نام: میاندوآب

نام قدیمی: وجه تسمیه این شهر حاصل موقعیت این شهر بین دو رود زرینه‌ رود و سیمینه‌ رود هست.

استان: آذربایجان غربی

تاریخچه: کشف چندین اثر باستانی در اطراف میاندوآب، نشانگر اسکان بسیار قدیمی منطقه در دوران ثبت نشده تاریخ هست. کوچ قره پاپاق‌ ها در اوایل سلطنت آقامحمدخان قاجار به دنبال کوچ اجباری جمعیتی از منطقه کرمان به اهالی شهر اضافه شدند و کرمانی‌ ها در مدت دو نسل با مردم محلی میاندوآب آمیخته شدند. نام برخی محله‌ ها و اسامی فامیل مانند رابریها، سیرجانیها و کرمانیها نشانگر این حرکت جمعیتی بوده است. طایفه‌ ای نیز تا یک نسل پیش در میاندوآب هنوز به فارسی با لهجه کرمانی صحبت می‌ کردند و از تاریخ نیاکانشان آگاه بودند. و در اواخر جنگ دوم جهانی ارتش شوروی کنترل این منطقه را به دنبال تبعید رضاشاه به دست گرفت.

افراد سرشناس: یعقوب آژند تاریخ‌ نگار و استاد تاریخ، بهروز ثروتیان نویسنده و پژوهشگر ادبی.

تقسیمات کشوری: تقسیمات کشوری این شهرستان بر حسب بخش، شهر، دهستان و روستا می باشد. بخشها عبارتند از: بخش مرکزی، بخش مرحمت آباد، بخش باروق. و شهرها عبارتند از: شهر میاندوآب، شهر چهاربرج، و شهر باروق.

موقعیت جغرافیایی: این شهرستان در حد فاصل بین شهرهای ملکان، شاهین‌ دژ، بوکان و مهاباد واقع شده‌ است و در واقع پل ارتباطی برای استان‌ های آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی محسوب می‌ گردد.

موقعیت اقتصادی: موقعیت بسیار مطلوب جغرافیائی باعث رشد بسیار خوب کشاورزی و در نتیجه ترقی صنعتی منطقه میاندوآب شده است. کارخانه تولید قند و شکر میاندوآب در اوایل قرن بیستم با همکاری مهندسان بلژیکی بنا گردید. بنای سد انحرافی نوروزلو در سالهای ۱۳۵۰ هجری شمسی این ناحیه را مستعد آبادانی و صنعتی نمودن ناحیه نمود. زمانی نه چندان دور جلگه میاندوآب یکی از جلگه‌ های معروف کشت پنبه بوده است و هم اکنون کشت چغندر قند رواج دارد.

آب و هوا: آب و هوای معتدل و مطلوب و دارای تابستانهای نسبتاً گرم و زمستانهای مختصر سرد می‌ باشد.

مساحت: ۲۶۹۴ کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: ۱۳۱۴ متر از سطح دریا

رودخانه های اطراف: میان دو رود زرینه‌ رود و سیمینه‌ رود واقع شده‌ است. و لیلان چای از كوههای سهند آذربایجان شرقی سرچشمه می‌ گیرد و به این شهرستان سرازیر می‌ شود.

کوههای اطراف: کوههای جان‌ آقا، عثمان اولن، آیدشه و ارتفاعات نوروز لو (سد انحرافی نوروزلو در پای این کوه بر روی زرینه‌ رود احداث شده) ۱۴۵۰ متر ارتفاع دارند. همچنین کوه قشلاق‌ لو، با ارتفاع ۱۳۷۰ متر و ارتفاعات خطایی، در اطراف تالاب چنگیزگلی، با ارتفاع ۱۴۵۰ متر و کوه تلخاب یا قزل کوه، در حد فاصل مهاباد و میاندوآب با ارتفاع ۱۶۴۵ متر می‌ باشد.

فرهنگ و آداب و رسوم: آداب زیارت رفتن، چاووشی خوانی: تا همین چند سال پیش در روستاها و شهرهای میاندواب، هر گاه کسی به زیارت اماکن مقدس مانند مکه، کربلا، مشهد و قم می‍رفت، اقوام و خویشان، همسایگان و آشنایان جمع شده و او را بدرقه می‍کردند و فردی خوش صدا، پیشاپیش جمعیت حرکت کرده و اشعاری مذهبی را با آواز حزینی می‍خواند. این شخص را چاووش یا چوووش می‍گفتند. مراسم عروسی(آلما آتماق) یکی از مراسم عروسی که هنوز هم در بعضی از شهرها و روستاهای میاندواب رایج است، پرتاب سیب توسط داماد به طرف عروس است. ائو تؤکمک (خانه تکانی) مردم میاندواب به هنگام نزدیک شدن عید نوروز اسباب و اثاثیه خود را به حیاط خانه ریخته و یا به بیرون شهر و روستا می‍برند و در کنار رودخانه ها به نظافت و شستشوی قالی ها، گلیم ها ورختخوابها می‍پردازند. مراسم چهارشنبه سوری آخرین چهارشنبه سال، صبح زود از خانه هایشان بیرون آمده، از روی آب می‍پرند و شعرهایی می‍خوانند. مراسم شال ساللاماق(شال انداختن) در میاندواب رسم بود که شبهای چهارشنبه سوری، جوانان و نوجوانان چادر و پارچه ای برداشته و به پشت بام خانه اقوام وآشنایان خود می ‍رفتند واز روزنه ای که در پشت بام خانه وجود داشته، آن را به داخل آویزان می‍کردند. صاحب خانه نیز با دیدن آن میوه، شیرینی، آجیل، تخم مرغ، پول، جوراب پشمی و غیره به پر شال می‍بست. مراسم عزا داری ماه محرم شاخسی ـ واخسی (دسته های شاه حسین واحسین).

جمعیت: ۲۴۵٫۱۵۸ نفر

زبان محلی: ترکی آذربایجانی

جاذبه های گردشگری: پارک ساحلی آتا میاندوآب،  پارک معلم میاندوآب، پل میرزا رسول، پل کوسه لر، جواهرده میاندوآب.

سوغاتی و محصولات: قند و شکر، سیب، هلو

بدترین و بهترین زمان بازدید: اواخر تابستان و بهار بهترین زمان بازدید و زمستان زمان مناسبی برای بازدید از شهر نمی باشد.

منابع:
fa.wikipedia.org
miandoab-ag.ir
miyandoub.blogsky.com
seeiran.ir