درون مقبره امامزاده میر ارم تعدادی سنگ قبر مکعب مستطیل شکل وجود دارد. یکی از آ‌نها که به سختی قابل خواندن است به فردی از طایفه افشارها ربط دارد. قدمت این آرامگاه به دوره قاجار برمی گردد. اتاق قبلی این بنا که بسیار فرسوده و از خشت و گل بوده است، تخریب شده و با کمک همسر مرحوم جمال خان که زنی خیر و صالح بوده است، اتاق فعلی از سنگ و گچ بنا شده است. این اتاق مستطیل شکل و در ابعاد ۵/۹۰ در ۱۴ متر است. نمای بیرون آن سیمان سفید و دیوارهای درونی سفید کاری شده اند. این اتاق دارای دو درِ آهنی است که عرض هر یک ۹۰ سانتی متر است و به مشرق باز می شوند. همچنین در ضلع شمالی و جنوبی نیز دو پنجره آهنی به عرض ۹۰ سانتی متر قابل دیدن است. گنبدی سبزرنگِ کلاه خودی شکلی، با ارتفاع بیشتر از ۵ متر بر فراز این این اتاق نمایان است. درون اتاق نیز سنگ قبری متفاوت از دیگر سنگ قبرهای موجود در زیارتگاه های بوشهر، تقریبا کل طول اتاق را پر کرده است. این سنگ با طول ۱۲ متر از نوع سنگ های قدیمی و سخت محلّی است که از کثرت سایش، صیقل یافته و بر روی پایه ای مستطیل شکل به طول ۱۳/۵ متر و عرض ۲/۵ متر قرار دارد. تراش های اسلیمی و نقش های سروک سازی بسیار ظریف به آن جلوه ای خاص بخشیده است. دو پایه آتشدان سنگی همانند آتشدان های سنگی دوره هخامنشی نیز بر روی این سنگ قرار گرفته است. به نظر می رسد قدمت این سنگ به زمان های بسیار دور، پیش از اسلام و به دوره سلطه یونانیان و عهد سلوکیان بر‌گردد.
میرارم شاه به «پیر چهل گزو» مشهور و دارای قبر درازی است؛ برخی محققان معتقدند علّت این امر دفن اشیایی است که به رسم زرتشتیان قدیم در بالا و پایین جسد به خاک سپرده اند. بقعة میر ارم شاه نزد اهالی خورموج از احترام خاصی برخوردار بوده به طوری که هر هفته، پنجشنبه ها برای فاتحه و راز و نیاز و برآورده شدن حاجات به آنجا می روند. برای رفاه حال افرادی که در طول سال به ویژه پنجشنبه ها به این مکان می روند امکاناتی فراهم آمده که می توان به آب لوله کشی، برق و سیستم خنک کننده و سرویس بهداشتی اشاره نمود.
موقعیت مکانی
این امامزاده در استان بوشهر، شهرستان دشتی، غرب شهر خورموج و در جنوب گلزار شهدا و روی تپّه ای کم ارتفاع واقع است.
متن
- fa.wikipedia.org
- iranwatching.com
- shrines.blog.ir
