آستان امامزاده اسحاق (علیه السلام) در شهر ساوه واقع شده و یکی از مزارات باشکوه و باعظمت استان مرکزی است. این امامزاده بارگاهی قدیمی بوده و از آثار میراث فرهنگی ایران است. شهرت و معروفیت این امامزاده در ساوه از گنبد و بارگاه او هویدا است زیرا تنها بقعه مجللی است که در ساوه وجود دارد. در مورد نسب این امامزاده اختلاف است در بعضی منابع نسب امامزاده سید اسحاق با سه واسطه به موسی کاظم ذکر شده اما بعضی منابع تاریخی همچون نزهه القلوب نوشته حمدالله مستوفی قزوینی وی را یکی از فرزندان موسی کاظم امام هفتم شیعیان دانسته اند.
ویژگیهای معماری
بناي امامزاده اسحاق از جمله بناهاي تاريخي و سرشار از جاذبه هاي هنري و معماري قديم است كه هنرمندان كوشيده اند تمام فكر و هنر خود را براي نماياندن تقدس مكان و پيوند آن با جلوه هاي معنوي و آسماني به كار برند. اين بنا به سبك بناهاي عصر سلجوقيان در قرن هفتم ساخته شده است. هسته اصلي در سال ۶۷۶ هجري قمري بناگرديده و نقش گنبد آن در عصر صفويه به صورت كنوني درآمده است. این بنا که در نزدیکی مسجد جامع ساوه قرارگرفته شامل صحن و دو ایوان شرقی و شمالی، حرم و گنبد برج گونه است که در سده های بعد واحد هائی نیز بدان افزوده شده است. مساحت ساختمان اصلي بقعه ۱۰۰ مترمربع و مساحت كل بنا ۱۵۰۰ مترمربع است و مجموعه عرصه و اعيان آن ۱۷ هكتار مي باشد. کاشیهاى هشت گوش فيروزه اى، کاشى هاى خشتى سه سانتى مترى فيروزه فام و کتيبه موجود از زيبايى هاى خاص اين بقعه است. متن کتيبه کاشى کارى موجود به خط برجسته ثلث شامل آیات قرآن است و برروى آن تاريخ ۶۷۶ هـ.ق خوانده مى شود. ظاهرا اين زيارتگاه قبل از این تاریخ بناي ساده اي داشته و مورد توجه مردم بوده است. گنبد فراز بقعه به صورت شلجمی هشت ترک بوده و از آثار دوران صفویه است، در نمای شمال امامزاده ایوان بلندی قرار دارد که بر جلوه مجموعه افزوده است، در این بنا نقاشیهای زیبا بکار رفته که چشم هر بیننده را مجذوب خود می کند. قاعده گنبد از داخل و خارج برجي شكل و درگاه هاي آن تنگ و كوتاه است. بناي اصلي داراي گنبد دوپوش زيبائي است وگنبد رويي آجري و نسبت به خود بنا كوچكتر است. در زير كاسه گنبد دروني نقاشي ها و تزئينات رنگارنگ دوره صفويه ديده مي شوند. گنبد اين بنا پيازي شكل و داراي ۱۲ ترك موزون استوانه اي است. هسته اوليه بنا به شكل كثيرالاضلاع ساخته شده و از داخل هشت ضلعي است. در دوره قاجار ايوانهاي شمالي و غربي ساخته شده و دركنار ايوان شرقي حجره هايي بنا شده است. آب انبار اين بنا نيز مربوط به دوره صفويه و بعد از آن مي باشد. ضريحي مطلا به ابعاد ۲/۵×۳/۵ متر و نقاشيهاي زيباي داخل محوطه حرم به جذابيت اين مكان افزوده است. در كتاب مروري بر جغرافياي تاريخي ساوه آمده است که اين بقعه در سال ۱۰۲۳ تعمير شده و روي كاشي با زمينه لاجوردي نوشته شده: هذا تربة الشريف الاسحق بن الامام موسي الكاظم (علیه السلام) و اخ الامام المرتضي الرضا (علیه السلام).
موقعیت مکانی
این امامزاده در ابتدای جاده ساوه-قم در ضلع شرقی میدان سرداران ساوه قرار دارد.
منابع:
- fa.wikipedia.org
- markazi.irib.ir
- emamzadegan.ir
