غار دانیال مازندران

از بزرگترین غارهای آبی ایران

زمان بازدید:
آزاد
تعطیلی هفته
ندارد
تعطیلات سالانه
ندارد
بلیط ورودی
رایگان
بلیط اتباع خارجی
رایگان
چکیده: غار دانیال مازندران

غار دانیال یکی از غارهای‌ آبی و رودخانه ‌ای ایران است که در رشته کوه البرز، در بخش سلمان شهر شهرستان عباس ‌آباد واقع شده ‌است. غار دانیال از بزرگترین غارهای رودخانه ای ایران است. دمای داخلی این غار در طول سال تقریباً یکسان بوده و جریان رودخانه از ابتدای  غار تا بخش انتهایی آن وجود دارد که از بهم پیوستن چندین جوی و چشمه به وجود آمده است.

مشخصات کلی
نام
غار دانیال مازندران
وجه تسمیه
برگرفته از نام روستای دانیال در منطقه
ویژگی خاص
غار آبی
پیشنهادات
بهترین زمان بازدید
تمام فصول
غارهای مشابه
غار علیصدر همدان، قوری قلعه روانسر کرمانشاه
وسایل مورد نیاز
چراغ قوه های ضد آب, کلاه کاسکت لباس و کفش سبک و مناسب
نزدیک ترین جاذبه های گردشگری
غار کوچیکه
مسیر دسترسی
آدرس
مازندران، عباس آباد، سلمان شهر، روستای دانیال
امکانات
دسترسی به وسایل نقلیه
متن کامل: غار دانیال مازندران

غار دانیال که در کنار غار علیصدر و غار قوری قلعه از بزر‌گترین غارهای آبی ایران است، در سال ۲۰۰۸ توسط تیم غارنوردی ایرانی و انگلیسی نقشه ‌برداری شد و دارای یک دهانه می باشد. این غار به اسم‌ های دیگری مثل کردکوی، گرده کوه و چاری نیز شناخته می شود و یک دالان اصلی و دو تالار بزرگ دارد. راهرو اصلی که با پیچ و خم زیادی ادامه پیدا می ‌کند به چند راه باریک و کوتاه تقسیم می ‌شود. دمای هوای غار حدود ۲۳ درجه است و دمای آب ۱۷ درجه بوده و هرچه جلوتر بروید دمای آب و هوا کاهش می یابد.

بعد از ورود از طریق دهانه متوجه آب بسیار سرد و گوارا و زلالی که در مسیر غار جریان دارد خواهید شد. در کل مسیر غار هوا و آب وجود دارد  دیواره های غار پوشیده از استلاگمیت و استلاگتیت و فلاوستون و مرواریدی است و مسیر غار بیشتر به صورت دالان به عرض ۳ الی ۶ متر و ارتفاع ۵ الی ۱۵ متر است. سقف زیبای آن آمیخته به مواد آهکی است که اشکال بسیار شکیلی را طی هزاران سال بوجود آورده و چشم انداز زیبایی به وجود آورده که باعث شباهت زیاد آن به غار علیصدرهمدان شده است. بیشتر غارنوردان تا کنون توانسته اند تا حدود ۲۲۰۰ کیلومتری عمق این غار پیش روند و هنوز انتهای آن بر کسی مشخص نشده است ولی غار نوردان طول آنرا بیش از این تخمین زده اند. غار دانیال با جاذبه های طبیعی و ورزشی فراوان بهشت غارنوردان و طبیعت گردان نام گرفته و ورزشکاران زیادی آرزوی عبور از تونل این غار را در سر می پرورانند. این منطقه برای اجرای تور تفریحی در هر گروه سنی جالب و دلپذیر است چون ۵۰۰ متراول مسیرتا دهانه غار جنگلی بوده  و تا ۱۵۰ متر اول غارهر گروه سنی می توانند با داشتن امکانات ایمنی از آن بازدید نمایند. دهانه غار سنگی بوده و برای ورود به آن باید ۲ متر پایین رفت تا وارد غار شد، در بعضی نقاط به گونه ای است که می توان از قایق های بادی برای طی کردن مسیر استفاده نمود. همانطور که ذکر شد این غار جزء غارهای رودخانه ای ایران محسوب می شود و یکی از جاذبه های تفریحی و توریستی و خصوصا" ورزشی شهرستان است.

غار با پیچ و خم های فراوان بوده و دالان های تنگ و باریک آن پر از آب و حوضچه ها و آبشار های کوچک است و در بعضی از قسمت ها به چند شعبه کوچکتر تقسیم می شود. وجود دالان های کم عرض و کم ارتفاع که عبور از آنها به صورت پا مرغی و حتی سینه خیز ممکن است از جاذبه های دیگر این غار می باشد. وجود استلاگمیت و استلاگتیت های زیبا و دیدنی این غار به دلیل جنس لایه های بالای غار کم نظیر و حتی شاید بی نظیر باشد. آب داخل غار از چند چشمه کوچک که از شعب مختلف آن سرچشمه می گیرد تامین شده و کاملا" زلال, بی رنگ, بی بو و عاری از هر نوع املاح است که آنرا قابل شرب می نماید.

برای بازدید یک تیم کوچک و سریع ۳ الی ۵ ساعت و برای تیم متوسط ۵ الی ۷ ساعت زمان نیاز می باشد. لوازم مورد نیاز برای بازدید از غار شامل چراغ قوه های ضد آب, کلاه کاسکت، لباس و کفش سبک و مناسب بوده و عمق عمیق ترین حوضچه های این غاردر بهمن ماه  از ۱۲۰سانتی متر متجاوز نمی شود پس برای عبور از این حوضچه ها نیاز به لوازم ایمنی شنا نیست و چون مسیر حرکت در خلاف جهت حرکت آب است و با توجه به تک انشعاب بودن آن، احتمال گم شدن به صفر می رسد. نکته قابل توجه این است که ابتدای مسیراین غار از جنگلی مطلوب و زیبا برخوردار است که با آواز پرندگان جنگلی عجین گشته است. آب از دهانه غار به طرف پایین آمده و وارد رودخانه می شود.  ورودی غار دارای تاج سنگی است که چند درخت نیز روی آن روییده و از دهانه غار تا تاج  سنگی حدود ۱۵ متر است که فقط با ایستادن در کنار این دیوار قابل دیدن است. برای دستیابی راحت به دهانه غار به دلیل نمایان نبودن آن بهتر است با مسئولین روستا، دهیاری دانیال هماهنگی صورت پذیرد.


زندگی جانوری
زندگی جانوری این غار محدود به پشه، خفاش و آبزیان محدودی از جمله قورباغه و خرچنگ می ‌باشد و نکته جالب اینکه عنکبوت موش شکل بومی مازندران حوالی غار دانیال زندگی می کند. در این سالها گردشگران زیادی که به غار رفته ‌اند به خفاش‌ ها آسیب رسانده و آرامش محل زندگی آنها را به‌ هم زده‌‌ اند. به همین دلیل جمعیتشان در مقایسه با قبل خیلی کمتر شده است.


بهترین فصل سفر
یک نکته‌ جالب در مورد غار دانیال این است که در هر فصلی، دمای هوای داخل آن و آب حوضچه‌ ها ثابت است. بنابراین فرقی ندارد در گرمای تابستان غار را ببینید یا سرمای زمستان. تفاوتش این‌ است که وقتی با لباس آب ‌چکان از غار بیرون می ‌آیید، حسابی سردتان می ‌شود. پس بهار و تابستان انتخاب بهتری هستند.

 

معضلات
در حال حاضر با توجه به اینکه غار دانیال در بحران آلودگی زیست محیطی و آبی قرار دارد باید از ورود انسان و توریست‌ ها به آن جلوگیری شود چرا که هر تنفس انسان در غارها در از بین رفتن سیستم غارزایی تأثیر دارد. برخی از غارهای گسلی وجود دارند که آب در آنها وجود ندارد و ورود انسان در آن بی اهمیت است اما غارهایی که دارای آب و جانوران هستند، آب موجب گسترش آلودگی می ‌شود بنابراین باید برای دیدن از این غار برنامه ریزی شود.


مسیر دسترسی
این غار زیبا و دیدنی در ارتفاعات رشته کوه البرز از استان مازندران، شهرستان عباس آباد، بخش سلمانشهر در روستای دانیال منطقه چاری واقع شده و سلمانشهر از سمت دو شهرستان چالوس و تنکابن نیز قابل دسترسی است. این غار در ۵ کیلومتری سلمان شهر و در ۲ کیلومتری روستای دانیال قرار گرفته است. فاصله‌ آن تا عباس‌‌ آباد ۳۵ دقیقه، تا چالوس نیم ساعت و تا تنکابن ۴۵ دقیقه است. پس از وارد شدن به شهر سلمانشهر وارد خیابان دریاگوشه بطرف جنوب شهر شوید که فاصله آن تا روستای دانیال ۴ کیلومتر می باشد. پس از رسیدن به روستای دانیال از داخل روستا عبور نموده به رودخانه خرک آبرود (رودخانه دانیال) می رسید، از این مسیر تا غار ۱ کیلومتر فاصله است، پس از عبور از رودخانه به منطقه چاری می رسیم که مسیر این منطقه خاکی بوده و ۵۰۰ متر تا قسمت دیگر رودخانه که ابتدای مسیر جنگلی می باشد ماشین رو است ولی از این مکان دیگر باید بدون وسیله نقلیه و با پای پیاده در مسیر جنگلی و زیبا و دیدنی به مدت نیم ساعت مسیر مورب و رودخانه ای را طی کرد تا به پای غار که فاصله ۱۰۰ متری می باشد برسیم. جریان رودخانه بجز در چند قسمت محدود بهترین نشانه جهت پیمایش غار است. نرسیده به غار دانیال غار کوچکی نیز وجود دارد که مردم محلی آنرا غار کوچیکه می خوانند و در تصور آنان این دو غار به همدیگر مرتبط اند اما صحت آن تایید نشده است.


منابع:

  • abbasabadi.blogfa.com
  • snapptrip.com
  • fa.wikipedia.org
  • isna.ir
شما هم می توانید در این مورد نظر دهید: