موزه آبادان یکی از موزه های کهن ایران است که در سال ۱۳۳۸ با مجموعه آثاری از دوره ما قبل تاریخی، دوره قاجاریه و نیز آثاری از هنرمندان کارگاه های هنرهای سنتی افتتاح شد و یکی از جاذبه های گردشگری اصلی شهر آبادان به شمار می رود.
ساختمان موزه با الهام از معماری سنتی ایران شکل گرفت. این ساختمان دارای گنبدی به ارتفاع ۲۲/۵ متر است که متاثر از گنبد مقبره دانیال نبی شوش است. بنای موزه یک طبقه‌است. این بنا در آغاز دارای چهار تالار برای نمایش مجموعه آثار باستان شناسی، مردم شناسی، و هنرهای ملی بود. گنبد مخروطی متشکل از ۸ ستون اصلی می باشد که این ستون ها در رأس به هم متصل شده اند. موزه آبادان دارای یک تالار اصلی و دو تالار جنبی است. تالار اصلی؛ محل نمایش آثاردایمی موزه از جمله آثار به دست آمده از شوش (هزاره اول ق. م) و آثار دوره صفوی و قاجار است. آثار مردم شناسی و نیز هنرهای سنتی در این مجموعه قرار دارد. از تالارهای جنبی موزه به تالار نمایشگاههای موقت اختصاص داده شده و تالار جنبی دیگر را کتابخانه و سالن اجتماعات تشکیل می دهد.
با شروع جنگ ایران و عراق، برای نجات آثار موزه آبادان، مجموعه آثار جمع آوری و به جای امن منتقل گردید و موزه آبادان نیز در ۸ سال جنگ تعطیل بود. بعد از پایان جنگ موزه آبادان مدت ها به اسم مرمت بسته بود که در نهایت امر پس از تعطیلی ۱۵ ساله بار دیگر حیات دوباره خود را در سال ۱۳۸۲ آغاز کرد و موزه آبادان در ۵ مهر ماه (مطابق با سالروز شکست حصر آبادان) بازگشایی شد.
منابع:
fa.wikipedia.org
safarnevis.com
