در روزهایی که مرکز و جنوب استان خوزستان دمای حدود ۵۰ درجه سانتیگراد را تجربه می کند در برخی مناطق شمال استان اختلاف دما با مرکز خوزستان بین ۱۵ تا ۲۰ درجه است؛ منطقه گردشگری و خوش آب هوای «سوسن سرخاب» در بخش «چلو» شهرستان اندیکا یکی از این مناطق است. شهرستان اندیکا به دلیل واقع شدن در میان کوه های سر به فلک کشیده و برفگیر از تنوع آب و هوایی خاصی برخوردار است به طوری که برخی ارتفاعات آن مانند کوه کینو (معروف به بام خوزستان) در چهار فصل سال پوشیده از برف هستند. آب شدن برف و پرآبی سفره های زیرزمینی سبب شده این منابع خدادادی به صورت چشمه و آبشار در جای جای این شهرستان جاری شوند. سوسن سرخاب که می توان آنرا قطعه ای از بهشت گمشده خوزستان نامید؛ از مناطق دیدنی اندیکا ست که در ۷۰ کیلومتری شهر قلعه خواجه و ۱۵ کیلومتری تاراز شهر قرار گرفته است. اینجا منطقه ای سرسبز و فرحبخش است، چشمه ها و آبشارهای خروشان با آبی سرد و زلال، باغ های متنوع انار، انگور، انجیر، گردو، آثار تاریخی، سایه سار درختان و طبیعت بکر با مناظر ییلاقی تنها گوشه ای از جاذبه های منحصر به فرد سوسن سرخاب است. رودخانه این منطقه به حدی سرد است که در مرداد ماه هم به سختی می توان در آن شنا کرد. اینجا منطقه زیبا و سرسبزی است که رود و نهر پرآبی دارد و چند مجتمع بزرگ پرورش ماهی قزل آلا در دل سرسبز طبیعت منطقه احداث شده است.
به اعتقاد مردم منطقه نام سرخاب برگرفته از سهراب است که نام طایفه ساکن در منطقه بوده و سوسن را نیز به داشتن گل سوسن نسبت داده اند که چندان معتبر به نظر نمی رسد و نیازمند بررسی است. ساکنین منطقه، چال سیاه را نقطه آغاز شکل گیری سوسن سرخاب می دانند. چال سیاه قسمتی از چشمه است که رنگ آن به سیاهی تمایل دارد که دلیلش می تواند سایه انبوه درختانی باشد که آن را احاطه کرده اند یا به جنس زمین آن بستگی داشته باشد. سوسن سرخاب منطقه ای عشایری، وابسته به دام و محصولات باغی است. این منطقه را می توان چنارستان نامید. همه جا پوشیده از چنار است که در گویش محلی به آن چندار می گویند. در واقع درختان محدوده خانوارها را مشخص می سازند. هر درخت دیواری ست، دیواری و طاقچه ای؛ آینه، فانوس، شانه، قیچی و ... همه به درختان آویزند. ساکنان، تابستان را میان درختان و زمستان را در خانه های سنگی ـ کاهگلی می گذرانند. ساکنین اغلب محل زندگی خود را با صنایع دستی همچون شیردنگ، اسپند، وریس و... آذین می بندند که جنبه زیبایی شناسی و معنوی دارد. شیردنگ یا شیردند (به کسر دال) از پشم گوسفند یا کاموا تهیه می گردد. آنرا اطراف چادر، گهواره و قنداق بچه، حجله عروس و... جهت تزیین و چشم زخم و رفع بلا می بندند. وریس (به کسر واو) نیز از پشم گوسفند است که از آن جهت بستن بار به دام و بستن به دور رختخواب نوزاد و زن زائو به مدت یک هفته تا چهل روز استفاده می کنند.
این منطقه از اواخر دهه ۸۰ در لیست مناطق گردشگری استان خوزستان قرار گرفته اما با گذشت بیش از یک دهه زیرساخت های متناسب با ظرفیت ها در منطقه ایجاد نشد. جاده دسترسی این منطقه علاوه بر پیچ وخم های غیر استاندارد و نداشتن علائم ایمنی، بر اثر سیلاب های اخیر نیز در چند نقطه تخریب و تاکنون ترمیم نشده است.
جاذبه های گردشگری نزدیک
در این منطقه یک آسیاب آبی قدیمی موجود است که دیگر از آن استفاده نمی شود. دشت شیمبار، دریاچه و سد شهید عباسپور نیز در نزدیکی این منطقه واقع شده اند. پل تاریخی نگین در این خطه دیدن دارد.
مسیر دسترسی
روستای سوسن سرخاب از توابع شهرستان اندیکا و در صدو پنجاه کیلومتری شهرستان مسجد سلیمان قرار دارد. در مسیر جاده بازفت به اندیکا که استان چهار محال و بختیاری را به استان خوزستان پیوند می دهد، از گردنه تاراز که به پایین سرازیر شوی، وارد استان خوزستان می شوید. چند کیلومتر مانده به روستای بابازاهد چلو، یک جاده فرعی آسفالته در سمت چپ جاده قرار دارد، وارد این جاده شده و نهایتا بعد از چند کیلومتر به منطقه گردشگری " سوسن سرخاب " و روستایی به نام "سربازار" می رسید.
منابع:
- irna.ir
- lastsecond.ir
- seeiran.ir
- farvardins.blogsky.com
- azardokhtnozari.blogfa.com
