مسجد و مزار شیخ عبدالله باخرز

آدرس:
خراسان رضوی، باخزر
زمان بازدید:
آزاد
تعطیلی هفته
ندارد
تعطیلات سالانه
ندارد
بلیط ورودی
رایگان
بلیط اتباع خارجی
رایگان
چکیده: مسجد و مزار شیخ عبدالله باخرز

در قسمت جنوبى باخرز، در شمال غربى آن و در کنار ويرانه‌‌ هاى تاريخى «مالین» بنايى آجرى موسوم به مقبرهٔ شيخ يا خواجه ‌عبداللّه واقع شده است که مدفن شيخ در جلوى بنا واقع شده است. این مکان تاریخی هر سال عرفا و گردشگران را به سمت خود می ‌کشاند و از آثار معماری تاریخی خراسان رضوی محسوب می‌ شود.

مشخصات کلی
نام
مسجد و مزار شیخ عبدالله باخرز
وجه تسمیه
مزارعارف نامی شیخ عبدالله در این مکان واقع شده است و کنار آن بنایی ساخته شده که به مسجد معروف شده است.
قدمت
قدمت بنا به قرون نه و دهم هجری منسوب است.
سازنده
علاالدین صانعی باخرزی، وزیر سلطان حسین بایقرا
پیشنهادات
بخش های مهم برای بازدید
بنا و مزار شیخ عبدالله
نزدیکترین جاذبه های گردشگری
بقایای شهر تاریخی مالین
مسیر دسترسی
آدرس
خراسان رضوی، باخزر
امکانات
پوشش شبکه
متن کامل: مسجد و مزار شیخ عبدالله باخرز

آرامگاه شهاب الدین عبدالله باخرزی یکی از آثار تاریخی و معماری باخرز در استان خراسان رضوی است. آرامگاه عبدالله باخرز در داخل بنا قرار نگرفته و خارج از ساختمان تاریخی قرار دارد. چون شیخ عبدالله یکی از عرفای نامدار خراسان بوده، به نظر می‌ رسد بنایی که در کنار سنگ قبر ساخته شده، به عنوان یادبود شیخ در نظر گرفته شده که معماری آن شبیه به خانقاه است و برای دراویش و عرفای پیرو وی ساخته شده است. بر روی قبر شیخ، در گذشته درختی کهنسال وجود داشته که برای مردم منطقه اهمیت و ارزش بسیاری داشته است، این درخت امروز از بین رفته و چیزی از آن باقی نمانده است. در ابتدا و انتهای قبر شیخ، دو سنگ بلند وجود داشته که متاسفانه سنگ پایین قبر شکسته و از بین رفته‌ اند. به نظر می ‌رسد بانی ساخت خانقاه و مقبره مذبور، علاالدین صانعی باخرزی، وزیر سلطان حسین بایقرا بوده و در اواخر قرن نهم یا اوایل قرن دهم هجری ساخته شده است. بنای آرامگاه شیخ فاقد کتیبه است و در منابع تاریخی نیز به آن اشاره نشده است. شیوه ساختمانی خانقاه قابل مقایسه با خانقاه شیخ احمد جامی و ابوبکر زین‌ الدین تایبادی می باشد.


شیخ عبدالله باخرزی
شیخ عبدالله باخرزی، از عارفان قرن نهم هجری و از نوادگان مشهور علی بن حسین باخرزی صاحب کتاب دمیهاالقصر بوده که طبق گفته فصیحی خوافی در قرن هفتم هجری قمری دار فانی را وداع گفته بود.


مشخصات بنا
بنای آرامگاه به ابعادی در حدود ده در هفتاد متر است و ایوانی دارد که دارای ارتفاع هشتاد، و عرض بیست متر است. این بنا گنبدی کاربندی شده در جلو دارد و گنبد خانه‌ ای با گنبدی گوشه‌ سازی و کاربندی در پشت آن است. قبر شیخ در بیرون از بنا قرار گرفته است. به نظر می ‌رسد این بنا، عملکردی به صورت خانقاه داشته است. بنایی که در کنار این بنای آرامگاهی قرار دارد و به آن متصل است نیز چله‌ خانه است که خود می ‌تواند شاهدی برای اثبات ادعای مبنی بر کارکرد خانقاهی بنا مطرح شود. بنا اگرچه دارای معماری ساده ‌ای است، اما در عین سادگی دارای محرابی است که تزئینات گچبری آن، به صلابت بنا افزوده است. این بنا بیشتر شیوه‌ های معماری دوره صفویه را در خود دارد.


جاذبه های گردشگری منطقه
تپه های مشرف به شهر باخرز، در پنجاه کیلومتری شمال غربی تایباد، حکایتگر وجود شهری بزرگ، آباد و پر رونق در صدر اسلام است. این مکان که روزگاری به شهر مالین مشهور بود در داخل حصاری دایره شکل قرار داشته و محل کهن دژ آن امروزه به صورت تپه ای مرتفع دیده می شود.
بنا بر منابع و متون کهن، مالین روزگاری کرسی باخرز قدیم و در سده چهارم هجری شهری آباد بود و غله و پارچه فراوان از آن ناحیه صادر می شد. این شهر در اوایل سده هفتم هجری صد و شصت آبادی داشته است.

 

موقعیت مکانی
باخزر، انتهاي خیابان حمیدالدین عبدﷲ، صد متري جنوب غرب شهر باخرز


منابع:

  • میراث فرهنگی خراسان رضوی
  • jazebeha.com
  • kojaro.com
  • vista.ir
  • mashhadfori.com
شما هم می توانید در این مورد نظر دهید: