حضرت دانیال نبی(ع)، از جمله پیامبران بنی اسراییل در قرن هفتم قبل از میلاد است که نسل ایشان به داوود پیامبر(ع) می رسد. ایشان که دارای کتاب آسمانی است، در کودکی، پدر و مادر خود را از دست داد و زنی عابده پرورش و تربیت او را به عهده گرفت. دانیال نبی(ع) در زمان خود به خاطر داشتن هوش و استعداد فراوان توجه بزرگان و پادشاهان بسیاری را به خود جلب کرد.
در سال ۶۰۶ پیش از میلاد وی را به دربار «بخت النصر» پادشاه بابل به اسارت بردند. وی در آنجا به علوم کلدانیان و زبان مقدس واقف گردید و در حکمت از آنان پیشی گرفت. اولین واقعه‌ای که سبب نفوذ دانیال نبی گردید تعبیر خواب نبوکد نصر بود. بدین گونه ادعای پیغمبری کرد و مورد توجه آن پادشاه قرار گرفت. وی به همراه عده‌ای از قوم یهود به ایران مهاجرت نمود ودر شوش ساکن شد ودر آنجا درگذشت.
آرامگاه دانیال نبی در ساحل شرقی رودخانه شاوور و روبروی تپه ارگ قرار دارد؛ و دارای گنبدی ارچین است.
دانیال در دربار نبوکدنصر
در سال سوم سلطنت یهویاقیم پادشاه یهودا، نبوکدنصر پادشاه بابل با سپاهیان خود به اورشلیم حمله کرد و آن را محاصره نمود. خداوند اجازه داد که او یهویاقیم را به اسارت گیرد و ظروف مقدس خانه خدا را غارت کند. او کسانی را که اسیر کرده بود با خود به معبد خدای خویش در بابل برد و ظروف را در خزانه معبد گذاشت. نبوکدنصر به وزیر دربار خود اشفناز دستور داد از میان شاهزادگان و اشرافزادگان یهودی اسیر شده، چند تن را انتخاب کند و زبان و علوم بابلی را به آنان یاد دهد. این افراد می‌بایست جوانانی باشند بدون نقص عضو، خوشقیافه، با استعداد، تیزهوش و دانا، تا شایستگی خدمت در دربار را داشته باشند.
در دربار پارسیان
بعد از پیروزی پارسیان بر بابل، دانیال به عنوان یکی از مامورهای ارشد امپراتوری، توسط داریوش ماد انتخاب شد. پادشاه تصمیم گرفت او را بر کل امپراتوری مسلط کند ولی در دربار کسانی تصمیم به نابودی دانیال گرفتند. آنها از آنجا که هیچ فسادی در کار او نمی‌توانستند پیدا کنند، از اعتقادات مذهبی دانیال علیه او استفاده کردند. درباریها از پادشاه حکمی گرفتند که بنا به آن حکم هیچ خدایی نباید تا ۳۰ روز مورد پرستش قرار گیرد. دانیال نمازهای روزانه یهودی را همچنان سه بار در روز به سمت اورشلیم می‌خواند و به همین دلیل او را به لانه شیرها انداختند. البته داریوش با اینکار مخالف بود؛ ولی دانیال سالم از لانه شیرها خارج شد، دشمنان او به لانه شیر انداخته شده و نابود گردیدند.
مرگ و آرامگاه دانیال
زمان دقیق زندگی دانیال مشخص نیست؛ ولیکن معمولاً تصور می‌شود که او تا سال سوم زندگی کوروش هخامنشی زنده بود؛ ولیکن او در آن زمان احتمالا حدود ۱۰۰ سال سن داشته است، زیرا در زمان سقوط بابل او در نوجوانی بود. محل دفن او به قطع مشخص نیست، ولیکن بیشترین محل مورد گمان آرامگاه دانیال نبی در شوش در ایران است. مکانهای دیگری در عراق، بابل، مصر و سمرقند نیز ادعای مقبره دانیال را دارند. بعضی نوشته‌ها ادعا می‌کنند که تیمورلنگ بقایای دانیال را از شوش به سمرقند آورد.
دانیال نبی کتابی دارد به نام “کتاب دانیال” به زبان عبری، مشتمل بر ۱۲ فصل که خوابها، خاطرات زندگی و رویاهای دانیال نبی را بازگو می کند.
