نام: چایپاره

 

نام قدیمی: نام آن شاید به‌خاطر آبیاری شدن تمام این روستاها از رودخانه آغ‌چای باشد.

 

استان: آذربایجان غربی

 

تاریخچه: قبل از اسلام نام چورس علاوه بر روستای فعلی به دیگر آبادی‌های ناحیه نیز اطلاق می‌گردید. بنابر قراین چورس ایالت چهارم حکومت آن زمان بوده است.

 

تقسیمات کشوری: شهرستان چایپاره به مرکزیت قره‌ضیاءالدین بیشتر از ۷۰ آبادی دارد. تقسیمات کشوری شهرستان چایپاره(چایپارا) دارای دو بخش به نامهای مرکزی(دو دهستان چورس و قره ضیاءالدین) و حاجیلار(حاجیلار جنوبی و حاجیلار شمالی) است.

 

موقعیت جغرافیایی: این شهرستان درشمال خوی در دشتی هموار و تقریباً مسطح قرار دارد. ارتفاعات شمال مراکان، تپه‌های آهکی شمال قره‌ضیاءالدین و ارتفاعات واقع در جنوب چورس آن را محدود نموده‌اند. شهرستان چایپاره از سمت شمال و شمال غربی به شهرستان ماکو و چالدران، از سمت جنوب به بخش ایواوغلی و از سمت غرب به دهستان سکمن‌آباد در بخش صفائیه و از سمت شرق به شهرستان پلدشت و شهرستان مرند منتهی می‌شود شهرستان چایپاره(چایپارا) از سمت شمال و شمال غربی با شهرستانهای پلدشت و شوط و از سمت غرب با شهرستان چالدران هم مرز است.

 

آب و هوا: اب و هوای این شهرستان در چهار فصل معتدل برای هر گونه کشاورزی و دامداری با استعداد بالقوه شهرستان را پذیرا است.

 

مساحت: ۹۴۰ کیلومتر مربع

 

ارتفاع از سطح دریا: ۱۰۹۵ متر

 

فرهنگ و آداب و رسوم: ترک‌های آذربایجانی و کردها از گروه‌ های عمده این استان به شمار میروند. آذرى‌ ها، کردها، آشورى ‌ها و ارامنه هر يک براساس ويژگى ‌هاى قومى - دينى خود آداب و سنن مخصوص دارند که از آن ميان سنن مسلمانان از مقام برجسته‌اى برخوردار است. مردم آذربايجان خالق يکى از غنى ‌ترين گنجينه ٔ ادبيات شفاهى ملل خاورميانه و ايران مى‌ باشند. چنانکه هر سياح و جهانگردى که از آذربايجان گذشته، اين ديار را سرزمين شعر و هنر نام نهاده است. آنها احساسات خود را با زبان شعر بيان کرده و براى هر مناسبت 'باياتي' سروده‌اند. عيد نوروز، عيدقربان، عيدفطر خاص مسلمانان است و مسيحيان اعم از ارمنى و آشوري، اعياد مذهبى و ملى خود را در کليساها، توأم با مراسم ويژه انجام مى ‌دهند. يکى از اعياد ايلات منطقه، عيد خدرنبى (خضر) است که شب اول اسفند برپا می ‌دارند . در اين شب دختران و زن‌ ها و جوانان ده به رقص چوب مى‌ پردازند و از هر ده نفر، يک نفر خود را به شکل حاجى فيروز مى ‌آرايد و با خواندن اشعار موزون برنامه ‌هائى را اجراء مى‌ کند .
استان آذربایجان غربی به تبع تنوع و ترکیب قومی، دارای انواع مختلف موسیقی بومی است. موسیقی بومی آذری ها عمدتا در وجود عاشیق ها خلاصه می شود.

 

جمعیت: در سال 1394 جمعیت شهرستان چایپاره 50000نفر بوده است.

 

زبان محلی: زبان رایج مردم در این شهرستان زبان ترکی (ترکی آذربایجانی) می‌باشد.

 

جاذبه های گردشگری: قلعه بسطام، قیرمیزی مسجد چورس، ماهموچی خانگاه، چملی بل علمشاهی واقع درصفرداغی، آب شور شوریک و مهمترين زيارتگاه منطقه چايپاره ، تکیه گاه حضرت ابو الفضل واقع در روستاي حمزيان مي‌باشد.

 

سوغاتی و محصولات: عمده محصولات شامل غلات، چغندر قند، یونجه، آفتابگردان، کدوی آجیلی، و حبوبات و توتون می‌باشد که قبلا از نظر کشت توتون یکی از مناظق ده گانه کشت توتون در کشور بوده است.

 

بدترین و بهترین زمان بازدید: بهترین زمان بهار و اواخر تابستان، سردترین و بدترین زمان زمستان.

---

---

 

منابع:
fa.wikipedia.org
chaypareh-ag.ir
azarbayejanghar3000.blogfa.com