دره نی گاه در استان لرستان و در شهرستان دورود واقع شده است. این دره صخره ای دارای رود و آبشارهایی خروشان است، آب روخانه های دره " گردو " و دره "خرس" نیز به رود دره نی گاه اضافه می شود و آن را پرخروش تر می کند. رودخانه ای که از میان دره نی گاه می گذرد "سفید آب" نام دارد که از امتداد دریاچه گهر پس از طی چند کیلومتر به دره نی گاه (به عرض حدود ۵۰۰ متر) می رسد.
این دره را اغلب طبیعت گردان حرفه ای و کوهنوردان می شناسند و در صعود به قله اشترانکوه یا سفر به دریاچه گهر، حتما زمانی را به استراحت و گشت و گذار در دره نی گاه اختصاص می دهند.
در قسمت های مختلف دره نی گاه و صخره های اطراف آن آبشارهای بلندی دیده می شود که زیبایی این منطقه را دوچندان می کند. بعضی از این آبشارها ارتفاعی بیش از صد متر دارند که کمتر جایی می توان آبشارهایی به این بلندی دید. چشمه های آب نیز در چند نقطه ای وجود دارد.
حمام و آبتنی در آب بسیار تمیز رودخانه بسیار دلچسب و لذت بخش است. این رودخانه از معدود رودخانه هایی است که خوشبختانه هنوز سالم باقی مانده و نمی توان در آب یا کناره های آن پسماندهای انسانی دید.
در طول دره گیاهان خوراکی مثل ریواس و درختان میوه مثل انجیر، گردو و بادام زیاد به چشم می خورد. گونه هاي جانوري اين منطقه اغلب حيواناتي نظير خرس، پلنگ، گربه وحشي، روباه، گرگ، گراز و گونه هاي پرندگان مختلف و زيبا ميباشد.
دره نوردی در نی گاه
برای دیدن این دره هم می توان از ابتدای دره یعنی سمت دریاچه گهر وارد شد و هم از سمت انتها یعنی روستای تی. پیدا کردن مسیر در طول دره سخت نیست. چون به هر حال بین دو دیواره نزدیک به هم باید حرکت کنید. خیلی جاها سنگ چین وجود دارد و پاکوب هم گاهی دیده می شود. البته بارها باید جهت حرکت را از سمت راست و چپ رودخانه تغییر داد که مستلزم عبورهای مکرر از رودخانه است. به دلیل پر آب بودن رودخانه خیلی جاها این عبور بدون ابزار، غیر ممکن و بسیار خطرناک به نظر میرسد. شدت جریان آب رودخانه زیادتر از حدی است که بتوان بدون امکانات از آن عبور کرد و به سمت دیگر دره رفت. آشنا نبودن با ابزارها و فنون این کار ممکن است حادثه ساز شود. فرار از دره ممکن نیست و در تمام طول مسیر دیواره های بلند و صعب العبور صخره ای دره را محصور کرده است. علاوه بر این در بین مسیر هیچ آبادی و عشایری وجود ندارد. با همه این اوصاف جایی دیدنی است و به سختی های آن می ارزد.
برای رفتن به دره نی گاه از شهر دورود بسمت چشمه خیه واقع در جنوب شرق شهرحرکت نموده، پس از رسیدن به پایان جاده آسفالته پیاده شده و به طرف گردنه گله چیر حرکت کنید. پس از رسیدن به گردنه گله چیر بجای ادامه مسیر معمول براست متمایل شده و در جهت جنوب وارد مسیر چشمه گردو و دره خرسها شوید و پس از طی مسیری در حدود ۴ کیلومتر و گذر از چشمه گردو به رودخانه گهر می رسید. نکته قابل توجه پیمایش ۲۰۰ متر آخر این مسیر است که باید از مسیری صعب العبور در کناره صخره ها و بسیار مرتفع طی شود. مسیر را در امتداد رودخانه ادامه دهید. دره نی گاه پس از چشمه پنبه کار تنگتر می شود تا جاییکه در بسیاری از نقاط برای ادامه مسیر باید از داخل آب رد شد زیرا دیواره های صخره ای بسیار بلند از دو طرف آنچنان به هم نزدیک شده اند که راه عبوری از کناره آب وجود ندارد. کوهها و طبیعت این منطقه در نوع خود بی نظیر است، رفت و آمد در آن بسیار کم است بطوری که اگر نشانه ای در محل اطراق خود بگذارید دفعه بعد آنرا خواهید یافت. وجود حیواناتی مانند مار، عقرب، رطیل، گراز و خرس، ریزشهای بسیار وسیع در طول دره و عدم دسترسی به هیچگونه امکانات تا کیلومترها، همه و همه از این دره محیطی وهمناک ساخته که در صورت عدم اشراف به محیط و تعداد کم نفرات رفتن به آنجا دور از احتیاط است. هر چه به سمت پایین دره حرکت کنید صحنه ها و مناظر مسیر بسیار زیبا تر و بی بدیل تر میشود.
شکافها ی دره مشرف به رودخانه در کل طول مسیر تا انتهای دره بسیار زیاد است که بعضی از آنها حتی تا چند صد متر در دل کوه ادامه دارند و از میانشان چشمه ای نیز جاری است. عرض دره بسیار کم است بحدی که در بسیاری از جاهها فقط رودخانه از آن عبور می کند و در روز نیز فقط چند ساعت آفتاب بخود می بیند. جنس کوه صخره ای با تکه های بزرگ ولی کامل نیست بلکه در بسیاری از جاها ظاهرا" از فشرده شدن لایه لایه خاک و تکه های بزگ و کوچک قلوه سنگ صخره هایی عظیم ایجاد شده که در نقاطی تا چند صد متر به بالا ادامه پیدا کرده است. نکته جالب دیگر راههای متعددی است که بصورت کاملا" طبیعی روی این صخره ها ایجاد شده و بعضی تا چند صد متر این صخره ها را دور میزند و بشکل مارپیچ تا اواسط یا حتی تا بالای صخره ادامه می یابد.
