قزوین شهری با تمدن نه هزار ساله، به خاطر اقلیم و قابلیت های مناسب، از دیرباز برای سکونت محلی ایده آل به شمار می رفته است. اما این شهر سالیان سال با مشکل کم آبی مواجه بود. به همین جهت از قرن پنجم هجرى، افراد خير براى رفع كم آبى شهر اقدام به حفر قنات كردند، اما چون در تابستان مشکل كم آبى بیشتر می شد، مردم ثروتمند و خير در محلات مختلف به ساخت آب انبار مشغول شدند. از همین روی به خاطر ساخت آب انبارهای متعدد، این شهر به شهر آب انبارها در اذهان مردم معروف شد.
یکی از این آب انبارهای زیبای قزوین که در خیابان مولوی قرار گرفته، آب انبار آقا است. این بنا یادگاری از دوران قاجار برای آیندگان و بانی آن فردی به اسم حاجی حسین بوده است. اولین چیزی که در این بنا توجه را جلب می کند سردری زیباست. سردری که با کاشی معقلی و کاربندی اش چشم ها را به خود خیره می کند. راه شیرِ آب انبار در حال حاضر دارای سی پله سنگی است و پایین ترین قسمت آن با كف كوچه، ۱۰ متر اختلاف سطح دارد. مخزن كه طرح مستطيل نامنظم دارد با ديوار هايي به قطر ۲/۲۰ متر از شفته آهك و روكش ساروج بنا شده و گنجايش حدود ۸۰۰ متر مكعب آب را داراست، طاق این مخزن آجری است.
موقعیت مکانی
این آب انبار در محله دباغان و در نزدیکی مسجدی به همین نام واقع شده است.
منابع:
- شهرداری قزوین
- seeiran.ir
- borna.news
