یکی از آثار باستانی شهرستان مسجدسلیمان معبد بردنشانده است. این معبد یک عبادتگاه روباز است که در زمان حکومت هخامنشیان ساخته شده و برای انجام مراسمات مذهبی استفاده می شد.
ساختار
این بنا دارای سه رشته پلکانی و فرورفتگی غرفه مانند است. حدود ۷۰۰ متر طول و ۲۵۰۰ متر عرض دارد. این مجموعه گسترده و طویل، شامل سه قسمت: کاخ محل اقامت رئیس، نیایشگاه (در شرق کاخ) و یک قصبه در شمال است. ساختمان آن متعلق به دوره پارس ها و هخامنشیان است و نقوش برجسته روی آن به عهد اشکانی برمی گردد. اشیایی چند که هنگام حفاری به دست آمده نشان می دهند که پایه اصلی در دوره هخامنشی ساخته شده است. از اینرو این باستانی ترین عبادتگاه کیش دیرین ایرانیان است.
تاریخچه و یافته ها
هیئت باستان شناسی فرانسه در بهار سال ۱۳۴۲ شمسی در «بردنشانده»، آتشکده ای را شناسایی کردند. معبد در ۲۵ کیلومتری محلی که پلکانی به سطح بالای کوه هدایت می کند واقع شده و عبارت از یک پایه مربع پنج متری است، که از سنگ های بزرگ بنا شده است. رومن گیرشمن، باستان شناس نامدار فرانسوی بردنشانده را از «اسلاف» تخت جمشید نامیده و معتقد است که بردنشانده معبدی برای مهر و ناهید در دورهٔ پارتیان (اشکانی) است که بعد از اسکندر در ایران حکومت کردند. یک ستون سنگی ایستاده در منطقه ای در جنوب غربی مسجدسلیمان بر نقطه مرتفعی از دشت قرار دارد و در کنار آن بناهایی از عهد هخامنشی دیده می شود. این محل بر دشت مرتفعی که آنرا احاطه کرده است تسلط دارد و دشت نیز توسط رشته کوه های مرتفع سنگی دیوار مانندی محاصره شده است و چشم انداز منحصر به فردی ایجاد کرده است. در زمان هخامنشیان معابد در فضای باز ساخته می شدند. اولین معبدی که مسقف بوده در زمان اردشیر دوم ساخته شد. معبد «بردنشانده» یکی از معابد فضای باز هخامنشی است. ظروف سفالی، سکه های قدیمی، مجسمه های باستانی و آثار کهنی که از این بنای تاریخی بدست آمده در موزه های داخل و خارج کشور نگهداری می شود. مجسمه هراکلیوس یا هرکول (خدای قهرمان) به ارتفاع بیش از دو متر، در حالی که شیر نئومه را خفه می کند، در این معبد از خاک بیرون آورده شده است، که در موزه شوش قابل بازدید می باشد.
موقعیت مکانی
بَرد نشانده در ۱۶ کیلومتری مسجدسلیمان، جاده اندیکا و سد شهید عباسپور واقع شده است.
منابع:
- fa.wikipedia.org
- safarmarket.com