اگر میخواهید از دره ارتفاع بگیرید تا به ته دره دید داشته و عکس بگیرید بسیار احتیاط کنید چون حرکت در لای صخره ها با وجود پهنای مناسب بسیار خطرناک است چرا که با کوچکترین لغزشی دره چند صد متری در انتظار است. با این حال در چند نقطه نیز راه بقدری عریض می شود که می توانید در آن بالا چادر نیز بزنید.
صخره هایی نیز در بسیاری از نقاط دره بدلایل یخزدگی در زمستان و شاید هم زلزله در طول مسیر و بخصوص اواسط مسیر دره نی گاه بشدت ریزش دارند بشکلی که در مناطقی سنگهای بسیار عظیمی مسیر رودخانه را بسته اند و می بایست از روی آنها یا در برخی موارد از لابلایشان ادامه مسیر داد.
نکته جالب دیگر آبشار بسیار زیبایی است که در اواسط مسیر خود به رودخانه اصلی دره می ریزد و آب را تقریبا ۲ برابر می کند. برای دیدن این آبشار باید چند صد متر بالا بروید.
دره نی گاه در چند کیلومتر آخر و قبل از رسیدن به روستای تی عریض تر می شود تا جایی که در ۲ کیلومتری روستا کوهها کاملا" از هم فاصله می گیرند، درختان انبوه و زیبای بلوط و زمینهای کشت دیم روستا هویدا می شود.
بجای خروج از انتهای دره نیگاه،از دره گردو میتوان بالا رفته و خود را به پارکینگ رساند. این مسیر کوتاهتر اما به شدت سنگین تر است، زیرا دره گردو شیب نسبتاَ تندتری دارد و خصوصاً هنگام بالا رفتن کمی سخت به نظر میرسد.
در مسیر برگشت (از روستای تی به سمت دورود)، از روستاهای پیرعبدالله، عمارت و برآفتاب خواهیم گذشت. پس از طی نیمی از این مسیر ۳۵ کیومتری راه آهن جنوب در میان دره و حدودا" ۲۰۰ متر پایین تر از جاده پیدا است. پس از آن به ایستگاه راه آهن قارون می رسیم. این مسیر روستای عمارت تا دورود مسیری بسیار مرتفع و زیبا دارد.
توصیه های سفر به دره نی گاه
قبل از حرکت به سمت دره از پاسگاه های محیط زیست، اطلاعات کافی بگیرید و سپس به سمت دره بروید. طول این دره را می توان در طول حدود ۹ ساعت طی کرد ولی اگر در بین مسیر استراحت کنید به زمان بیشتری نیاز دارید. پس بهتر است دو روز را به این سفر اختصاص دهید و شبی را در این منطقه سپری کرده و در صورت امکان به دریاچه گهر نیز بروید. در طول مسیر حتما از قسمت های مشخص و مسیرهای پاکوب عبور کنید و اگر راهنما همراه شما نبود، هرگز به مسیرهای فرعی و خطرناک وارد نشوید تا سفری ایمن و شاد را به سلامت بگذرانید. همچنین برای عبور از آب حتما تجهیزات لازم به همراه داشته باشید تا در جریان شدید آب بتوانید به سلامت عبور کنید.
نزدیکترین جاذبه ها
آبگرم در فاصله ۲۳ کیلومتری جنوب شهرستان دورود به طرف بیشه پوران در امتداد جاده راه آهن قرار دارد. مسیر دسترسی از داخل شهر به سمت جاده پیرعبدلله است. ايستگاه چم چيد كه بصورت سه راهی مي باشد، مسیر راست به سمت تالاب زیبای ازگن و گورکش و غار منو، سمت چپ به طرف پیرعبدلله و تی و عمارت و پیرتو و انتهای دره نی گاه و مسیر مستقیم و موازي با خط قطار به سمت آبشار آب گرمه و در نهايت به ابشار بيشه ختم ميشود.
مسیر دریاچه گهر
برای رسیدن به دریاچه گهر، می بایست با ماشین از شهر دورود بسمت چشمه خیه (ورودی منطقه حفاظت شده گهر) واقع در جنوب شرق شهرحرکت نموده، پس از رسیدن به پایان جاده آسفالته پیاده شده و به طرف گردنه گله چیر حرکت کرد. دو راهی پیش رو را به سمت جنوب شرق طی کرده و پس از طی ۵ کیلومتر سرپایینی تند به چشمه پنبه کار می رسیم که پاسگاه پلیس نیز در کنار چشمه قرار دارد. پس از طی گردنه گهر و گذر از چشمه آب سفید که آبی بسیار گوارا و سرد دارد به دریاچه گهر می رسیم. در یاچه گهر نیز دارای پاسگاه محیط بانی و کاملا محافظت شده است. دریاچه گهر به این دره بسیار نزدیک است بطوریکه میتوانید در نصف روز از دره نی گاه به دریاچه رفته دوباره به دره برگردید. چشمه خیه
منابع:
karnaval.ir
traveller.blogfa.com
negine-oshtorankoh.blogfa.com
