«قلعه بردی» که در بخش آبژدان شهرستان اندیکا واقع شده ساختمان بزرگی است که قدمت آن حداقل حدود ۲ هزار و ۷۰۰ سال تخمین زده شده است. طبق گفته تاریخ شناسان، این قلعه اولین اقامتگاه دائمی قوم پارس در فلات ایران بوده است. پیشینه مطالعاتی مجموعه قلعه لیت و قلعه بردی به زمان رومن گیرشمن باستان شناس فرانسوی می رسد؛ وی طی زمان فعالیتش در ایران، بازدیدی از قلعه های لیت و بردی داشت و از این قلعه ها به عنوان آثار شاخص و منحصر به فرد منطقه یاد می کند. گیرشمن از قلعه بردی به عنوان زادگاه کوروش نام می برد. این قلعه در زمان عیلامی ها ساخته شده است. از ویژگی های بارز آن می توان به معماری متفاوت آن اشاره کرد که از سنگ های بزرگ و بدون ملات ساخته شده است. محل قرارگیری این قلعه نیز باعث جذابیت آن شده است. قلعه بردی در لبه یک دره ساخته شده است. آنچه که اکنون از این قلعه تاریخی برجای مانده، دیوارهای مستحکم آن است که بعد از سالیان سال نیز هنوز تا حدی پابرجا است. در اطراف قلعه آسیاب آبی نیز وجود داشته و تا دوران اخیر نیز پابرجا بوده است.
معضلات
صفه قلعه بردی با وجود بناهای دیگری چون برد نشانده و سرمسجد در حوزه مسجد سلیمان-اندیکا که دارای الگوی تقریباً مشابهی از نظر ساختار کلی هستند، به عنوان سازه ای منحصربه فرد محسوب می شود که تاکنون حتی عرصه و حریم آن به طور قانونی و براساس ضوابط سازمان میراث فرهنگی کشور مشخص نشده است. این امر موجب شده ساکنان منطقه از سطح اثر به عنوان زمین کشاورزی استفاده کرده و در نتیجه تخریب های قابل توجهی بر پیکره آن وارد کنند. همچنین از سنگ ها و مصالح بنا برای ساخت و سازهای خانه ها و تأسیسات روستای مجاور بهره گیرند.
منابع:
- gardeshban.ir
- fa.wikipedia.org
- isna.ir
