یکی از بافتهای بسیار قدیمی و تاریخی بوشهر، محله شنبدی است و نامش از طایفه شنبدی گرفته شده است. همچنین خاندان آل عصفور پس از سکونت در بوشهر در این محله سکنی گزیدند. این بافت اثرهای تاریخی زیبایی در دل خود جای داده و یکی از آنها کلیسای گئورگ می باشد. قدمت کلیسای گئورگ به دوران قاجار می رسد. این کلیسا در سال 1819 میلادی توسط یکی از خانواده های سرشناس ارمنی ساکن در بوشهر به نام «آوادیان» و به کمک مسیحیان انگلیسی ساکن بوشهر ساخته شده است. این کلیسای تا سال 1948 میلادی به فعالیت خود ادامه می داد و هنگامی که یکی از خانواده های سرشناس ارمنی، ساکن بوشهر به نام «ملکومیان» دار فانی را وداع گفت، به دلیل اینکه خانواده ارمنی صاحب قدرت و نفوذ دیگری در بوشهر وجود نداشت، تمامی اموال و اشیای درون کلیسا، به کلیسای وانک یا کلیسای نجات دهنده مقدس در شهر اصفهان، محله جلفا انتقال پیدا کرد. در سال 1974 میلادی دوباره چندین خانواده ارمنی در بوشهر ساکن شدند و هیات ارمنیان تصمیم به تعمیر کلیسا گرفتند و با فرستادن اشیای مورد نیاز، کلیسای گئورگ دوباره فعالیت خود را آغاز نمود؛ ولی با گذشت چند سال باز هم فعالیت کلیسا متوقف گردید. طی سالیان زیادی پس از انقلاب، این کلیسا به صورت متروکه باقی مانده بود و به دلیل شرایط آب و هوایی بوشهر که گرم و مرطوب است، سرعت روند تخریب افزایش پیدا کرد و قسمت زیادی از گنبد و سقف این بنا از بین رفت. سازمان میراث فرهنگی این مکان را به دست گرفت و شروع به مرمت قسمت های تخریب شده کرد و تا حدودی به شکل اولیه درآورد.
معماری
این کلیسا در زمینی مستطیلی شکل بنا شده و ساختمان اصلی آن پلانی شبیه به یک چلیپا (صلیب ایرانی) دارد. سبک معماری کلیسای گئورگ ارمنی است. بنای کلیسا به صورت قرینه در عرض طراحی شده و از بالا به صورت صلیب دیده می شود. این بنا شامل قسمت های مختلفی نظیر تالار اجتماعات، محراب، اتاق هایی در دو طرف محراب و دو راهرو در دو طرف تالار می باشد. این کلیسا برخلاف کلیساهای دیگر برج ناقوس ندارد و تنها دو ناقوس فلزی به صورت عرضی بر فراز راهروی شمالی کلیسا قرار دارد. همچنین در دو طرف بنا حیاط هایی وجود دارد که برای دفن مردگان اختصاص یافته است. اگر نگاهی به تاریخ حک شده روی سنگ های یادبود بیندازیم، نشان می دهد دفن مسیحیان در این مکان از زمان ساخت کلیسا تا پایان جنگ جهانی دوم بوده است. همچنین تعداد کثیری از سنگهای یادبود این مجموعه بسیار زیبا، ارزشمند و نفیس است که بیشتر آنها در کشور هندوستان تراشیده شده و سپس برای نصب بر گور به این مکان منتقل می شده اند. تالار اجتماعات بزرگ ترین بخش کلیسا با طول ۱۲ و عرض ۸ متر است. در گذشته این تالار بزرگ تر از اکنون بوده و تا میانه های خیابان بهمن ششم (انقلاب) برقرار بوده و در سال ۱۳۴۰ خورشیدی به دلیل عملیات عمرانی بخشی از آن تخریب شد؛ همچنین قسمتی از حیاط که به خیابان دید دارد، تبدیل به مجتمع تجاری شد. سقف تالار به واسطه پله های چوبی با چندل های فرعی که با تخته های طولی به هم متصل شده اند، پوشش داده شده و هفت ستون بلند و استواری که سقف این تالار را تحمل می کنند نیز از جنس چوب هستنند که قسمت فوقانی این ستون ها به شکل زیبایی تزئین شده اند. مهم ترین قسمت کلیسا، محراب آن است که توسط پله هایی که به صورت قرینه در دو طرف آن قرار دارد، به تالار متصل می شود. این بخش از یک مربع تشکیل شده که سه ضلع آن طاق نما بوده و از سمت جنوب غربی به تالار راه دارد. قسمت فوقانی به وسیله گوشه سازی به هشت ضلعی و پس از آن به دایره تبدیل شده است و پوشش محراب به صورت گنبد بر روی آن قرار گرفته است.
جاذبه های نزدیک
شما می توانید پس از بازدید کلیسا به دیدن مسجد جمعه که بیش از دو قرن قدمت دارد بروید. در همان نزدیکی بازار قدیم بوشهر نیز قرار دارد که از مسیرهای متفاوتی می توانید به آنجا برسید و گشت و گذار کنید و با معماری جالب بازار آشنا شوید. زیرا این بازار به گونه ای است که در فصل سرما از ریزش برف و باران به درون جلوگیری می کند و در تابستان مانع تابش مستقیم آفتاب به داخل می شود. در آخر اگر فرصتی برایتان باقی ماند و حال و حوصله داشتید می توانید از مسجد دهدشتی نیز دیدن کنید.
موقعیت مکانی
این مکان تاریخی که دارای معماری بسیار زیبا و چشم نوازی است، در خیابان ششم بهمن (خیابان انقلاب) واقع می باشد.
منابع:
- iranwatching.com
- lastsecond.ir
