شاماخی از شهرهای جمهوری آذربایجان است. در قدیم این شهر به عنوان شهری تجاری مشهور بود و هم اکنون به عنوان یک شهر کوچک تاریخی مورد توجه می باشد. این شهر در گذشته مرکز خانات شروان و گاه پایتخت شروانشاهان بوده است. شاماخی در جنگ‌ های ایران و روس در دوره قاجار، از ایران جدا شد.
شاماخی از مهم‌ ترین مناطق تات ‌نشین جمهوری آذربایجان است. تات ‌ها ساکن بخش ‌های شمالی و آذری‌ ها ساکن بخش‌ های جنوبی شهرستان شاماخی هستند. ساکنین شاماخی بعنوان رقاصان حرفه ای در سرتاسر کشور آذربایجان شهرت دارند. این شهر با ایغدیر ترکیه خواهرخوانده اعلام شده است.

موقعیت جغرافیایی
شاماخی شهرستانی (رایون) در شمال غربی کشور آذربایجان واقع شده است. ارتفاع آن از سطح دریا ۷۰۹ متر میباشد. این شهرستان از سمت شمال با شهرستان های شابران و قوبا، از طرف جنوب با شهرستان حاجی قبول، از سمت شرق با شهرستان قوبوستان، از طرف غرب با شهرستان های اسماعیل لی و آغ سو همسایه است. فاصله این شهر با شهر باکو حدودا 135 کیلومتر می باشد.

مساحت و تقسیمات کشوری
شهر شاماخی در سال 1930 تاسیس گردیده است و حدودا 1280 هزار کیلومتر مساحت دارد. این شهرستان دارای یک شهر، پنجاه و هفت روستا و پنج بخش می باشد.

تاریخچه شاماخی
اسم شاماخی اولین بار به این صورت در نوشته های جغرافی دان فرنگی به نام کلودیوس در دوران مصر باستان اشاره شده است.
شاماخی شهر مهمی در دوران قرون وسطی بوده است. با استناد به نوشته های قدیمی، این شهر پایتخت شیروان شاهان بوده که در زمان وقوع زلزله پایتخت را به باکو منتقل کرده اند.

مکانهای دیدنی شاماخی
مسجد جامع مرکزی از آثار تاریخی و برجسته این شهر می باشد. مساجد قدیمی و سایر آثار باستانی این شهر را زلزله تخریب کرده است. این شهر دارای میراث غنی به خاطر رویداد های سیاسی و تجاری است که در سالیان قدیم در این شهر اتفاق افتاده است.

اطلاعات دیگر
پیش ‌شماره تلفن: ۱۷۶
پلاک خودرو: ۵۶

منابع:
ulduztourism.com
fa.wikipedia.org