آب انبار میانده در وسط مرکز محله و در مجاورت مسجد میان ده واقع گرديده است. اين آب‌انبار قديمي ترين بناي مرکز محله مي باشد كه سال ساخت آن طبق كتيبه موجود بر بدنه بنا ۹۷۶ هجري قمري است که مطابق با اوایل دوره سلطنت شاه طهماسب صفوی می باشد. آب انبار شامل چهار قسمت سردر، ایوان ورودی، مخزن و پاشیر و باد گیر است. همچنین داراي ايوان زيبايي است كه در جهت وزش باد غالب شهر (شمال) ساخته شده و داراي آجركاري لوزي برجسته مي باشد. ارتفاع ایوان پنج متر است و با طاقی جناغی پوشیده شده است. در انتهای ایوان ورودی حوضی دیده می شود و بالای این بخش تزئینات آجرکاری زیبایی به صورت برجسته و لوزی به کار رفته است. مخزن آب انبار دایره ای به قطر ۴ متر است و ضخامت دیواره آن ۹۰ سانتیمتر که با سروج پوشیده شده، درجنوب شرقی مخزن مقابل ایوان ورودی بادگیری جهت خنک کردن آب ساخته شده است. ورودی پاشیر آب انبار در بخش جنوبی مخزن واقع شده که پس گذر از۱۶ پله نزولی به فضای مربع شکل پاشیرخواهیم رسید. مصالح به کاررفته در این سازه عباتند از آجر، کاهگل، ساروج و ملات شن و گچ. بر فراز حوض انبار بادگيري مرتفع دو چشمه اي قرار گرفته كه اين اثر را از ساير آب انبارها متمايز ساخته است. استفاده از اين آب انبار با شيوه بركه اي و به وسيله سطل و طناب ميسر بوده كه در دوره قاجار، با ايجاد پله و پاشير، يك دسترسي تازه از پشت آن فراهم شده و آب آن از طريق قنات رقه تأمين مي شده است. مصالح مورد استفاده در ساخت بنا سنگ و خشت پخته بوده که در قسمت پوشش ایوان آب انبار آجرچیني به شيوه رومي اجرا گرديده است. در کف ايوان بنا از سنگ قلوه براي كف فرش و لبه آن نيز با آجر بصورت خرند استفاده شده است.
منابع:
- فرمانداری بشرویه
- fa.wikipedia.org
- shora.boshrooyeh.ir
