این روستا در دهستان درسجین از بخش مرکزی شهرستان ابهر واقع شده است و ۱۵ کیلومتر با مرکز شهرستان ابهر فاصله دارد. بافت تاریخی و کهن روستا که در امتداد رودخانه گسترش طولی دارد یکی از دیدنی ترین و زیباترین بافتهای روستایی سرزمین ایران است و دارای فرهنگ، آداب و رسوم و سنن بسیار غنی است. بافت متراکم روستا به تکوین و توسعه آن از روند طبیعی پیروی نموده، با توجه به توزیع فضایی عناصر به نحوی خاص، وجود عرصه های عمومی و خصوصی با شبکه معابر پر پیچ و خم، شرایط ویژه و منحصر به فردی به روستا بخشیده است که می توان در راستای توسعه و ایجاد موزه ساکن در فضای باز اقدام نمود. با عنایت به وجود چشم اندازهای زیبا، باغات انگور، معماری سنتی ساکن روستا، و درهم تنیده شدن کوه رودخانه و مراتع در یک مکان جغرافیایی با وسعت کمتر از چند کیلومتر برای هر بیننده فرصت تأثیر پذیری را فراهم می آورد. بافت این روستا با روستاهای یزد و اصفهان همخوانی دارد. یکی از ویژگی های منحصر به فرد روستا وجود چشمه، رودخانه و منابع زیر زمینی آب شیرین است که سبب خنک بودن هوای روستا در تابستان می شود و پاییز و زمستان سرد و بهار آن معتدل است.
بافت روستا
این روستا از بخش های مختلفی مانند محله پایین، محله بالا، در قالا (قلعه)، پشت قالا، گول (در زبان محلی به محل جمع شدن آب می گویند) و میدان تشکیل شده است. وجود محله های مختلف، میدان هایی که محله ها را از یکدیگر جدا کرده و مکانی برای تجمع و تعامل مردم است و خانه هایی که پنجره های ایوان آنها رو به میدان باز می شود، نشان از قدمت معماری در این روستای تاریخی دارد. در وسط روستا قسمت بالا میدانگاهی تقریبا بزرگ قرار دارد که به صورت مربع شکل می باشد. خانه ها که دو طبقه ای هستند به میدان مشرف بوده و از ایوان و نرده های آن گلدانهای شمعدانی به چشم میخوردند. دور تا دور میدان سکو یا همان پیر نشین برای نشستن مردم ساخته اند. سکوی بزرگ وسط میدان به همراه درختان چنار و سرو به زیبایی این میدان افزوده است. اسم کوچه و خیابانهای این روستا بر حسب موقعیت، نشانه و یا شخصی که در آن محل معروف بوده، نامگذاری شده اند.
محصولات
وجود چشمه و منابع آب دیگر شرایط را برای برای برداشت محصولاتی مانند انگور، بادام و گردو در این روستا فراهم کرده و از محصولات دیگر این دهستان می توان به کشت دیم گندم و جو اشاره کرد. منبع درآمد مردم روستای درسجین از طریق کشاورزی و دامداری و بخشی از آن نیز از طریق صنایع دستی (فرش و گلیم بافی) تامین میشود.
منابع:
- میراث فرهنگی استان زنجان
- fa.wikipedia.org
