نام: شهرستان شهریار

نام قدیمی: علی‌شاه عوض

استان: تهران

تاریخچه: با مراجعه به كتب معتبر و تاریخی و اظهار نظرهای مورخین می توان دریافت كه شهریار از سابقه بسیار طولانی برخوردار است. مظاهر تمدن اقوام سیلك كه قدمت آن به 3800 تا 4000 سال قبل از میلاد باز می گردد در تپه ها و جلگه های شهریار دیده شده است. قدمت برخی از آثار باستانی و بناهای تاریخی به هزاره های قبل از میلاد و ظهور دین مقدس اسلام برمیگردد. همچنین وجود بقاع متبركه و مزار نوادگان ائمه اطهار( ع )‌ نشان دهنده دینداری و دین باوری مردم این منطقه از میهن پاك كشورمان می باشد.

وجه تسمیه: واژه(شهریار) ازلحاظ اصطلاح شناسی برخلاف تصور همگان به معنای یاری دهنده شهرنمی باشد بلکه این لغت از تحول واژه شهردارکه خودنیز برگرفته از واژ ه های خشخشه رداره در فارسی باستان وشتردار دردستور زبان پهلوی به معنای دارنده ومالک کشور یعنی فرمانروا و پادشاه می باشد به دست آمده است. همچنین درفرهنگنامه های بزرگ زبان فارسی معنای لغوی شهریار را برابر با(کلان شهر یا بزرگ شهر یا فرمانروای شهر) آورده اند.
 
تقسیمات کشوری: شهرستان شهریار اکنون متشکل از یک بخش، ۷ شهر، ۶ دهستان، و حدود ۴۰ روستا و شهرک مسکونی است.  شهرستان شهریار تا سال 1367 بعنوان یکی از بخشهای بزرگ شهرستان کرج به شمار می آمد وازسال 1367 براساس مصوبه هیئت محترم دولت به عنوان شهرستان مستقل شناخته شده وازلحاظ تقسیمات سیاسی به دوبخش مرکزی ورباط کریم تقسیم گردید . با گذشت کمتر از یک دهه درسال 1376 بخش رباط کریم براساس مصوبه ای دیگر بعنوان یک شهرستان مستقل شناخته شده واز شهریار منفک گردید.

موقعیت جغرافیایی: جلگهٔ شهریار بین ۵۰ درجه و ۵۶ دقیقه تا ۵۱ درجه و ۵۳ دقیقهٔ طول شرقی و ۳۵ درجه و ۳۳ دقیقه تا ۳۵ درجه و ۴۰ دقیقهٔ عرض شمالی واقع شده‌است. این جلگه، از شمال به جلگهٔ ساوجبلاغ محدود است و از جنوب شرقی و مشرق به ترتیب به بخش‌های «پشاپویه» و «غار» مربوط می‌شود. مغرب، جنوب‌غربی و جنوب آن را رشته‌کوه کم ‌ارتفاع و باریک «تخت رستم» با ارتفاع ۱۴۵۰ متر، از منطقهٔ کویری شهرستان ساوه جدا می‌کند.

آب و هوا: شهریار منطقه ای است با آب وهوای نسبتا خشک دارای زمستانهای نسبتا سرد وتابستانهای گرم.

مساحت: ۳۴۰ کیلومتر مربع

ارتفاع از سطح دریا: ۱۶۰ متر

جمعیت: جمعيتی بالغ بر 700000 نفر

اقتصاد: بیشتر ساکنان بومی این شهر در باغات و مراتع به کشاورزی و دامداری مشغول هستند که در اطراف خارج از شهر گسترده است و این شهر از دیر باز یکی از قطب‌های اصلی در تولید انواع میوه و محصولات کشاورزی، دامی و لبنی به شمار می‌آید. وجود شهرک‌های صنعتی بسیار و کارگاه‌های تولیدی در این شهر مهاجران بسیاری را به خود جذب نموده که در بخش تولید و صنعت مشغول هستند. همچنین در بخش شمالی این شهر نیز معادن شن و ماسه دایر و شرکت‌های بسیاری فعالیت می‌نمایند.

زبان محلی: فارسی و زبان قومیتهای ساکن

جاذبه های گردشگری: سازمان میراث فرهنگی وجود قریب به 74 تپه باستانی، چندین قلعه تاریخی، چند درخت قدیمی چند صد ساله، تعدادی گورستان تاریخی، و آثار باستانی دیگر را كه همگی مبین سابقه كهن این منطقه می باشد را مورد شناسایی قرار داده است. بناها وآثار قدیمی به جای مانده از دوره ساسانیان دراین منطقه خصوصا بناهایی تحت عنوان آتشکده وآتشگاه درشمال شهریار نزدیک کرج ، تخت رستم وتخت کیکاووس درجنوب آن وآتشگاهی دربخش شرقی نزدیک شتر خوار وبناها دیگری همچون قلعه دختر وقلعه کبری که بعضا به خرابه های بی شکل وبی قواره تبدیل گشته اند شاهدی محکم برقدمت تاریخی این منطقه مهن می باشد.

سوغاتی و محصولات: گوجه سبز، زردآلو، هلو، آلو

بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان

منابع:
fa.wikipedia.org
shahriyar.ostan-th.ir
shahriarcity.com