امامزاده عباس چهاردانگه از معروف ترین امامزاده های شهرستان اسلامشهر است و صفای زیادی دارد. امامزاده عباس (ع) سه در ورودی دارد که در ضلع غربی، جنوبی و شرقی امامزاده قرار دارند. روزهای پنجشنبه این امامزاده مملو از جمعیت است. در کنار هر سه در تعدادی دستفروش گل و شکلات بساط دارند که مردم از آنها برای خیرات کردن خرید می کنند. از در جنوبی که وارد شوید دست راست شما تعدادی شهید دفن شده اند. درخت هایی که در این امامزاده کاشته شده فصلی هستند به همین دلیل اگر زمستان به امامزاده روید ظاهر کاملا زمستانی را شاهد هستید اما در بهار و تابستان این امامزاده صفای ویژه ای دارد. مردم به صورت خودجوش در امامزاده درخت کاشته اند. این درخت ها قد کشیده و باعث زیبایی امامزاده شده اند. امامزاده برای مردم محلی چهاردانگه محلی برای دید و بازدید هم نیز شده است. اهالی معمولا آخر هفته ها به امامزاده مراجعه می کنند.
پیشینه و قدمت اساس بنا متعلق به پیش از دوره صفوی بوده و قدیمی ترین سنگ قبر موجود در پای درِ شرقی بقعه، دارای تاریخ ۹۲۴ ق است، با اهتمام اداره اوقاف و امور خیریه اسلامشهر، بقعه بازساری شده است. مشخصات بنا به این صورت می باشد: ۱۲۰ متر بنای بقعه، ۱۳۰۰۰ متر فضای صحن، گنبد خانه ای ۸ ضلعی، فقدان ضریح و صندوق، مزار پنچ شهید گمنام در میان قبور اطراف بقعه. گنبد قدیمی آن از گل و آجر بوده است که در سال ۸۱ تخریب گشته و ضریح قدیمی آن چوبی و مشبک بوده است. نسب امامزاده عباس (ع) با ۱۰ واسطه به امام زین العابدین (ع) میرسد. قدمت این امامزاده هم از معماری خاص بقعه و هم از دیوار های کاهگلی ضلع شمالی محوطه پیداست. داخل امامزاده به دو قسمت مردانه و زنانه تفکیک شده است. برخلاف امامزاده عقیل (ع) که فضای زیادی دارد. هر سمت بقعه امامزاده عباس حدود پنج یا شش نفر گنجایش دارد. ورودی خانم ها و آقایان به داخل امامزاده تفکیک نشده و دارای یک ورودی هستند.
موقعیت جغرافیایی
آستان امامزاده عباس (ع) در استان تهران، شرق شهرستان اسلامشهر و بخش چهاردانگه واقع شده است. این امامزاده در مجاورت جاده ساوه، بخش مرکزی چهاردانگه قرار دارد. این امامزاده از شمال به بزرگراه آیت الله سعیدی، از شرق به روستای حسین آباد مفرح، از غرب به روستای شاتره و از جنوب به شهرک صنعتی قدس (چهاردانگه) محدود است.
منابع:
- fa.wikipedia.org
- eslamshahronline.com
- emamzadegan.ir
