نام: شهرستان کوثر(گیوی)
نام قدیمی: در ابتدا آن را دورد اولر(چهار خانه) می نامیدند که آن هم به این دلیل است که در ابتدا در این شهر چهار تا خانه بوده است.
وجه تسمیه: شهرستان کوثر(گیوی) تا سال ۱۳۷۵ یکی از بخشهای شهرستان خلخال بنام «بخش سَنجَبَد» به مرکزیت شهر گیوی بود؛ ولی در این سال از شهرستان خلخال منتزع و به شهرستان کوثر به مرکزیت شهر گیوی تبدیل شد و دارای ۲ بخش و ۴ دهستان است. نامگذاری این شهرستان بنام «کوثر» به دلیل متقارن بودن با روز تولد حضرت زهرا(س) بوده است.
استان: اردبیل
تاریخچه: این که این شهر به گیوی شهرت یافته به این دلیل است که اسم گیو ی از پهلوان نامی گیو پسر گودرز گرفته شده است که این موضوع نشان دهنده قدمت تاریخی این شهر است اهالی این شهر احترام خاصی به نام شهر خودشان دارند زیرا معتقدند آوردن این نام قدمت تاریخی این شهر را در ذهن تداعی می کند.
تقسیمات کشوری: بخش سنجبد شهرستان خلخال در سال ۱۳۷۵ با مرکزیت گیوی به شهرستان کوثر تبدیل شد. شهرستان کوثر، مشتمل بر دو بخش و ۴ دهستان و ۱۲۱ روستا است، که ۱۸ روستای آن خالی از سکنه بوده و در مجموع، از نقاط کم تراکم استان اردبیل محسوب شده و روستاهای آن از پراکندگی بسیار زیادی برخودار هستند.
موقعیت جغرافیایی: شهرستان کوثر در ۴۸ درجه و ۲۹ دقیقه طول جغرافیایی در فاصله ۸۵ کیلومتری اردبیل قرار دارد. این شهرستان از شمال با شهرستان اردبیل، از شرق با شهرستان خلخال، از غرب و جنوب با شهرستان‌های نیر و میانه همسایه‌است.
آب و هوا: دارای آب و هوای معتدل کوهستانی سرد در زمستان و خنک و مطبوع در سایر فصول سال است.
مساحت: دارای وسعت تقریبی ۱۲۴۵ کیلومتر مربع
ارتفاع از سطح دریا: حدود ۱۵۰۰ متر از سطح دریا
فرهنگ و آداب و رسوم: درکشور ایران به ویژه منطقه آذربایجان مرثیه سرایان اردبیلی بی شک نقش ارزنده‌ای در روایت حماسه بزرگ عاشورا و انتقال آن به نسل های امروزی داشته‌اند. این نقش ریشه در شیعه گری صفویان دارد و در این دیار که خاستگاه صفویان است بیش از هر استان دیگری پایدار مانده است.
جمعیت: جمعیت آن بیش از سی و پنج هزار نفر
رودخانه ها و کوههای مهم: رودهای مهم آن سنقر چای، آریا چای و کیوی چای است. و کوههای باغرو و گیل داغ آن را احاطه کرده است.
اقتصاد: شغل بیشتر اهالی شهرستان کشاورزی، باغبانی، دامدارای و صنایع دستی است. پرورش و پرواربندی گاو شیری و گوشتی، گوسفند و بندرت بز بصورت سنتی و نیمه سنتی و انواع ماکیان از مشاغل اهالی شهرستان هست. همچنین در این شهرستان یک واحد پرورش شترمرغ ۷۰ راسی نیز فعال می‌باشد. زنبورداری نیز به دلیل بکر و کوهستانی بودن منطقه از رونق خوبی برخودار هست.
زبان محلی: ترکی آذربایجانی، و روستای علاءالدین ساکنان تات و به زبان تاتی(قابل فهم برای مردم شهر کلور شهرستان خلخال)سخن می‌گویند.
جاذبه های گردشگری: پل تاریخی فیروزآباد، پل پردیس، منبر تاریخی مسجد مشکول، حمام سنگی(داش حامام) از دیگر مناظر و چشم‌اندازهای طبیعی، سنج روپیر، یخچال طبیعی(بوزلوخ)، دربند روستای هواشانق، دربند مشکول، و سدهای خاکی از جمله سد خاکی قره قشلاق را می‌توان نام برد. همچنین سنگ رستم(رستم داشی) در شمال شرقی گیوی بالاتر از جاده گیوی به خلخال در کوه ازنا واقع می باشد، سرمستان یا سلمستان، یکی از مناظر دیدنی و طبیعی گیوی در شمال شهر بالای چشمه نزدیک کوه گوی یال، دلیکلی داش(سنگ سوراخ) در شمال شرقی شهر محل تجمع افراد بومی در چهارشنبه سوری و سایر اعیاد، تالاب گنجگاه در فاصله 13 کیلومتری شهر کیوی واقع شده است. غار یخگان در فاصله 13 کیلومتری مرکز شهرستان قرار گرفته است. و روستای سلوکلو دارای تالاب زیبا در پایین روستا پر از زالو که اثر درمانی دارد.
گونه های زیستی: پوشش جانوری مثل خوک و گراز وحشی، گرگ، روباه، شغال، خرگوش، جوجه تیغی، گورگن (پرسوخ) و پوشش گیاهی شامل زالزالک، پسته وحشی، گلابی وحشی، انواع گون را می توان نام برد.
صنایع دستی و محصولات: بافتن جاجیم و گلیم از دیر زمان در رو ستاهای اطراف این شهر مرسوم است. دختران شهر با یادگیری هنرهای دستی به کارهایی چون گلدوزی و ملیله دوزی، دوختن سبد و.. می‌پردازند. و محصولاتی مانند گیلاس، آلبالو، توت، گردو، بادام، انگور، انواع آلو، آلوچه، قیصی، انواع به (ترش، شیرین، حاجی آشی، ملس، آرمودی، آجی شیرین و...) توت فرنگی، انواع سبزیجات، سنجد، گندم، جو، عدس، نخود، گاودانه، کلزا، گوجه فرنگی، خیار، خربزه‌های محلی می باشند. صنایع دستی شهر گیوی نیز فرش، گلیم، پارچه های شال پشمی است.
بدترین و بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان بهترین و اواخر پاییز و زمستان بدترین زمان سفر به این شهر است.
منابع:
fa.wikipedia.org
miras-ar.ir
shahregivi.blogfa.com
