امامزاده عبدالله شوشتر

آدرس:
خوزستان، شوشتر، کمیته سوخت، میدان غدیر
زمان بازدید:
تمام ایام سال
چکیده: امامزاده عبدالله شوشتر

در نزدیکی شوشتر و در جنوب این شهرستان، روی تپه ‌ای با چشم ‌اندازی بسیار زیبا، آرامگاه «امامزاده عبدالله» از فرزندان امام زین ‌العابدین (ع) قرار دارد که به نظر می ‌رسد بانی اولیه آن عباسیان بوده اند و در دوران حکومت سلجوقیان دوباره بنای اصلی آن در اوایل قرن هفتم هجری ساخته شده است. ضریح این بارگاه متعلق به دوران قاجار است که در سال ۱۲۲۸ هجری شمسی و با الگو برداری از معماری دوران سلطنت صفوی احداث شده است. این بقعه، امروزه میزبان جمع زیادی از دینداران  و گردشگران از سراسر ایران و جهان است.

مشخصات کلی
نام
مرقد امامزاده عبدالله شوشتر
قدمت
قرون اولیه هجری
بازسازی
دوران صفویه و قاجار
ویژگی خاص
مزار آل امام زین العابدین
پیشنهادات
بخش های مهم برای بازدید
پل لشکر، امامزاده، چهار طاق
نزدیک ترین جاذبه های گردشگری
بند لشکر شوشتر
فعالیت مناسب برای یک روز بارانی؟
مسیر دسترسی
آدرس
خوزستان، شوشتر، کمیته سوخت، میدان غدیر
امکانات
دسترسی به وسایل نقلیه
امکان دسترسی معلولین با ویلچر
پارکینگ
سرویس بهداشتی
بوفه
رستوران
متن کامل: امامزاده عبدالله شوشتر

امامزاده عبدالله شوشتر از جاذبه ‌های مذهبی شهرستان شوشتر بشمار می رود که در حاشیه جنوب شرقی این شهر در استان خوزستان قرار گرفته است. این بنا، مزار عبدالله بن الحسن بن الحسین الاصغر بن امام زین العابدین (ع) می باشد. بناى نخستین بقعه به منتصر ـ خلیفة عبّاسى ـ نسبت داده شده است. بعد از آن، سادات مرعشى شوشتر به مرمّت آن اقدام کرده و تولیت آن را بر عهده گرفته ‏اند و تاکنون تولیت آن بر عهدة این خاندان است.

 

مشخصات بنا
این بنا به صورت مکعب مستطیل ساخته شده است. ورودى بقعة امامزاده که در نماى شمالى بنا قرار دارد، عبارت از سر در بلندى است که در دو سوى آن، دو مناره با تزئینات کاشى و نقوش هندسى قرار گرفته است. پس از ایوان، با گذشتن از یک در چوبى که داراى کتیبه «عمل غیب الله فى تاریخ سنة خمس و ثلاثین بعد الالف ۱۰۳۵ هـ.ق» است، به داخل اتاقى که در برابر حرم قرار دارد، وارد مى ‏شویم، سقف گنبدى شکل آن، بر روى قاعده چهار ضلعى که در بالا به هشت ضلعى تبدیل شده، قرار دارد. زیر سقف با گچبرى و نقّاشى ‏هاى گل و بوته و اسلیمى مربوط به دوران قاجار زینت داده شده است. ضریح برنجى آن، از شاهکارهاى زمان ناصر الدّین شاه قاجار و سال ۱۲۷۰ هـ.ق است. گنبد فراز حرم، به سبک رایج منطقه به صورت گنبد هاى رک زینه ‏اى که به آن اصطلاحاً پلکانى مى‏ گویند در دوازده رج (به اعتبار دوازده امام) ساخته شده که بر فراز آن، یک برجستگى شش ضلعى و سپس قبّه ‏اى به صورت سه گوى آهنین سوار بر هم قرار گرفته است.

ترتیب قرار گیری فضاهای امام زاده نشانگر شکل گیری تدریجی آن است. وجود دو مناره و ایوان ورودی در ضلع شمالی بقعه موجب شده است که بنا یک نمای اصلی داشته باشد و شاید این نما رو به صحنی بوده است که امروزه وجود ندارد.

این بنا، مهمان خانه، مدرسه، کتابخانه، مطبخ و حجره هایی برای خدمه و طلاب داشته است که امروزه اثری از آنها نیست. در ضمن در این امام زاده، قبور دیگری نیز وجود دارد؛ از جمله در ضلع شرقی فضای ورودی گنبد خانه، یک نیم طاق گچ بری باقی است که کتیبه آن مقبره احمد بن موید مسافر را بیان می کند.

این بنا ریشه در قرون اولیه هجری قمری دارد و بعد ها قسمت هایی به آن الحاق شده است.  پس از ساختار اولیه این بنا که در دوران عباسی و سپس سلجوقی بوده است، مهدی قلی خان شاملو، حاکم شوشتر در دوره شاه عباس صفوی آنرا دوباره بنا کرد و عباسقلی خان، حاکم شوشتر در دوره نادر شاه افشار، بانی مناره های بنا بوده است. ضریح امام زاده را نیز، حاج کریم صابیزاد، از تجار شوشتر وقف امام زاده کرده که میرزا حیدرعلی آن را بنا کرده است.

بقعه بر تپه ای واقع شده که اطراف آن را سنگ چین کرده اند. همچنین به نظر می رسد که در زیر بنای فعلی، بناهای دیگری بوده و این بنا بر روی آنها ساخته شده است.


منابع:
arthut.ir
kojaro.com
shrines.blog.ir

شما هم می توانید در این مورد نظر دهید: