آستان امامزاده محمد (علیه السلام) در غرب شهرستان اسلام شهر واقع شده و از شمال به روستای رضی آباد و یوسف آباد، از شرق به شهرک طالقانی، از جنوب غرب به روستای چیچکلو و از جنوب به خیابان آیت الله کاشانی اسلامشهر محدود می شود. در اطراف بقعه ساختمانی دیده نمی شود. در حال حاضر برای رفتن به امامزاده باید از جاده خاکی استفاده کرد. روستای ایرین پیشینه ای دیرین دارد و بر اثر مهاجرت و حاشیه نشینی کشاورزان بر جمعیت آن افزوده شده است. گنبد گلی امامزاده از ۲۰۰-۳۰۰ متری به چشم می خورد. یک پوسته است و قوس تاه آن تیزه دار، که حدود ۱۵۰ سال پیش مورد مرمت قرار گرفته است. بقعه، متشکل از یک گنبدخانه استوانه ای شکل است و فاقد هر گونه پیش فضا یا قضای جانبی. اطراف آن قبرستان محلی است، و مساحت بنا ۲۳ متر مربع. حصارهای صحن، کاهگلی و نیمه مخروبه است. ورودی مشخص ندارد. قطر گنبدخانه ۴ متر و ارتفاع آن ۷ متر است. ضریح امامزاده چوبی و مشبک است با ابعاد ۱۴۰×۱۳۰×۲۲ سانتی متر، و سنگ قبر ۸۰×۱۰۰×۱۹۰ سانتی متر و از جنس کاهگل. بنای مورد نظر تا سال ۱۳۸۳ فاقد آب لوله کشی و سیم کشی بوده است.
صاحب کتاب «اختران فروزان ری و طهران» (۴۷۳) در خصوص تاریخچه و شجره این امامزاده بیان کرده تا امام حسن مجتبی (علیه السلام) هفت پدر فاصله است، و قبر این بزرگوار و برادرش ابوالحسن علی الاصغر در روستای ششکلو مزار معتبریست؛ و گمان می رود که اصل آن لقب «ششدیو» پدر این دو بزرگوار است که در کنار یکدیگر واقع شده اند. امامزاده محمد ششدیو اولین امامزاده ای است که در این قریه سکونت نموده و ممکن است بانی تأسیس آن قریه خود وی بوده باشد، و بدین سبب روستا نام خود را از او اخذ کرده است. مؤلف در ادامه آورده است که سید محمد ششدیو دارای هفت پسر بود: ۱) ابوهاشم حسین؛ ۲) ابوطالب محمد؛ ۳) ابوالعباس احمد (مانکدی)؛ ۴) حمزه (که اولادی نداشته)؛ ۵) الناصر عیسی؛ ۶) ابوطالب حسین؛ ۷) ابوزید حسن القاری (شهید در خراسان).
منابع:
- فرمانداری اسلامشهر
- seeiran.ir
- khaandaniha.ir
- emamzadegan.ir
