منطقه حفاظت شده قره خود با ۴۳۷۷۸ هکتار وسعت, در شمال غربی استان خراسان شمالی، مجاور پارک ملی گلستان واقع شده است. قرخود نام کوهی در شرق این ناحیه می باشد و به زبان محلی معنای ترسناک می دهد زیرا به علت ارتفاع زیاد و صخره ای و صعب العبور بودن، مردم از رفتن به آن کوه امتناع می نمایند.
شرایط اقلیمی
منطقه قرخود بین ۳۷٫۲۰ تا ۳۷٫۳۱ عرض شمالی و ۵۶٫۰۹ تا ۵۶٫۴۰ طول شرقی واقع شده است. این منطقه در سملقان در انتهای غرب استان بوده و فاصله آن از شهر قاضی، مرکز سملقان ۱۳ کیلومتر است و از آشخانه مرکز شهرستان مانه و سملقان ۴۰ کیلومتر فاصله دارد. این منطقه از نظر منابع آبی غنی بوده و علاوه بر ۳۵ چشمه پرآب منطقه، دارای تعدادی چشمه کم آب دائمی و فصلی دیگر نیز است و از نظر متوسط بارندگی سالیانه تقریباً بالاترین میزان بارندگی را در استان خراسان دارد و دمای منطقه نیز سردسیر است و در ارتفاعات و شیب های شمالی، یخبندان دائمی از آذر ماه تا پایان سال وجود دارد. قسمت های غربی منطقه و دامنه شمالی، کوهستانی و تپه ماهوری است و دامنه جنوبی منطقه به دشت منتهی می شود.
زیست جانوری
منطقه حفاظت شده قرخود، منطقه بسیار مستعدی است که تنها بوسیله یک جاده خاکی کم تردد از پارک ملی گلستان جدا می شود و زیستگاه پستانداران با ارزشی از جمله پلنگ، گربه وحشی، خرس قهوه ای، قوچ و میش اوریال، گرگ و غیره می باشد. به دلیل وجود زیستگاه های کوهستانی، این منطقه را می توان یکی از بهترین زیستگاه های پلنگ در کشور برشمرد. در امتداد شمالی منطقه حفاظت شده قرخود، منطقه شکار ممنوع بهکده رضوی قرار دارد که مطالعات جامعی در ارتباط با امکان سنجی زیست یوزپلنگ آسیایی در این منطقه صورت پذیرفته است. از پرندگان مهم این منطقه نیز می توان به عقاب طلایی، عقاب شاهی، کبک، قرقاول، سار، زاغی، سبز قبا، انوع زرده پره،انوع جغد، قمری، شاهین، بالابان، قرقی، تیهو، انوع چکاوک، کلاغ و فاخته اشاره کرد. این منطقه از بهترین زیستگاههای خرس می باشد که عمدتا شبگرد هستند. تقابل زیادی بین خرس و مردم محلی در این منطقه وجود دارد و ظاهرا روزها چندان برای این گونه امنیت وجود ندارد. از این رو، از غروب تا هنگام طلوع آفتاب زمان مهم فعالیت خرس ها در منطقه است. خرس قهوه ای بزرگترین گوشتخوار ایران است که دارای پراکنش وسیعی در مناطق کوهستانی جنگلی و نیمه جنگلی ایران در دو رشته کوه البرز و زاگرس می باشد.
پوشش گیاهی
این منطقه به دلیل واقع شدن در مرز منطقه هیرکانی (خزری) و جامعه جنگل های خشک و ایران و تورانی از تنوع بالایی برخوردار است، به طوریکه هم جنگل پهن برگ و هم علفزارهای بدون درخت در منطقه موجود است. احتمال می رود حدود پانصد گونه گیاه، درخت و درختچه در منطقه موجود باشد. گون، انواع تک لپه ای ها، درمنه، خار شتر، اسفناج وحشی، بو مادران، کاکوتی، آویشن، زیره، کلپوره و خاکشیر از جمله گونه های گیاهی منطقه قره خود می باشند. ارس، کرکو، گوجه وحشی، زالزالک، گلابی، گردو، زبان گنجشک، زرشک، گون و درمنه نیز در این منطقه رویش دارد.
منابع:
- fa.wikipedia.org
- bashgahfarhangian.com
- dana.ir
