دومین کتیبه صخره ای به خط هندسی به همراه شمار فراوانی از نگاره های شکارچیان، جانوران اهلی و شکاری در دشت اخترآباد ملارد شناسایی شده است. نمونه های مشابه فراوانی از آنها در نواحی گوناگون دیده می شود، که چندین نمونه آنها در سنگ نبشته کن چرمی نیز دیده شده و به این ترتیب دومین کتیبه صخره ای شناخته شده با این خط در ایران است. کوه کفترلی از نوعی «تله سنگ» و سنگ های آذرین درونی که شباهت زیادی به سنگ سماق دارد، بوجود آمده و هوازدگی های هزاران ساله موجب تشکیل لایه صیقلی قهوه‌ای رنگ بر سطح سنگ ها شده است. بجز بخش باریک و بلندی از کوه که حدود پنج متر پهنا و یکصد متر ارتفاع دارد و سنگ نگاره ها و سنگ نبشته ها بر آن نگاشته شده است، بقیه بخش های سنگی این کوه آتشفشانی در دل خاک فرو رفته اند. پاره های کوچکی از سنگ کوه به فراوانی تمامی دشت پیرامون را تا شعاع صد ها متر پوشانده اند. در پیرامون نگارکند ها اثری از دوره های استقراری یا پاره های سفال دیده نمی شود.
صخره حامل سنگ نگاره ها و سنگ نبشته های کفترلی، به دلیل اینکه برخلاف کتیبه کن چرمی در جایی قابل دسترس نگاشته شده، به مرور زمان و نیز بر اثر تخریب های انسانی، آسیب دیده و بخش های فراوانی از آن نابود شده است. از مجموع نشان های این کتیبه، حدود پانزده نشان شناسایی و شمرده شده اند اما جستجو های بیشتری برای یافتن حروف دیگر در شرایط متفاوتی از زاویه تابش خورشید همچنان ادامه دارد. در پیرامون سنگ نبشته کفترلی، چند کتیبه چند صد ساله به خط فارسی و نیز چند یادگار نوشته نیز وجود دارد. این آثار اهمیتی فراوان در تعیین دیرینگی و قدمت کتیبه دارند. از آنجا که سطح تراشیده شده سنگ، رنگ روشن تری نسبت به زمینه خود دارد و به مرور رو به اکسیده شدن و تیرگی می گراید؛ با مقایسه مقدار و میزان تغییر رنگ بخش های تراشیده شده در دوران گوناگون، می توان یک ارزیابی تقریبی از قدمت هر بخش را بدست آورد. از سوی دیگر، نوع خط، شکل و سبک نشان ها نیز می توانند راهنمای مناسبی برای تعیین قدمت باشند. از آنجا که تمامی لوحه های پیشین خط هندسی که از شوش به دست آمده اند، به سده ۲۳ پیش از میلاد (۴۳۰۰ تا ۴۲۰۰ سال پیش) منسوب هستند؛ می توان قدمت سنگ نبشته کفترلی را نیز در همین حدود تخمین زد.
موقعیت جغرافیایی
صخره کند های کفترلی در ۳۵ درجه و ۳۷ دقیقه شمالی، ۵۰ درجه و ۴۰ دقیقه شرقی، با ارتفاع ۱۳۰۳ متر از سطح دریا و حدود ۳۰ متر از سطح عمومی دشت، در دامنه جنوبِ جنوب شرقی کوهی به همین نام در شمال قلعه و روستای متروکه احمد آباد و در فاصله حدود ده کیلومتری شرق اخترآباد قرار دارند.
موقعیت مکانی
دهستان اختر آباد از توابع بخش صفا دشت با وسعتی معادل ۶۸۴ کیلومتر مربع در ۸۰ کیلومتری تهران و ۳۰ کیلومتری غرب شهرستان ملارد قرار دارد.
جاذبه های گردشگری منطقه
چشم‌انداز عمومی منطقه، دشت حاصلخیزی با حدود سی رشته قنات و بازمانده های روستاها و قلعه های فراوان است. سرسبزی منطقه بخصوص وامدار آب های زیرزمینی فراوان که گاه تنها در عمق دو متری زمین هستند، می باشد. در فصل بهار، دشت اخترآباد بخاطر رویش گونه های فراوانی از گل ها و گیاهان خودرو و از جمله گل شقایق، به دشت شقایق ها معروف شده است. دهستان اختر آباد با داشتن تنوع اقلیمی، جغرافیایی و جانوری و وجود بیش از ۳۰ رشته قنات جاری و بیش از ۲۲ اثر تاریخی، فرهنگی یکی از نقاط دیدنی استان تهران است.
منابع:
- ghiasabadi.com
- yjc.ir
- fa.wikipedia.org
