اسپند

زمان بازدید:
آزاد
تعطیلی هفته
ندارد
تعطیلات سالانه
ندارد
بلیط ورودی
رایگان
بلیط اتباع خارجی
رایگان
چکیده: اسپند

اسپند جایگاه ویژه ای در فرهنگ و طب سنتی ایران و فرهنگهای مختلف دارد. در نقاط مختلف جهان موارد استفاده متعددی برای گیاه اسپند قائل هستند. مهم‌ ترین خواص اسپند را می‌ توان ناشی از خاصیت ضد میکروبی احتمالی آن دانست. در فرهنگ‌ ها و مذاهب مختلف از دود کردن اسپند برای مقاصد مختلفی استفاده شده است. گیاه اسپند دربردارنده مواد ضد میکروبی از نوع فلاونوئیدها و آلکالوئیدها می ‌باشد، که این مواد در بخش‌ های مختلف آن (دانه، کالوس و نهال) زیاد یافت می‌ شود.

متن کامل: اسپند

اسپند گیاهی است علفی و چند ساله از تیره قره‌ داغیان که معمولاً در خاک نمک ‌دار مناطق معتدل بیابانی و مدیترانه ‌ای می ‌روید. استفاده از این گیاه در طب سنتی خاورمیانه و شمال آفریقا رایج است. این گیاه در بسیاری از مناطق ایران وجود دارد. در خراسان دشتهای وسیع اسپند وجود دارد که این گیاه معمولاً توسط هیچ حیوانی خورده نمی ‌شود و صرفاً استفاده دود کردن دارد. شهرستان سرخس در خراسان رضوی  بزرگترین مرکز تولید این گیاه بصورت خودرو است.


فواید اسپند
مهم‌ ترین خواص اسپند را می‌ توان ناشی از خاصیت ضد میکروبی احتمالی آن دانست. در گذشته از دود کردن دانه ‌های این گیاه برای ضد عفونی کردن محیط استفاده می‌ شد و امروزه مطالعات بیشتری برای بررسی خواص آن در حال انجام است. در تحقیقات آزمایشگاهی که از عصاره اسپند جهت از بین بردن میکروب ‌ها استفاده شده‌، عصاره‌ های حاصل از کالوس خواص ضد میکروبی در برابر میکروب ‌هایی نظیر استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیا کولی و کاندیداآلبیکانس نشان داده‌ است. به تازگی آلکالویید های بتاکاربولین موجود در گیاه و دانه‌ های اسپند به دلیل خاصیت ضد تومور (ضد سرطان) آن نیز مورد توجه قرار گرفته ‌اند. یک کارآزمایی بالینی کوچک و محدود نیز توانست فواید ضد درد اسپند را روی بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو مورد مطالعه قرار داده و اثرات مثبت مصرف خارجی عصاره آن را مشاهده کند. این تحقیقات ثابت شده است که در اینجا ذکر شد. همچنین در طب سنتی از عصاره‌ های گیاهی اسپند جهت افزایش ترشح شیر، دفع ترشح شیر، دفع کرم‌ های روده، درمان روماتیسم، افزایش قدرت جنسی و نیز به عنوان یک مسکن جهت رفع درد معده بکار می ‌رفت. مصرف خوراکی اسپند حتما باید زیر نظر پزشک باشد.


اسپند در فرهنگها و آیین ها
اکثر ما قطعا آویزهای اسپندرا در خانه های مادربزرگها و اقوام دیده ایم. اسپند دود کردن در ایران تاریخ بسیار کهنی دارد و بخصوص در خراسان ریشه عمیقی دارد. در گناباد تا ۵۰ سال قبل زنان اکثر صبح ‌ها صبح زود اسپند آتش می ‌زدند و در در ورودی خانه آتش آن را می‌ گذاشتند. دود کردن اسپند در مراسمها و آیین ‌ها خیلی جدی تر مورد توجه بوده ‌است. در سوریه، عراق، عربستان سعودی، اردن و بسیاری کشورهای دیگر، مانند ایران دانه‌ های خشک اسپند را برای محافظت از چشم و نظر غریبه‌ ها در آتش می ‌ریزند و با خواندن دعای خاصی که در هر فرهنگی متفاوت است، دود آن را به سمت خود و اطرافیان و اطراف محل فوت می ‌کنند. این آیین توسط پیروان مذاهب مختلف از جمله اسلام، زرتشت، مسیحیت، یهودیت و هندوئیسم اجرا می ‌شود. در بعضی از نسخه ‌های دعاهایی که در حین این مراسم خوانده می ‌شود، نام یک پادشاه باستانی زرتشتی به نام نقشابند برده می ‌شود که گفته شده او اولین بار این دعا را از پنج فرشتهٔ نگهبان به نام یزد ها دریافت کرده‌ است. رسم سوزاندن اسپند در آتش برای دود تطهیر دهنده‌ اش تا قسمت هندی کشمیر هم نفوذ کرده و در آنجا در مراسم عروسی وداها برای دور کردن تاریکی از زندگی جدید عروس و داماد آنرا می‌ سوزانند. در مراسم برات در گناباد و بیشتر مناطق خراسان در سر مزار درگذشتگان اسپند آتش زده و بر روی آن نمک می ‌پاشند و آنرا برای چشم زخم همراه با شعر می‌ خوانند.


منابع:

  • fa.wikipedia.org
  • sevteb.com
شما هم می توانید در این مورد نظر دهید: