جزیره "دارا" یکی از جزایر خور موسی در خلیج فارس است که در فاصله ۷۲ کیلومتری از بندر ماهشهر قرار دارد. این جزیره که به تازگی به عنوان بخشی از پارک ملی دریایی دارا، به این پارک الحاق شده است، بهشتی کوچک برای پرندگان آبزی و کنارآبزی است. برای رسیدن به این جزیره از اسکله صیادی سمایلی واقع در بندر ماهشهر با قایق می توانید با گذر از خور بیحد که از خوریات منشعب از خورموسی است، به جزیره دارا برسید. خور موسی کانال طویل و عمیقی است در منتهی الیه شمال غرب خلیج فارس و در جنوب خوزستان قرار دارد. خور در زبان فارسی به معنای شاخه ای از آب است که در خشکی وارد می شود و موسی نیز برگرفته از نام ناخدایی معروف در منطقه است. در مسیر رسیدن به جزیره دارا، ابتدا از کنار صنایع عظیم پتروشیمی و اسکله تجاری بندر امام عبور خواهید کرد. در طول راه، دیدن دسته های چند تایی از گونه دلفین گوژپشت به مسیر حرکت، تنوع و جذابیت دارد. قایق های صیادی بسیاری که به صید ماهی و میگو مشغول هستند در مسیر مشاهده می شوند. بعد از دو ساعت سفر با قایق، به جزیره کوچک و زیبای دارا می رسید؛ جزیره ای نسبتا مسطح که دو رشته تپه شنی در شرق و غرب آن امتداد یافته است. مساحت این جزیره در حدود ۱۴۵ هکتار است و ساحلی شنی دارد. ساحل این جزیره، زیبا پر از گونه های مختلف سخت پوستان و صدف های دو کفه ای است و پرواز دسته های عظیم پرندگان بر فراز جزیره در فصل بهار، زیبایی خاصی به آن می بخشد. پوشش سبز گیاهان در این فصل، جزیره را به فرشی سبز در دل آبی دریا تبدیل کرده است.
در اولین قدم ها در این جزیره، پرندگان زیبایی مانند سلیم خرچنگ خوار، پرستوی دریایی کاکلی کوچک و بزرگ، پرستوی دریایی خزری، پرستوی دریایی پشت دودی، اگرت ساحلی و کفچه نوک به تعداد زیاد دیده می شوند که در آرامشی خاص و با نظم، این جزیره را بین خود تقسیم کرده اند؛ اگرت ها و کفچه نوک ها برای لانه سازی قسمت های بلند جزیره را به خود اختصاص داده اند و پرستوهای پشت دودی در زیر بوته های کوچک لانه سازی کرده اند، سلیم های خرچنگ خوار در قسمت های نرم ماسه ای جزیره با حفر تونل های عمیق و پرستوهای دریایی کاکلی کوچک و بزرگ و خزری در قسمت های باز و کم پوشش گیاهی، لانه سازی و جوجه آوری دارند و هر کدام، کلونی خاص خود را تشکیل داده اند. در جزیره دارا سر و صدای عجیب اما زیبای پرندگان باعث می شود که حتی صدای امواج دریا به سختی به گوش برسد.
آب و هوای این جزیره مانند آب و هوای حاره ای است و در بهار هم گرمای خاصی دارد؛ در این فصل جوجه های اگرت و کفچه نوک ها از تخم بیرون آمده ولی پرستوهای دریایی هنوز روی تخم خوابیده اند اما در مورد سلیم های خرچنگ خوار به دلیل نوع خاص لانه سازی با حفر تونل های عمیق و طولانی نمی شود به درستی تشخیص داد که چه زمانی جوجه دار می شوند. این جزیره از معدود جزایری است که محل جوجه آوری گونه سلیم خرچنگ خوار است و تنها در این جزیره و جزیره قبر ناخدا لانه سازی می کنند. شگفتی دیگر، نحوه تغذیه پرندگان جزیره است که با نظم و هماهنگی خاصی انجام می شود. در هنگام جزر که آب دریا فرو می نشیند و ساحل پر می شود از خرچنگ ها، سلیم های خرچنگ خوار برای تغذیه به ساحل می روند و در هنگام مد نیز پرستوهای دریایی برای آبتنی و صید ماهی، بیشتر از سایر گونه ها به چشم می خورند. در سوابق جزیره دارا آمده است که لاک پشت ها هم برای تخمگذاری به این جزیره می آیند اما در سال‌های اخیر لاک پشت ها در این جزیره مشاهده نشده اند.
تهدیدات
جزیره دارا با تمام زیبایی هایش به بهشتی برای پرندگان تبدیل شده است که متاسفانه آلودگی هایی همچون رهاسازی پسماندها خصوصاً پسماند های پلاستیکی که توسط امواج دریا و یا صیادان در ساحل رهاسازی می شوند، آن را آلوده کرده است. همچنین در برخی موارد، شکارچیان برای شکار و یا جمع آوری تخم پرندگان به جزیره می روند که این اقدام تهدیدی برای پرندگان محسوب می شود. در مواردی هم آتش سوزی موجب آسیب رساندن به این زیستگاه و بهشت کوچک پرندگان می شود. البته از سال ۹۸ به عنوان پارک ملی دریایی دارا معرفی و گشت و کنترل مستمری در منطقه برقرار شده و کنترل شدیدی برای جلوگیری از صید در این جزیره حاکم است.
منابع:
- fa.wikipedia.org
- kojaro.com
- isna.ir
