روستای ماماتین به فاصله ۳۶ کیلومتری شمال خاوری رامهرمز واقع شده است. وجود چشمه های قیر جوشان که از اعماق زمین جوشیده و در طرفین رودخانه ماماتین به وفور وجود دارد و همچنین پدیده تشکوه رامهرمز (کوه آتشین) اولین کاشفان نفت را به این منطقه کشاند. ده چشمه قیر با مصالحی مانند قلوه سنگ و ملات ساروج در دو طرف یک مسیل کم آب قرار دارند. آب که با نفت ترکیب شده از چشمه های سیاه رنگ می جوشد و با آب رودخانه ای به نام رود زرد رامهرمز ترکیب شده و در نهایت وقتی از غلظت نفت و قیر آن کم شد به زمینهای کشاورزی می رسد.
قیر به باور اساطیری مردم رامهرمز خون اژدهایی است که در جنگ با اسفندیار رویین تن به هلاکت رسید و هنوز از چشمه های قیر ماماتین می جوشد. بررسی لوح هایی که درتخت جمشید به دست آمده نشان می دهد هخامنشیان از این چشمه های قیر استفاده می کردند. ایرانیان از خون اژدها یا همان قیر جوشیده از زمین برای ساختن بناهای تاریخی و ظروف استفاده می کردند. کشف این ظروف ساخته شده از قیر در تپه چغامیش دزفول مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد مسیح نشان می دهد که قیر در بعضی از بناهای تاریخی عیلامی نیز کاربرد داشته‌است.
مهندسین انگلیسی که به دنبال کشف نفت بودند در روستای ماماتین شروع به احداث کارگاه، اتاق کنفرانس، میدان‌ها ورزشی، حوض آتش نشانی، برج دیده بانی و ساختمان نمایی جهت استراحت خود و دیگر کارشناسان احداث کردند. ساختار هندی ساختمان سازی آنان که از مصالح گچ کوره و سنگ بوده با ساختمان سازی بومیان منطقه تفاوت زیادی داشت بطوری که سقف بام خانه ها به طور قوسی و با لوله های قطور نفت می باشد که هنوز مردم منطقه از این ساختمان ها استفاده می کنند. چندین حلقه چاه نفت پلمپ شده و حوض جهت ذخیره آب در این روستا وجود دارد. این چشمه ها که به شکل تنورهای نانوایی می باشند و در دو طرف یک مسیل کم آب با مصالحی مانند قلوه سنگ و ملات ساروج قرار گرفته اند، در شمال شرق شهرستان رامهرمز واقع شده اند.
منابع:
- fa.wikipedia.org
- kojaro.com
