مسجد و مناره سین متعلق به دوران سلجوقی است که در فاصله ۵ کیلومتری شمال شهر گز برخوار و در مرکز شهر سین با مساحتی بالغ بر ۴۰۰ متر مربع به سبک دو ایوانی ساخته شده است. اصلی ترین قسمت بنا، ایوان جنوبی با محراب سلجوقیِ زیبایِ آجری با تزئینات گچبُری بی نظیر آن است. در ضلع غربی مسجد، شبستانی زیبا و کوچک و مناره ای به ارتفاع ۳۰ متر که از وسط کج شده چشم هر بیننده ای را به سمت خود و آسمان آبی جلب می کند. کتیبه ای در پایین مناره به خط کوفی آجری برجسته در ۴ سطر نام سازنده و سال ساخت مناره را به سال ۵۲۶ ه.ق بیان می کند.از دیگر ویژگی های بنا کتیبه کاشیِ فیروزه ای به خط کوفی مزین به آیه ۳۳ سوره فصلت به عنوان بلندترین کتیبه تاریخی در بالای مناره است. همچنین در قسمت فوقانی محراب گچبری این مسجد و در زیر مقرنس های آجری بر یک لوح سنگی به طول ۸۰ و عرض ۴۰سانتی متر کتیبه ای به خط ثلث برجسته موجود است که بانی ساختمان آن را اهدا کرده است. خطوط گچبری اطراف محراب این مسجد دارای زمینه آبی بعد از بسم‌الله الرحمن الرحیم، آیه آیت الکرسی است.
منابع:
- shoaresal.ir
- iribnews.ir
