نام: پاکدشت

نام قدیمی: مامازند، پلشت

وجه تسمیه: در مورد نام پاکدشت گفته می شود در گذشته های بسيار دور، باتلاقی در اين محل بوده كه به علت آلودگی و داشتن پشه مالاريا و باتوجه به عدم پيشرفت بهداشت در آن زمان، باعث شيوع بيماری مالاريا در منطقه می شده است. از اين رو به نام «پلشت» (آلوده) از آن ياد می شده است.

استان: تهران

تاریخچه: بسیاری از روستاهای پاکدشت، نامهایی باستانی دارند و از این رو اهمیت باستان شناسی ویژه ای دارد، این منطقه همچنین یکی از مراکز مهم تمدن ایران بوده است. این شهرستان در سال ۱۳۷۶ از بخش به شهرستان ارتقا یافته است.

تقسیمات کشوری: بنا بر آخرین تقسیمات پاکدشت مشتمل بر دو شهر و دو بخش به نامهای بخش مرکزی و شریف ‌آباد و ۶۴روستا است که بطور پراکنده در این دو بخش واقع شده ‌اند.

موقعیت جغرافیایی: این شهرستان در جنوب شرقی شهرستان تهران در حاشیه جاده ترانزیتی تهران-مشهد قرار دارد. پاکدشت از شمال به کوههای البرز و دماوند، از غرب به تهران و ری، از جنوب به بخش مرکزی شهرستان ورامین و شهر قرچک و از شرق به استان سمنان و شهرستان گرمسار محدود می شود. شهر پاكدشت مركز شهرستان پاكدشت، از نظر جغرافيايی در 51 درجه و 40 دقيقه درازای خاوری و 35 درجه و 28 دقيقه پهنای شمالی واقع شده است.

آب و هوا: پاکدشت از نظر آب و هوا گرم و نیمه خشک بوده ولی قسمتهای شمالی آن به دلیل وجود ارتفاعات معتدل است.

مساحت: ۶۱۰ هزار کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: ۱۰۱۳ متر

اقتصاد: كشاورزی، دامداری و صنعت از مشاغل عمده اهالی بوده و بنيان اقتصاد پاكدشت بر آن استوار شده است.

محصولات: عمده  محصولات کشاورزی آن گندم، جو، تره‌ بار و گلهای زینتی است.

فرهنگ و آداب و رسوم: شهرستان پاکدشت همانند بسیاری از شهرستان ‌های استان تهران از مهاجرپذیرترین شهرستان‌ های ایران است و جمعیت غیر بومی‌ آن که از اکثر نقاط ایران به پاکدشت آمده‌ اند، بسیار بیشتر از بومیان منطقه است. بدلیل اینكه شهر پاكدشت‌ متشكل‌ از چند واحدروستایی‌ است‌، مطالعه‌ تاریخچه‌ آن‌ مغایر با سایرشهرها می‌ باشد. چرا كه‌ این ‌شهر بافت‌ واحدی‌ نداشته است در گذشته‌ ورامین‌ را به‌ علت ‌زندگی‌ قبیله اي‌ به‌چهار قسمت‌ تحت عنوان های‌ بهنام‌ عرب‌، بهنام‌ پازوكی‌، بهنام‌ وسط‌، بهنام‌ سوخته ‌تقسیم‌ می ‌كردند. عشایر بیشتر مردم این منطقه را تشکیل میدهند.

زبان محلی: زبان رسمی مردم پاکدشت فارسی است هر چند به زبان و لهجه های متفاوتی سخن می گویند. وجود این گویشهای غیر رسمی بازتاب کوچ عشایر در ادوار مختلف تاریخی به این منطقه است.

محله های قدیمی: از محله‌ های اصلی پاکدشت می‌ توان به دو راهی یبر، شهرک قوهه، مامازند و خاتون ‌آباد اشاره کرد.

جاذبه های گردشگری: ثبت 30 اثر تاریخی در فهرست آثار ملی بر اعتبار این شهرستان افزوده است. امامزاده سیدجلیل (ع)، آب انبار حیدرآباد، قلعه ترپاق، یخچال یبر داغلان، عمارت ناصریه، کاروانسرای خاتون آباد، کاروانسرای کبود گنبد، محوطه تاریخی یورد بولاغ، روستای توچال و...از جاذبه های گردشگری این منطقه هستند.

سوغات و صنایع دستی: منبت، نازک کاری چوب، خراطی، سفالگری، سبدبافی، معرق، تولید کاشی هفت رنگ و کاشی معرق از صنایع دستی این شهرستان میباشند.

بهترین زمان بازدید: بهار

منابع:
fa.wikipedia.org
iranboom.ir
sbmu.ac.ir