نام: ورامین

نامهای قدیمی: ور، ورنه، وارنا، ورام

وجه تسمیه و واژه شناسی: کلمه رام و رامن از واژه های پهلوی است و نام فرشته ای بوده که روز بیست و یکم ماه به او سپرده شده است . ورامین  به معنای شهری بهتر از رامن است، چون این ایزد حافظ صلح بود و ایرانیان هم پرچمدار صلح و آشتی بودند لذا شهرهای خود را به این نام منسوب کرده اند.

استان: تهران

تاریخچه: وارنا در کتاب مرآت البلدان با ورامین و قلعه ایرج منطبق گردیده است. در کتاب وندیدا در فصل سیر و مهاجرت از قوم آریایی که در حوالی ری ساکن شدند، نام «راکا» و «وارنا» به میان آمده  است که شبیه با «ری» و «ورامین» است.  ورامین در قرن ششم یکی از آبادترین و پر جمعیت ترین ایالتهای ری بوده است. این قرن، قرن رفاه فرهنگ اسلامی ورامین است ولی در اوایل قرن هفتم که با حمله مغول مصادف شد این شهر هم صدمه دید ولی کمتر از شهرهای دیگر.

موقعیت جغرافیایی: شهرستان ورامین از شمال شرق به شهرستان‌ های پیشوا و پاکدشت، از شمال غرب به شهرستان قرچک، از غرب به شهرستان ری، از جنوب به استان قم و از جنوب شرق و شرق به استان سمنان محدود شده است.

آب و هوا: شهرستان ورامین در منطقه معتدل شمالی واقع شده است و سه عامل جغرافیایی در ساخت کلی اقلیم ورامین نقش مؤثری ایفا می کند، یکی دشت کویر، دیگری رشته کوههای البرز و سوم بادهای مرطوب و بارانزای غربی هستند. از این سه عامل دو عامل کویر و بادهای غربی اقلیم شهرستان را تحت تأثیر قرار می دهند.

مساحت: ۲۴۳۱ کیلومتر مربع

فرهنگ و آداب و رسوم: منطقهٔ ورامین در طول زمان مهاجران زیادی را به خود جذب کرده که برخی از این مهاجران به دلایل سیاسی کوچانده شده و برخی خود به این منطقه کوچیده‌اند. ترک، تاجیک، هداوند، تات، پازوکی و عرب، سیاه منصوری، کنگرلو و خرجی و مانی از طوایف این منطقه می باشند. این مردمان با قومیت‌ های مختلف همگی مردمان بومی منطقه محسوب می‌ شوند که قبل از دوران معاصر به ورامین آمده‌ا ند. تاجیک‌ها مردمانی فارسی زبان هستند که ساکنان کاملاً بومی منطقه محسوب می ‌شوند. نام خانوادگی اغلب این مردم همان تاجیک و یا گاهی همراه با پسوند است. تیره‌ های دیگر فارسی زبان در این منطقه وجود دارد که تاجیک نامیده نمی ‌شوند ولی احتمالاً با تاجیک ‌ها هم ریشه‌ اند. همچنین از بزرگترین اقوام ساکن در ورامین لرها هستند. گروه بزرگ دیگر ساکن ورامین مردمان ترک زبان هستند که از طوایف مختلفی تشکیل گردیده ‌اند که به این منطقه آمده‌ اند. گروهی از آنها قاجار هستند که در دوره کریم خان زند به این منطقه آمده ‌اند. شاهسون ها نیز عمدتاً از دشت مغان به دشت ورامین کوچانده شده‌ اند. الیکاییها از مازندران به منطقه خوار (گرمسار امروزی) و ورامین کوچیده‌ اند و زبان امروزیشان به تبری شباهت زیادی دارد. کردهای منطقه نیز شامل ایل پازوکی است که از کردستان ترکیه آمده‌اند و بیشتر در شمال ورامین ساکن هستند. همچنین جمعیت قابل توجهی از عرب‌ ها در دورهٔ قاجار به ورامین آمده‌ اند به طوری که به قسمتی از جنوب ورامین بهنام عرب می‌ گویند، چند روستا نیز با پسوند عرب وجود دارد. بلوچ ها و ترکمنها نیز از نواحی مرزی توسط رضا شاه برای دلایل سیاسی به منطقه آورده شده‌ اند.

جمعیت: ۴۶۸٬۳۴۹ نفر

زبان محلی: فارسی و زبانهای قومیتهای مختلف این شهرستان

جاذبه های گردشگری: مسجد جامع ورامین، برج سید علاءالدین (ع)، امامزاده یحیی(ع)، علم کهنه گل، برج آرامگاهی یوسف رازی معروف به یوسف رضا، بقعه "سید فتح الله"، روستای خاوه، کاروانسرا یا قصر بهرام، کاروانسرای عین الرشید، تالاب بند علیخان، یخچال و آب انبار علی آباد، یخچال حصار کوچک و...

بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان

منابع:
varamincity.ir
vista.ir
mehrnews.com
fa.wikipedia.org