مشخصات آرامگاه:
بعد از گذر از دالان وارد صحن یا حیاط اصلی آرامگاه دانیال نبی می شوید که اطراف آن اتاقکهایی برای استراحت زائران در نظر گرفته شده و حوضی در مرکز آن قرار دارد. ورودی آرامگاه دانیال نبی از شرق است که دو مناره به ارتفاع حدود ۱۰ متر در دو طرف آن قرار دارد. تاریخی که بر روی مناره حک شده ۱۳۳۰ ه ق است با استاد کاری حاج ملاحسین معمار باشی.ورودی تمام کنیسه ها در ایران از سمت شرقی است، مثل آرامگاه دانیال نبی! بنای آرامگاه دانیال نبی در سال ۱۲۴۹ ه خورشیدی به دستور روحانی شیعه شیخ جعفر شوشتری و به دست حاج ملاحسن معمار ، پس از سیل ویرانگر همان سال که باعث تخریب بنای قبلی شده بود، بنا شده است، و ضریحی در مرکز آن قرار دارد. بخش مردان و زنان نیز از هم جدا شده است. گنبد آرامگاه دانیال نبی به صورت گنبد اورچین (ارچین) بنا شده، گنبد اورچین (ارچین) از گنبدهای رک مخروطی است ولی روی آن پلکانی می باشد. به این گنبد اُرچین، پلکانی، مضرس، آناناسی و Pineapple Dome گویند که در جنوب ایران فراوان دیده می شود. گنبد اُرچین دانیال نبی دارای ۲۵ طبقه مضرس و ۲ پوسته است. زیر پوسته داخلی روی ضریح تماماً آینه کاری شده است و پوسته ی بیرونی از قسمت داخل صاف و مخروطی می باشد که برای بست آن از چوب درخت کُنار (صِدر یا ختمی) استفاده شده است. ارتفاع گند ۲۰/۵ متر و قطر آن 10/5متر می باشد. علت دو پوسته ساختن گنبد دانیال نبی عبارتند از: الف) مردم واری و مقیاس انسانی بودن در پوسته داخلی یا آهیانه ب) تقسیم نیروها بوسیله آهیانه که در نهایت منجر به افزایش عمر گنبد می شد ج) پوسته خارجی یا خود کارکرد شهری و نمادین دارد که از دور از تمام نقاط شهر و حتی خارج از شهر به چشم می خورد و همچون آفتابی تمام منطقه را از نظر دید می پوشاند.
نوشته هایی درباره دانیال
کتاب حزقیال
در کتاب حزقیال، که معاصر دانیال بود، او به عنوان مرد درستکار و صاحب حکمت یاد شده است؛ ولیکن نوع نوشتن دانیال در کتاب دانیال و در کتاب حزقیال متفاوت است که ممکن است اشاره به فردی دیگر باشد.
بل و اژدها
در بخش دیگری از کتاب مقدس به نام بل و اژدها که توسط همه مسیحیان مورد قبول نیست، دانیال در دربار کوروش هخامنشی حضور دارد و موفق می‌شود پادشاه را به نابودی معبد بل و پرستش خدای بنی اسرائیل ترغیب کند.
در اسلام
نام دانیال در قرآن ذکر نشده است؛ ولیکن بیشتر مسلمانان او را به عنوان یکی از پیامبران در اسلام قبول دارند. نام دانیال در حدیث و روایات مربوط به پیامبران ذکر شده است. در تمامی نسخه‌های کتاب قصص الانبیا دانیال به عنوان یکی از پیامبران ذکر شده است.
نحوه دسترسی:
برای دیدن آرامگاه دانیال نبی باید وارد خیابان امام خمینی شهر شوش در استان خوزستان شوید، هر دو طرف خیابان مغازه های است که فروشنده همه چیز هستند، غرب خیابان ورودی آرامگاه دانیال نبی است با کاشی کاری های ایرانی ، اسلامی که بر سر در آن نوشته شده آستانه متبرکه حضرت دانیال نبی.
منابع:
- گردآوری تیم تریپ یار
- beytoote.com
- fa.wikipedia.org
- safarnevis.com
- parike.ir
- wordpress
- orujtravel.com
