دره سه هزار در کنار دره دو هزار، یکی از دو دره گردشگر پذیری است که مسیرشان از شهرستان تنکابن و شهر خرم آباد آغاز شده و در روستای «درازلات»، از یکدیگر جدا می شوند؛ دره دو هزار به سمت جنوب غربی و دره سه هزار به سمت جنوب ادامه می یابند.
بخشهایی از مسیر، از پرتگاههایی می گذرد که با پهنای بیست سانتی متر و گاهی کمتر، تنها یک نفر می تواند عبور کند. بارش باران این مسیر را لیز کرده و ادامه مسیر را مشکل می کند.
این چشمه در نزدیکی بستر رودخانه قرار گرفته و سازه هایش از دور نمایان است. این سازه ها مجموعاً شامل چهار بنای سنگی است، ابتدا دستشویی و سپس با فاصله بیست متر، اتاقکی تقریباً با ابعاد 4*3 متر وجود دارد که به عنوان جان پناه برای کوهنوردان ساخته شده است. آنگاه نوبت به دیواری سنگی می رسد که دهانه چشمه را پوشانده تا هنگام تعویض لباس، از گزند سرما و دید عموم بتوان در امان ماند. در آخر دیواره کوچک دیگری پیدا است که چشمه ای کوچکتر را که کمی آنسوتر قرار گرفته را در بر گرفته است. خود اهالی بر این باورهستند که ابتدا باید تن شان را در آن چشمه کوچک شستشو دهند و سپس وارد چشمه اصلی شوند. چشمه کوچکترعمقی ندارد و کاسه ای در آن قرار داده اند که با آن آب گرم را برداشته و به تن می ریزند. در پایین دست آب گرم دیواری رنگارنگ از رسوبات آب گرم دیده می شود که بسیار زیباست و حاکی از انواع مواد معدنی موجود در آب است.
چشمه اصلی درون غار کوچکی واقع شده است. پنج پله سیمانی مرتفع، سطح زمین را به دهانه غار می رساند. ارتفاع غار حدوداً هفتاد سانتی متر و ابعادش 2*2 متر است. البته در گوشه ای از غار، یک شیار دیگر به درازای حدوداً سه متر، پهنای هفتاد سانتی متر و ارتفاع نیم متر وجود دارد. سقف غار را چکنده ها (استالاکتیک) به زیبایی آراسته اند. در فصول سرد سال آب تنی در این چشمه بسیار لذت بخش است. آب از کف غار جوشان بالا می آید و از منفذی بیرون می رود. برای همین، هر کس می خواهد وارد آبگرم شود، دهانه خروجی آب را می بندد تا سطح آب بالا بیاید. بعد هم دوباره آن را می بندد تا آب استفاده شده جایش را به آب تازه و تمیز، برای نفر بعدی بدهد. نهایتاً عمق آب به چهل سانتی متر می رسد. بخار آب داغ، محوطه غار کوچک را به خوبی گرم نگه می دارد.
غاری که در سطح بالاتری قرار دارد حدود هشت متر مربع وسعت دارد و خیلی گرم نیست و از آن برای نظافت و غُسل قبل از ورود به آبِگَرم استفاده می شود. غار آب گرم اصلی کمی پائین تر از آن و حدود 1.5 متر پائین تر از سطح زمین قرار گرفته که همانطور که ذکر شد با پله میتوان وارد آن شد. مردم منطقه، اعتقاد خاصی به این آبگرم دارند و ان را برای مداوای درد دست و پا مفید می دانند.
توصیه
اهالی روستاهای این منطقه از اردیبهشت ماه تا اواسط مهرماه در روستاها ساکن هستند و در بقیه اوقات این مناطق به علت بارش برف فاقد سکنه می باشد. پس بهتر است قبل از رفتن در سایر فصول، با علی آقا از اهالی منطقه که صاحب اقامتگاهی نیز میباشد برای رزرو تماس بگیرید و از آب و هوای منطقه نیز جویا شوید. اقامتگاه کوچک دیگری نیز در ابتدای روستای کرن دایر شده است که می توانید از آن هم استفاده کنید.
منطقه تنکابن و جاده های دو هزار و سه هزار آبگرم دیگری هم دارد که درست از سه راهی دو هزار - سه هزار مسیرش جدا شده و به سمت روستای لیره سر رفته و پس از پیمایش جاده ای جنگلی در دل جنگل و زیر صخره ای می جوشد که بنام آبگرم فلکده معروف است. از این آبگرم نیز میتوانید استفاده کنید.
مسیر دسترسی
از تنکابن تا روستای درجان دو ساعت با اتومبیل راه در پیش است و پس از آن تا خود چشمه نیز حدود سه ساعت پیاده روی خواهید داشت.
شرح مسیر: از تنکابن تا درازلات، نزدیک چهل دقیقه راه است و از آنجا وارد جاده ای می شویم که دره سه هزار را همراهی می کند. پس از نیم ساعت رانندگی، به روستای «گاوبر» خواهیم رسید که جاده آسفالت به پایان می رسد و از این پس باید جاده خاکی را در پیش بگیریم. تا روستای «خانیان»، جاده نسبتاً هموار است؛ اما از آنجا تا روستای «درجان» دست انداز جاده بسیار زیاد است و برخی جاها تنها یک خودرو میتواند از عرض جاده عبور کند. عبور از این بخش جاده خاکی به طور متوسط یک ساعت طول می کشد. البته در میان همین بخش از راه، به یک دو راهی می رسیم که سمت راست را اگر در پیش بگیریم، پس از یک راه بسیار دشوار، به قلعه الموت خواهد رسید. راه سمت چپ به روستای درجان می رسد. از روستای درجان راه مال رویی که از روستا به بیرون کشیده شده را در پیش گرفته، پیاده به سمت جنوب رهسپار می شویم. تا چشمه آبگرم سه ساعت پیاده روی لازم است. البته پس از درجان، «میانرود» و «کرن» هم هستند که خانه و سکنه چندانی ندارند. بخشی از مسیر، کوهستانی و بخشی دیگر در کنار رودخانه گرمارود ادامه دارد. آبگرم معدنی پای کوه «شاه نشین» قرار دارد. اگر مسیر را همچنان ادامه دهیم، به «علم کوه» با 4850 متر ارتفاع می رسیم که شاخص ترین کوه این منطقه است. اینجا تقریباً مرز استان مازندران با استان البرز است.
در بازگشت دو ساعته خود را به روستای درجان و خودرو هایتان خواهید رساند.
منابع:
anthropology.ir
parminet.com
fa.wikipedia.org
nooraghayee.com
khazarwomen.blogfa.com
a2ms.persianblog.ir
جاذبه‌های گردشگری شهر تنکابن
مردم بسیار مهربان ومهمان نوازی داره منطقه‌ای بکر وخوش
آ ب وهوا وباطبیعتی زیبا است.
بهترین دوران زندگیم مربوط به زمانی است که درخدمت مردم سه هزار بودم.
