصالح ساختمانی و میوه می‌باشد. مهران يكي از شهرهايي است كه از پتانسيل بالايي براي توسعه برخوردار است. داشتن زمينهاي حاصل خيز، رودخانه هاي پر آب كنجانچم، گاوي، چنگوله، گدار خوش، مردماني فعال و پويا، منابع غني كاني، زير زميني نفت و گاز و مهمتر از همه گذرگاه امن، سهل الوصول و راحت زائرين عتبات عاليات، اقتصادي و تجاري و ترانزيت سوخت از امتيازات شهرستان مي باشد.

 

سوغاتی: از جمله سوغات این شهر بامیه است.

 

بدترین و بهترین زمان بازدید: بهترین زمان یازدید فصل بهار می باشد.

---

---

منابع:
fa.wikipedia.org
mehran.portal-il.ir
mehran-farda.blogfa.com
parsology.blogfa.com